H σταδιακή μείωση της ερωτικής επιθυμίας κατά τη διάρκεια ενός γάμου τόσο στην ένταση όσο και στη συχνότητα είναι μια αναπόφευκτη έως και άκρως συνήθης συνθήκη στη βιολογική ζωή των ανθρώπων και καθόλα μια αδιαμφισβήτητη μαρτυρία βαθειάς κανονικότητας και φυσιολογικής εξέλιξης όσο αυτό και αν έρχεται αντίθετο στη βιομηχανοποίηση της σεξουαλικότητας και την εξιδανίκευση της.

Έρευνες δείχνουν ότι ο έρωτας και η έντασή του διαρκούν έως δυο χρόνια και μετά το ζευγάρι βρίσκει άλλες διόδους να εκφράζει την εγγύτητά του με αποτέλεσμα να  βρίσκει και άλλους ρυθμούς στο σεξ που κάνει. Η "κανονικοποίηση" της ερωτικής επιθυμίας σε συγκεκριμένη συχνότητα, ένταση, "μεζούρα αγάπης" ή πεποιθήσεις ότι αν αραιώσει η συχνότητα κάτι συμβαίνει, πολλές φορές μπορεί να αποτελεί ένα αστικό μύθο ή να εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς εμπορικού ή και φαρμακευτικού περιεχομένου.

Η μεγαλύτερη δυσκολία στην ζωή των παντρεμένων ζευγαριών είναι η εναλλαγή και μετάβαση από την καθημερινότητα και τις καθημερινές ανάγκες και υποχρεώσεις στον ερωτισμό και τον αισθησιασμό. Οι υποχρεώσεις, οι λογαριασμοί, τα παιδιά και ό,τι άλλο ακολουθεί την καθημερινότητα μιας οικογένειας τείνει να φθείρει και να κουράζει τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες όπου τελικά η μετάβαση στο σεξ είναι είτε οργανική είτε όταν υπάρχει χρόνος και ξεκούραση. Οι ποιότητες που απαιτούνται για την οργάνωση και λειτουργία της οικογένειας είναι τελείως διαφορετικές και κάθετα αντίθετες από τις ποιότητες και τις ικανότητες που απαιτούνται όταν κάνουμε έρωτα. Οι ικανότητες που χρειάζονται για την οργάνωση μιας οικογένειας είναι παρόμοιες με αυτές για να οργανώσουμε την καθημερινότητα μιας μικρής επιχείρησης. Οργάνωση, συνέπεια, μεθοδικότητα, ανάπτυξη δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων, μοίρασμα ευθυνών, οικονομική διαχείριση, συγκέντρωση στην διαχείριση της καθημερινότητας των παιδιών, οργάνωση νοικοκυριού είναι μόνο κάποιες από τις δεξιότητες που απαιτούνται για να βγει εις πέρας μόνο μια μέρα οικογενειακής ζωής.

Το σεξ αντίθετα δίνει έμφαση στο άνοιγμα, το μοίρασμα, την επικοινωνία, το παιχνίδι και την ανάλαφρη διάθεση, την ευχαρίστηση, την απώλεια του ελέγχου, το "άφεμα" των κανόνων και την κατάλυση της αυτοσυγκράτησης. Οπότε έρχονται αντιμέτωπες δυο δυνάμεις εκ διαμέτρου αντίθετες. Ο οργανωμένος, ενήλικος, υπεύθυνος εαυτός και ο παιχνιδιάρικος, ανάλαφρος και "απελευθερωμένος" μας εαυτός.

Τα ζευγάρια δεν κάνουν σεξ,  όχι, επειδή δεν είναι ωραίο και απολαυστικό αλλά επειδή νιώθουν ότι αν αφεθούν στην απόλαυση δε θα καταφέρουν να αντεπεξέρθουν σε μια απαιτητική πραγματικότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες στην προσωκρατική περίοδο περιέγραφαν τη σεξουαλικότητα όχι ως μια δραστηριότητα που απορρέει από μια ψυχολογική και βιολογική κατάσταση αλλά ως μια κατάσταση που αποτελεί την εκδήλωση και έκφραση των κοσμικών δυνάμεων που εκφράζονται μόνο μέσα από τα άτομα. Συνέδεαν τη σεξουαλικότητα με τις κοσμικές ενέργειες του σύμπαντος οι οποίες έβρισκαν έκφραση και απελευθέρωση μέσα από αυτήν και αποτελούσε ένα τρόπο να ακουμπήσουμε τον ανώτερό μας εαυτό.

