Ορατός ο κίνδυνος για ελλείψεις στην κλασική ηπαρίνη

Ανήσυχοι δηλώνουν αιμοκαθαιρόμενοι μετά την απόφαση του ΕΟΦ να άρει, μεταξύ άλλων, την απαγόρευση που υπήρχε στην εξαγωγή της κλασικής ηπαρίνης, που ήταν σε καθεστώς προστασίας για τουλάχιστον 4 χρόνια, δημιουργώντας κίνδυνο για μελλοντικές ελλείψεις. 

Ο κίνδυνος δεν είναι υποθετικός, αλλά υπαρκτός και αφήνει το σκεύασμα ανοχύρωτο, λένε οι καλά γνωρίζοντες. Ο λόγος απλός - μιλάμε για μία ακόμη "κότα με χρυσά αυγά".  

Η τιμή πώλησης στην εσωτερική αγορά από την LEO pharma που τη διαχειρίζεται είναι στα 40 ευρώ ανά κουτί, με την καθαρή τιμή να διαμορφώνεται στα 34 ευρώ και κάτι (διαφορά τιμής παραγωγού με τιμή αγοράς από τα νοσοκομεία). Η ισχύς της συγκεκριμένης τιμής ξεκίνησε την 1η Δεκεμβρίου 2023, ενώ πριν από τη συγκεκριμένη ημερομηνία ήταν στα 30 ευρώ. Σημειώνεται ότι η εταιρεία διαθέτει στην ελληνική αγορά 100.000 κουτιά τον χρόνο.  

Στο εξωτερικό από την άλλη, η τιμή πώλησης του προϊόντος είναι από 80 ευρώ (το κουτί) μέχρι και 120 ευρώ. Θυμίζουμε δε, ότι πέρσι που είχε δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα με ελλείψεις, το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ) αναγκάστηκε να οδηγηθεί σε εισαγωγές οι οποίες ήταν πολύ ακριβές. Συγκεκριμένα, εισήγαγε 30.000 κουτιά με κόστος περίπου 6 εκατ. ευρώ (τιμές πώλησης στα νοσοκομεία 190 ευρώ ή 210 ευρώ), για να καλύψει τρεις μήνες.

Σύμφωνα λοιπόν με ασφαλείς πληροφορίες, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών Γ. Λεοντόπουλος, έχει ήδη μεταφέρει στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας τις ανησυχίες που υπάρχουν για ενδεχόμενη μελλοντική έλλειψη του σωτήριου φαρμάκου, ενώ θα το πράξει και σήμερα (Δευτέρα) που η διοίκηση της ΕΣΑμεΑ έχει συνάντηση με τον Άδωνι Γεωργιάδη.

Παράλληλα, τον φόβο των ενδεχόμενων ελλείψεων έχει μεταφέρει και η εταιρεία LΕΟ Pharma ξεκαθαρίζοντας στους αρμοδίους ότι σε περίπτωση ελλείψεων δεν θα μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες της χώρας με νέες εισαγωγές.

Η ηπαρίνη δεν μπορεί να αντικατασταθεί ως αντιπηκτικό για προφύλαξη:

• Σε μείζονες σύνθετες χειρουργικές επεμβάσεις (π.χ. μεταμοσχεύσεις).
• Σε καρδιαγγειακές χειρουργικές επεμβάσεις (σε διάφορες και πολλαπλές καρδιαγγειακές επεμβάσεις που περιλαμβάνουν και δεν περιορίζονται σε στεφανιογραφία/τοποθέτηση stent/αγγειοπλαστική, βαλβιδοπλαστική, επεμβάσεις αορτικών βαλβίδων, ανευρύσματα, αγγειοχειρουργικές επεμβάσεις, εισαγωγή αγγειακών stent, ενδο-αορτικής αντλίας).
• Στην εξωσωματική κυκλοφορία στην ανοικτή Καρδιοχειρουργική - Θωρακοχειρουργική.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις οξέος ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου.
• Συμπληρωματικά, σε οξεία προσβολή/έμφραγμα του μυοκαρδίου (για 3 - 4 ημέρες μετά από θρομβόλυση).
• Σε συνεχή αιμοδιήθηση (CRRT, CVVH) σε ασθενείς με οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
• Σε αιμοδυναμικά ασταθείς ασθενείς με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου (MI), πνευμονική εμβολή (PE), οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.
• Για τη θεραπεία φλεβικής θρομβοεμβολής (ΦΘΕ), σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου.
• Σε διάφορες περιπτώσεις βαρέως πασχόντων ασθενών σε ΜΕΘ.
• Σε οξεία περιφερική αρτηριακή προσβολή - απόφραξη.
• Σε διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (DIC) - αφού έχει επιτευχθεί επαρκής αιμόσταση.
• Σε μη θρομβολυμένο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.