Ερευνητές των Brigham and Women's Hospital και του Boston Medical Center μελέτησαν ανθρώπους φυσιολογικού βάρους και υπέρβαρους, καθώς κατανάλωναν επιπλέον υδατάνθρακες.
Σκοπός τους ήταν η μελέτη του πώς τους διασπούν τα κύτταρα σε πραγματικό χρόνο.
Tα ευρήματα αποκάλυψαν ότι υπερβάλλοντες υδατάνθρακες μπορούν να συμβάλλουν σε μεταβολική δυσλειτουργία μπλοκάροντας τη σύνθεση σημαντικών αντιοξειδωτικών και δείχνοντας ότι υψηλά επίπεδα ινσουλίνης κάτω από αυτές τις περιστάσεις μπορούν να επιδεινώσουν το θέμα.
Ερευνητές παρακολούθησαν τη δραστηριότητα των ηλεκτρονίων στα κύτταρα 24 μη διαβητικών που κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες υδατανθράκων σε σχέση με το βάρος τους.
Ανακάλυψαν ενδείξεις, πιο έντονες σε όσους είχαν υψηλό ΔΜΣ, ότι τα κύτταρα χρησιμοποιούν ηλεκτρόνια από τη γλουταθειόνη.
Αυτό στηρίζει την υπόθεσή τους ότι η υπερκατανάλωση υδατανθράκων μπορεί ενδεχομένως να συμβάλλει σε μεταβολική δυσλειτουργία, περιορίζοντας την αντιοξειδωτική σύνθεση.
Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν βιοψίες των συμμετεχόντων, επιβεβαίωσαν ότι αυτοί με υψηλό ΔΜΣ, αλλαγές στο λιπώδη ιστό που έγιναν κατά τη διάρκεια της έρευνας, αντιπροσώπευαν είδος μεταβολικού στρες που βλέπουμε συχνά στην αντίσταση στην ινσουλίνη και στον διαβήτη τύπου 2.
Ο Nawfal Istfan, δήλωσε ότι η έρευνα δείχνει ότι αν η μεγάλη κατανάλωση υδατανθράκων δεν ελεγχθεί, ορισμένοι από τους παραδοσιακούς τρόπους αντιμετώπισης του διαβήτη μπορεί δυνητικά να είναι πιο επιβλαβείς.
Οι ερευνητές έδειξαν ότι η ινσουλίνη ενδεχομένως συμβάλλει στη μεταβολική δυσλειτουργία όταν τα κύτταρα δεν είναι προετοιμασμένα να επεξεργαστούν τόσο μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο American Journal of Physiology—Endocrinology and Metabolism.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}