Πανδημία: Το κλείσιμο σχολείων και χώρων εργασίας στο α’ κύμα μείωσε τους θανάτους από Covid-19

Το κλείσιμο σχολείων και εργασιακών χώρων, φαίνεται πως ήταν η πιο αποτελεσματική στρατηγική για τον μετριασμό των θανάτων από COVID-19 στην αρχή του πρώτου κύματος της πανδημίας, σύμφωνα με έρευνα σε 130 χώρες.

Ερευνητές του University of Manchester και του Imperial College, ανέλυσαν τη σχετική επίδραση διάφορων μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων, που στόχο είχαν τον έλεγχο της εξάπλωσης της COVID-19.

Από τις 9 παρεμβάσεις που εξετάστηκαν, μόνο το κλείσιμο των σχολείων και των χώρων εργασίας είχε σημαντική σχέση με μείωση του ποσοστού θνησιμότητας λόγω COVID-19 στην αρχήυ της πανδημίας.

Το κλείσιμο των σχολείων μείωσε τη θνησιμότητα κατά 1,23 καθημερινούς θανάτους ανα εκατομμύριο σε 24 μέρες και των εργασιακών χώρων κατά 0,26.

Στη Βρετανία που έχει πληθυσμό 67 εκατομμύρια, αυτό θα μεταφραζόταν σε 82 και 17 καθημερινούς θανάτους από COVID-19, αντίστοιχα.

Άλλες παρεμβάσεις, όπως lockdowns ή περιορισμοί στα ΜΜΜ, δεν συνδέονταν σημαντικά με διαφορές στα ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ χωρών στην περίοδο της ανάλυσης, αφού ελήφθησαν υπόψη άλλες παρεμβάσεις.

Ο ερευνητής Dr. Jonathan Stokes,  δήλωσε ότι υπάρχουν πολλές πολιτικές από κυβερνήσεις για τον έλεγχο της πανδημίας.

Πολλές μπορούν να έχουν κάποια επίδραση στη μείωση της μετάδοσης του κορωνοιοού, αν και βλάπτουν την ψυχική υγεία και την οικονομία.

Όμως, η σχετική τους επίδραση στη θνησιμότητα από COVID-19 είναι λιγότερο σαφής και αυτό καθιστά πιο δύσκολο για όσους λαμβάνουν αποφάσεις να δημιουργήσουν το μέγιστο όφελος με την ελάχιστη διαταραχή.

Η έρευνα έδειξε ότι σχολεία και χώροι εργασίας συνδέονταν  με χαμηλότερη θνησιμότητα στην αρχή της πανδημίας.

Δεν υπονοεί ο ερευνητής ότι αυτά πρέπει να κλείσουν αλλά ότι όσοι λαμβάνουν αποφάσεις θα μπορούσαν να λάβουν  υπόψη τα στοιχεία στις μελλοντικές στρατηγικές τους.

Με την COVID-19, το σχολικό περιβάλλον καθαυτό ήταν χαμηλότερου κινδύνου, λόγω του ηλικιακού προφίλ της επίδρασης της θνησιμότητας, αλλά θα μπορούσε να αποτελεί υψηλότερο κίνδυνο όσον αφορά τη μετάδοση στην κοινότητα.

Ο ερευνητής πρόσθεσε, ότι σχολεία και χώροι εργασίας επίσης είναι μέρη όπου συμβαίνουν υποχρεωτικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις σε αντίθεση με το να πηγαίνει κάποιος σε ένα εστιατόριο-κάτι που μπορεί ένας ευάλωτος άνθρωπος να επιλεξει να αποφύγει.

Επομένως, καταλήγει ο ερευνητής, η εστίαση σε παρεμβάσεις για τη μείωση κοινωνικών αλληλεπιδράσεων σε ‘’υποχρωτικά’’, όχι ‘’οικειοθελή’’ περιβάλλοντα, φαίνεται να υπήρξε η πιο αποτελεσμαιτκή στρατηγική μετριασμού της θνησιμότητας από COVID-19 στην αρχή της πανδημίας.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο BMC Public Health.

Πηγές:
BMC Public Health.