Υποψία υπεξαρθρήματος ή τραυματισμού ώμου

Ιστορικό

Πριν από σχεδόν 2 χρόνια, και στην προσπάθειά μου να εκτελέσω, με λανθασμένο τρόπο μια άσκηση γυμναστικής με ελεύθερα βάρη, εξάρθρωσα το ΔΕΞΙΟ μου ώμο. Το εξάρθρημα ήταν πλήρες, όπως φάνηκε και στην ακτινογραφία στην οποία υποβλήθηκα μετά τη διακομιδή μου στα έκτακτα ιατρεία του νοσοκομείου. Η ανάταξη πραγματοποιήθηκε χωρίς χειρουργική επέμβαση, με τη μέθοδο του Ιπποκράτη, και στη συνέχεια εφαρμόστηκε αυστηρή ακινησία του άκρου σε ειδική ανάρτηση, για 3 εβδομάδες, ακολουθούμενη από 10 συνεδρίες φυσικοθεραπείας (θερμοθεραπεία, κρυοθεραπεία, ιατρικό μασάζ, ηλεκτροδιέγερση, ασκήσεις, αρχικά με το βάρος του άκρου, και στη συνέχεια προοδευτικά αυξανόμενου βάρους έως και 6 κιλά. Οι ασκήσεις πραγματοποιούνταν συμμετρικά και στα 2 άκρα. Οι ασκήσεις συνεχίστηκαν για 4 μήνες μετά το τέλος των συνεδριών φυσικοθεραπείας, και στη συνέχεια διακόπηκαν. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, ένα χρόνο μετά το τέλος των ασκήσεων, είναι εμφανής και εξωτερικά η μυική ενδυνάμωση των αρθρώσεων των ώμων. Η λειτουργία του δεξιού χεριού έχει επανέλθει σε ποσοστό άνω του 95%, χωρίς καθόλου ενοχλήχεις, ενώ το εύρος κίνησης έχει σχεδόν πλήρως αποκατασταθεί. Όταν μου συνέβη το εξάρθρημα, ήμουν βέβαιος για το τι έχει συμβεί ακριβώς, καθώς μπορούσα να ψηλαφήσω την άνω κεφαλή του βραχιονίου οστού στη μασχάλη, και επίσης ο τρικέφαλος έκανε σπασμούς και το δεξί χέρι (που υπέστη το εξάρθρημα) δεν μπορούσε να υποστηρίξει μόνο του το βάρος του, χωρίς την υποστήριξη από το αριστερό χέρι. Κατά το εξάρθρημα δεν αισθάνθηκα ιδιαίτερο πόνο, πιθανώς εξαιτίας του ότι ήμουν ζεστός από τη γυμναστική, καθώς η άσκηση που με οδήγησε στο εξάρθημα ήταν η τελευταία μετά από 1μιση ώρα ενατικής αναερόβιας γυμναστικής με ελεύθερα βάρη. Ωστόσο, η θέση στην οποία το χέρι το αισθανόμουν άνετα και χωρίς πόνο, ήταν πολύ συγκεκριμένη. Η ανάταξη πραγματοποιήθηκε από ειδικό ορθοπαιδικό ιατρό, μετά από χορήγησης μιας παυσίπονης και μιας μυοχαλαρωτικής ένεσης, και δεν αισθάνθηκα ιδιαίτερο πόνο, παρά μόνο στιγμιαία κατά την πλήρη επανατοποθέτηση της κεφαλής του βραχιονίου στο θύλακα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης.