Το σεξ  έχει ένα ρόλο προκλητικό και  διαταρακτικό  για τους εγκατεστημένους  και παγιωμένους ρόλους του ζευγαριού. Η ευαλωτότητα, η αποκάλυψη των πιο μύχιων φαντασιώσεων, η έκθεση είναι βασικά στοιχεία της ερωτικής και σεξουαλικής επικοινωνίας,  στοιχεία που ανακουφίζουν, φέρνουν εγγύτητα και εμπιστοσύνη στο ζευγάρι. Η μετάβαση από την διαπραγμάτευση της καθημερινότητας  στην αποκάλυψη και  απαλλαγή από τις πανοπλίες που απαιτεί το σεξ είναι η πιο απαιτητική δεξιότητα που χρειάζεται να αναπτύξει το ζευγάρι. Πολλά ζευγάρια κάτω από τους ρόλους που έχουν πάρει στη σχέση για να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στις απαιτήσεις  του γάμου, προοδευτικά χάνουν την ευελιξία και τις προκλητικές  επιταγές  του σεξ, που συμπεριλαμβάνουν το να μεταφέρουν τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις τους στο/στη σύντροφο. Η πληρωμή των λογαριασμών και το τι θα φάμε αύριο δεν  συνδέεται εύκολα με το να «υποτάξει ή να υποταγεί» ο/η σύντροφος σεξουαλικά στον άντρα ή στη γυναίκα του ή να δοκιμάσουν καινούργια πιο πικάντικα πράγματα στο σεξ, με αποτέλεσμα το σεξ  να χάνεται σταδιακά ή να γίνεται ρουτινιάρικο και χωρίς φαντασία.

Η ικανοποίηση των σεξουαλικών αναγκών μας μπορεί να μας οδηγήσει να ζητήσουμε  πράγματα που ίσως φοβηθούμε ότι ο άλλος θα τα κρίνει αρνητικά ή θα μας κοροϊδέψει ή θα παραξενευτεί οπότε μπορεί να προτιμήσουμε να μην τα εμπιστευτούμε σε κάποιον με τον οποίο κατά άλλα έχουμε μια καλή ή έστω ικανοποιητική συνεργασία στην καθημερινότητα του γάμου. Τι θα μπορούσε να σημαίνει για την "επιχείρηση" οικογένεια, αυτό; Πόσο απειλητικό μπορεί να φαίνεται;  Και αρκετοί θα προτιμήσουν και θα τους φανεί ίσως  και πιο εύκολο να ζητήσουν αυτά τα "πικάντικα' ή "περίεργα σεξουαλικά πράγματα" από κάποιον τρίτο με τον οποίο ενδεχομένως δε θα χρειαστεί να μοιραστούν το πρωινό τους ή να πίνουν καφέ από το ίδιο φλιτζάνι για τα επόμενα χρόνια.

Σίγουρα το σεξ  μπορεί να είναι  "περίεργο", "βρώμικο", "αμαρτωλό' γιατί  έχει επιβαρυνθεί αιώνες  τώρα με όλη αυτό το βάρος , την ενοχή και τις νόρμες  του τι είναι φυσιολογικό και  τι όχι.  Είναι σπάνιο να μην νιώσουμε "περίεργοι' ή και  μη φυσιολογικοί  κατά τη διάρκεια της ζωής μας  σε σχέση με το σεξ. Κοινωνικές κατασκευές , θρησκείες , πολιτικά συστήματα έχουν  κτίσει ολόκληρους ελεγκτικούς μηχανισμούς για την 'καταστολή' του, οπότε λίγοι είναι αυτοί που νιώθουν καθόλα φυσιολογικοί στο σεξ.

Σημαντικό λοιπόν είναι να απενεχοποιηθεί η έννοια του και να υπάρξει "συμμαχία"και στη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού στο γάμο. Η απελευθέρωση, η απενεχοποίησή του δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα λειτουργήσει κατασταλτικά στη συνεργασία για την επίτευξη της καλής λειτουργίας της οικογένειας. Αντίθετα μπορεί να την ισχυροποιήσει και να φέρει όλη αυτή την παιχνιδιάρικη διάθεση που μας ανανεώνει και μας δίνει την ζωτική ενέργεια για να είμαστε πιο δημιουργικοί και ζωντανοί για να διεκπεραιώσουμε καλύτερα τις ανάγκες  της καθημερινότητας.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εφαρμογή Ψηφιακών Εργαλείων για την Ποιότητα της Φροντίδας στον Ογκολογικό Τομέα
Ο αέρας που αναπνέουμε και η καρδιαγγειακή μας υγεία
Αίσθημα συνεχούς κόπωσης: Τι μπορεί να σημαίνει