Στη Φάση Ι και ΙΙ, συνωστίζεται το 72% των κλινικών μελετών για τη Νόσο του Πάρκινσον

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια από τις πιο ταχέως αναπτυσσόμενες νευροεκφυλιστικές διαταραχές παγκοσμίως, με τον εκτιμώμενο επιπολασμό να αυξάνεται κατά 23,2% έως το 2025. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από απώλεια νευρικών κυττάρων, η οποία με τη σειρά της έχει ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση του νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη. Καθώς η ντοπαμίνη έχει ουσιαστικό ρόλο στη ρύθμιση της κίνησης, η φυσική εκδήλωση της νόσου περιλαμβάνει κινητικές επιπλοκές, όπως ακινησία, φόβο και βραδυκινησία, καθώς και σημαντικές γνωστικές βλάβες που όλες καταλήγουν σε σοβαρές συννοσηρότητες.

Προς το παρόν, δεν υπάρχει θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον. Η πλειοψηφία των καθιερωμένων θεραπειών για αυτήν, επιδιώκει να ανακουφίσει τα συμπτώματα και να επιβραδύνει τον προοδευτικό εκφυλισμό από την ασθένεια.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των ερευνών για τη νόσο του Πάρκινσον είναι στη Φάση ΙΙ της ανάπτυξης (39,7%) ακολουθούμενη από τη Φάση Ι (33,9%), ενώ η Φάση ΙΙΙ και η Φάση IV κατέχουν ίσο ποσοστό δοκιμών (13,2%). Η πλειονότητα των μελετών είναι κλινικές δοκιμές πρώιμης φάσης, υπογραμμίζοντας τη δυσκολία προόδου σε μελέτες μεταγενέστερης φάσης.

Οι δοκιμές που χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία αποτελούν την πλειονότητα των δοκιμών (54,3%) σε σύγκριση με τις αντίστοιχες δοκιμές εκτός κλάδου (45,7%). Συγκεκριμένα, η χορηγία του κλάδου καταδεικνύει κυριαρχία σε ανίατες ενδείξεις του ΚΝΣ, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, όπου η δυνατότητα ανάπτυξης μιας πρώτης θεραπείας στην αγορά για έναν σημαντικό πληθυσμό είναι μια ελκυστική πρόταση. Επί του παρόντος, το τοπίο της θεραπείας της νόσου του Πάρκινσον επικεντρώνεται στη συμπτωματική ανακούφιση, με τους υποδοχείς ντοπαμίνης να αποδεικνύονται ο κύριος στόχος των μελετών.

Οι ΗΠΑ είναι η πιο δημοφιλής χώρα για τη διεξαγωγή κλινικών δοκιμών και ηγούνται από το 2012 έως το 2020. Από το 2017 και μετά, ωστόσο, παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της ερευνητικής παραγωγής από την Κίνα, ενώ πέρσι ξεπέρασε τις ΗΠΑ για πρώτη φορά σε αριθμό δοκιμών. Η Ιαπωνία κατέχει την τρίτη θέση για τον αριθμό των κλινικών δοκιμών, ακολουθούμενη από τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Το επίπεδο της έρευνας που προσανατολίζεται προς τη νόσο του Πάρκινσον αυξάνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία, με το 2019 (12,8%) να αποδεικνύεται η κορυφαία χρονιά. Παρόλα αυτά, το ποσοστό των αρχικών δοκιμών μειώθηκε λόγω της πανδημίας της Covid-19 από το 2019 έως το 2020 (-1,5%).

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι χορηγοί εφάρμοσαν μια πιο αποκεντρωμένη προσέγγιση στους περισσότερους τομείς θεραπείας, με πιο απομακρυσμένες οργανώσεις δοκιμών και αυξημένη χρήση εικονικών τεχνολογιών για τον μετριασμό των επιπτώσεων της πανδημίας. Ωστόσο, η πανδημία δεν επιτάχυνε ταχέως το επίπεδο των αποκεντρωμένων μελετών για τη νόσο του Πάρκινσον, καθώς ο αριθμός των αποκεντρωμένων/εικονικών μελετών μειώθηκε από το 2019 στο 2020. Γενικά, οι μελέτες για τη νόσο μπορεί να μην είναι κατάλληλες για μια αποκεντρωμένη προσέγγιση σε σύγκριση με τις διαταραχές γνωστικής εξασθένησης, λόγω του ότι οι ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον χρειάζονται συνεχείς επισκέψεις σε νοσοκομείο ή κλινικό περιβάλλον για την αξιολόγηση των αλλαγών στις κινητικές λειτουργίες όταν χορηγούνται θεραπευτικά σκευάσματα. Εξαιτίας αυτού, δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί σημαντική αύξηση στις αποκεντρωμένες μελέτες.

Πηγές:
clinicaltrialsarena.com/