Η COVID-19 σε ασθενείς με φλεγμονώδη ρευματολογικά και μυοσκελετικά νοσήματα που λαμβάνουν ριτουξιμάμπη

Η ριτουξιμάμπη είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα έναντι του CD20, ενός αντιγόνου των Β-λεμφοκυττάρων, και χρησιμοποιείται συχνά σε ασθενείς που πάσχουν από φλεγμονώδη ρευματολογικά και μυοσκελετικά νοσήματα. Σε πρόσφατο άρθρο τους στο περιοδικόThe Lancet Rheumatology ο ιJ. Avouac και συνεργάτες «COVID-19 outcomes in patients with inflammatory rheumatic and musculoskeletal diseases treated with rituximab: a cohort study» March 25, 2021 (DOI:https://doi.org/10.1016/S2665-9913(21)00059-X).Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια ευρήματα.

Πρόκειται για μια προοπτική μελέτη στην οποία αναλύθηκαν δεδομένα στο πλαίσιο της γαλλικής μελέτης RMDCOVID-19, η οποία συμπεριέλαβε ασθενείς ηλικίας 18 ετών και άνω με φλεγμονώδεις ρευματολογικές και μυοσκελετικές παθήσεις και με υψηλή υποψία ή επιβεβαιωμένη λοίμωξη COVID-19. Ο κύριος σκοπός της μελέτης ήταν η σύγκριση της σοβαρότητας της νόσου COVID-19 μεταξύ των ασθενών που λάμβαναν ριτουξιμάμπη συγκριτικά με όσους δεν λάμβαναν ριτουξιμάμπη. Ως σοβαρή νόσος ορίστηκε η COVID-19 με ανάγκη νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείας  ή/και  η λοίμωξη που οδήγησε σε θάνατο. Μεταξύ 15 Απριλίου 2020 και 20 Νοεμβρίου 2020 συλλέχθησαν δεδομένα για 1090 ασθενείς με μέση ηλικία τα 55,2 έτη. Οι 734 (67%) ήταν γυναίκες και οι 356 (33%) ήταν άνδρες. Από το σύνολο των ασθενών, οι 137 (13%) ανέπτυξαν σοβαρή COVID-19 και οι 89 (8%) κατέληξαν. Ακολούθως, οι ερευνητές προχώρησαν σε αναλύσεις αφού έλαβαν υπόψη πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες που θα μπορούσαν δυνητικά να επηρεάσουν τα αποτελέσματα. Οι 63 ασθενείς με COVID-19 που λάμβαναν θεραπεία με ριτουξιμάμπη εμφάνισαν συχνότερα σοβαρή νόσο και μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας συγκριτικά με τους 1027 ασθενείς που δεν ελάμβαναν ριτουξιμάμπη.

Επιπλέον, 13 από τους 63 ασθενείς (21%) που λάμβαναν ριτουξιμάμπη απεβίωσαν, συγκριτικά με τους 76 εκ των 1027 (7%) που δεν λάμβαναν ριτουξιμάμπη. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι παρά τη διαφορά στα ποσοστά, όταν οι ερευνητές έλαβαν υπόψη και τους συγχυτικούς παράγοντες, ο προσαρμοσμένος κίνδυνος θανάτου δεν αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά στην ομάδα των ασθενών που λάμβαναν ριτουξιμάμπη σε σύγκριση με τους υπόλοιπους.

Συμπερασματικά, οι συγγραφείς καταλήγουν ότι η ριτουξιμάμπη θα πρέπει να συνταγογραφείται με προσοχή στους ασθενείς με φλεγμονώδεις και μυοσκελετικές παθήσεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και ειδικά σε όσους έχουν και άλλες συννοσηρότητες που αυξάνουν τον κίνδυνο σοβαρής λοίμωξης COVID-19.

Πηγές:
ΕΚΠΑ