Ερώτηση

Πριν από 4 ημέρες είχα μία ήπια πτώση από τη μηχανή μου, επακόλουθο του μπλοκαρίσματος του μπροστινού τροχού, που είχε ως αποτέλεσμα η μηχανή να κάνει σπασμωδικές κινήσεις αριστερά δεξιά. Στο στάδιο αυτό, και πριν την πτώση, θεωρώ πως άσκησα μεγάλη δύναμη με τα άνω άκρα μου στο τιμόνι, ώστε να επαναφέρω τη μηχανή στην ευθεία πορεία, πριν καταλήξει στο οδόστρωμα. Η πτώση έγινε προς τη δεξιά πλευρά, με αποτέλεσμα να συρθεί ελαφρώς το δεξί μου πόδι, και ελάχιστα ο δεξιός αγκώνας στο οδόστρωμα. Μετά την πτώση, αφού έλεγξα για την ακεραιότητα των οστών των κάτω άκρων, σηκώθηκα, διαπίστωσα πως δεν είχα υποστεί κάποιο κάταγμα, περίμενα μερικά λεπτά ώστε να εκδηλωθεί πιθανός οξύς πόνος, και εφόσον δεν εκδηλώθηκε, σήκωσα τη μηχανή και συνέχισα την πορεία μου για περίπου 30 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, πέρα από το τσούξιμο στις εκδορές, δεν αισθάνθηκα καμία άλλη ενόχληση. Όταν έφτασα στον προορισμό μου, και αφού πάρκαρα τη μηχανή, σταύρωσα τα χέρια μου (οι παλάμες να αγκαλιάζουν το στήθος της απέναντι πλευράς) και τότε αισθάνθηκα μια περίεργη κίνηση στον ΑΡΙΣΤΕΡΟ ωμο (όχι αυτός που είχε εξαρθρωθεί στο παρελθόν). Αμέσως έφερα το αριστερό χέρι σε έσω στροφή, εφαπτομενικά στην κοιλιακή χώρα, και το υποστήριξα μέχρι να καθίσω σε καρέκλα. Κάθισα για καφέ για περίπου 1 ώρα, κατά την οποία περιόρισα τις κινήσεις του αριστερού χεριού στις απολύτως απαραίτητες. Στη συνέχεια, οδήγησα πάλι τη μηχανή, για άλλα 30 λεπτά, μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι μου, όπου και συνέχισα να προσέχω τις κινήσεις του αριστερού χεριού, χωρίς όμως να αισθάνομαι καμία ενόχληση. Εφάρμοσα πάγο για τις επόμενες 2 ημέρες, 3 φορές την ημέρα για 10', καθώς, σε ορισμένες θέσεις αισθανόμουν μια περίεργη αίσθηση, όχι όμως πόνο, μεταξύ τρικεφάλου και δελτοειδούς. Χθες το βράδυ, και ενώ δεν είχα στο νου μου να προσέχω το αριστερό χέρι μου, έκανα μια κίνηση τεντώματος. Τα χέρια σε πλήρη πρόταση, στο ύψος του κεφαλιού και τις παλάμες να κοιτούν προς τα έξω. Τότε αισθάνθηκα μια περίεργη κίνηση στον αριστερό ώμο, η οποία προκάλεσε στιγμιαία δυσφορία αλλά όχι πόνο. Αισθάνθηκα την κεφαλή του βραχιονίου οστού να μετατοπίζεται ελαφρώς μέσα στην άρθρωση, σαν να κουμπώνει πίσω στη θέση της, χωρίς όμως να έχω κάποια ένδειξη ότι είχε προηγουμένως φύγει από τη θέση της. Από τότε έχω περιορίσει αρκετά τις κινήσεις του αριστερού χεριού, και το βράδυ φόρεσα την ανάρτηση για να μην κάνω κάποια ακούσια ακραία κίνηση στον ύπνο και προξενήσω κάποια βλάβη. Ξυπνώντας σήμερα είχα μια ήπια ενόχληση κάτω από την κλείδα και στο σημείο που συνδέονται οι μυς του στροφικού πετάλου, η οποία όμως δύσκολα θα χαρακτηριζόταν ως πόνος, αλλά περισσότερο ως πίεση, όταν κινείται το χέρι. Έχω περιορίσει σημαντικά τις κινήσεις και τη δραστηριότητα του αριστερού χεριού. Έχοντας υποστεί πλήρες εξάρθρημα στο παρελθόν, γνωρίζω πως δεν πρόκειται για πλήρες εξάρθρημα σε αυτή την περίπτωση. Πως θα με συμβουλεύατε να κινηθώ στη συνέχεια; Δεδομένου πως μια απλή ακτινογραφία δεν θα δείξει κάτι, εφόσον η κεφαλή του βραχιονίου φαίνεται να είναι στη θέση της, θα με παραπέμπατε σε μαγνητική τομογραφία για διερεύνηση των συνεπειών του τραυματισμού ή θεωρείτε υπερβολική τη μαγνητική. Αναφέρω πως στο προηγούμενο πλήρες εξάρθρημα του δεξιού χεριού, ο ιατρός που μου έκανε την ανάταξη θεωρούσε πως μόνο μετά το πέρας των φυσικοθεραπειών και αν υπήρχε έντονος πόνος η αδυναμία του χεριού, τότε θα ήταν αναγκαία η μαγνητική. Παρόλα αυτά, τότε είχα κάνει μαγνητική, με ίδια έξοδα, μετά το πέρας των 3 εβδομάδων ακινησίας, η οποία δεν είχε δείξει καμία βλάβη σε τένοντες/συνδέσμους/χόνδρους κλπ, παρά μόνο ένα ήπιο οστικό οίδημα της κεφαλής του βραχιονίου. Στην τωρινή περίπτωση, το να εφαρμόσω ακινησία θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο, καθώς η καθημερινότητά μου δεν μου το επιτρέπει, παρά μόνο αν είναι επιτακτική ανάγκη. Πως θα με συμβουλεύατε να κινηθώ;