Υποτροπή ασθένειας και συνεχής αγώνας

Θυμάμαι όταν κάποτε η ασθένειά μου υποτροπίασε, βρέθηκα ενώπιον σοβαρών ερωτημάτων για την συνέχεια. για το τι μου επιφυλλάσσει με λίγα λόγια το μέλλον. Άκουσα ιστορίες για περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης και για νέα φαρμακευτική αγωγή στην περίπτωση που η πρώτη δεν πιάσει. Οι φήμες πολλές, τα σενάρια για την υγεία μου το ίδιο. Όμως ο αγώνας δεν σταμάτησε λεπτό. Θες η εμπιστοσύνη στον θεράποντα ιατρό, θες τα αποθέματα δύναμης, θες η αισιοδοξία για το μέλλον, όλα αυτά βοήθησαν στο να ξεπεραστεί και αυτή η μικρο-υποτροπή. Τελικά αυτό που μένει, είναι η δύναμη και το σθένος που αποκτά κανείς σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Αν νοσήσεις ξανά, ανακαλύπτεις πως τίποτε σε αυτό τον κόσμο δεν είναι δεδομένο και ότι ουσιαστικά παίζεις με τις πιθανότητες. Γι΄αυτό σας λέω, κουράγιο και σθένος θέλει η ζωή, εγρήγορση αλλά σε καμία περίπτωση έμμονες ιδέες. Με δεδομένο ότι από ένα σημείο και μετά μένεις μόνος, εσύ και το πρόβλημά σου. Όταν κάποτε η ασθένειά μου πήγε να ξαναφουντώσει, σκέφθηκα απλά πως η ζωή θέλει μεγάλο θάρρος και υπομονή. ηρεμία και ψυχραιμία. Αυτά σκέφθηκα και το κακό τελικά δεν εκδηλώθηκε. Και δεν ήταν σε καμία περίπτωση θαύμα.