Μαθαίνοντας για την ασθένεια

Στην αρχή συνήθως μας καταλαμβάνει πανικός στο άκουσμα ότι πάσχουμε από μια σοβαρή ασθένεια. Με το πέρασμα του χρόνου όμως σταδιακά αρχίζουν να ενεργοποιούνται τα αντανακλαστικά μας.

Προσπαθούμε να μάθουμε για την ασθένεια, να ενημερωθούμε, να έρθουμε σε επαφή με άλλους ασθενείς, να πληροφορηθούμε για την θεραπεία, να ανακαλύψουμε πόσο επικίνδυνη είναι, να διαμορφώσουμε άποψη. Δυστυχώς σε όλα αυτά κυρίαρχο ρόλο παίζει η μηχανή αναζήτησης, ο ”doctor google” όπως πολύ σωστά μου είπε κάποιος.

Λάθος πληροφορίες, συνταύτιση με άλλες περιπτώσεις, βομβαρδισμός από πληροφορίες και στο τέλος υιοθέτηση του ιατρικού επαγγέλματος ως είθισται. Κοινώς, ο γείτονας μας προτείνει μεθόδους θεραπείας ”γιατί κάπου το άκουσε” ή ο φαρμακοποιός μας συστήνει γιατρούς ή δίνει ο ίδιος συμβουλές.

Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί και ο προσανατολισμός θα ήταν σωστός αν είχαμε ακολουθήσει τον ορθό δρόμο, με το να καταφύγουμε άμεσα στον γιατρό μας, να ζητήσουμε την γνώμη του και να ακούσουμε τις περαιτέρω οδηγίες του. Στην Ελλάδα όμως όλοι τα ξέρουν όλα.

Όταν μας ανακοινωθεί μία ασθένεια, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να βάλουμε ένα πρόγραμμα στην ζωή μας. Μία καινούργια μέρα αρχίζει και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Για εμάς τους ίδιους αλλά και τους οικείους μας.