Η παιδική κακοποίηση οδηγεί σε προβλήματα υγείας στην ενήλικη ζωή

Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της παιδικής κακοποίησης αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες ενός ανθρώπου να έχει φτωχή σωματική και ψυχολογική υγεία στην ενήλικο ζωή, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Annals of Behavioral Medicine’ από ερευνητές του Concordia University.

Η έρευνα συμπίπτει με έρευνα του 2009 που ανέφερε ότι η παιδική κακοποίηση αυξάνει την πιθανότητα ενός παιδιού να εμφανίσει νόσους ως ενήλικας.

Διαφορετική έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο, ανέφερε ότι άντρες που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά έχουν υψηλότερες πιθανότητες να υποστούν καρδιακή προσβολή στην ενήλικο ζωή.

Ο Jean-Philippe Gouin, με την ομάδα του από το Ohio State University και το University of Missouri, ανέλυσε πώς το στρες επηρεάζει τη βιολογική ανταπόκριση του οργανισμού.

Ο Gouin θέλησε να ερευνήσει αν η κακοποίηση στην παιδική ηλικία θα μπορούσε να έχει επίπτωση διαρκείας στη σωματική αντίδραση στο στρες κατά την καθημερινή ζωή. Προηγούμενες έρευνες αξιολόγησαν την επίδραση της πρώιμης κακοποίησης σε νέους ενήλικες.

Ήθελε να επεκτείνει τα ευρήματα σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

Οι ερευνητές μίλησαν με 130 ενήλικες 65 ετών κατά μέσον όρο, όσον αφορά το ιστορικό κακοποίησης ως παιδιά και στρεσογόνα γεγονότα στη ζωή τους.

Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να περάσουν από συνέντευξη, που είχε σχεδιαστεί να αξιολογήσει την εμφάνιση στρεσογόνων παραγόντων 24 ώρες πριν τη συνέντευξη.

Ορισμένοι παράγοντες στρες μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν ο διαπληκτισμός με κάποιον σημαντικό τους άνθρωπο ή να έχουν εγκλωβιστεί στην κίνηση, με συνέπεια να φτάσουν με καθυστέρηση σε σημαντικό ραντεβού.

Στη συνέχεια, οι ειδικοί έλαβαν δείγμα αίματος από τους συμμετέχοντες για να μετρήσουν επίπεδα 3 διαφορετικών δεικτών.

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ 2 ομάδων σε έναν από τους δύο βιολογικούς δείκτες που μετρήθηκαν.

Όσοι κακοποιήθηκαν ως παιδιά και ισχυρίστηκαν ότι υπήρχαν πολλοί στρεσογόνοι παράγοντες το 24ωρο πριν την έρευνα είχαν υπερδιπλάσια επίπεδα της πρωτεΐνης IL-6, που πυροδοτεί ανταπόκριση του ανοσοποιητικού, σε σχέση με όσους δήλωσαν ότι είχαν πολλούς στρεσογόνους παράγοντες αλλά δεν είχαν κακοποιηθεί ως παιδιά.

Ενδείξεις από την έρευνα δείχνουν ότι η βλάβη από την κακοποίηση στην πρώιμη παιδική ηλικία διαρκεί μέχρι την ενήλικο ζωή.

Ο Gouin κατέληξε ότι ενώ η παραγωγή δεικτών φλεγμονής όπως ο δείκτης της IL-6 είναι αναγκαία για την καταπολέμηση της οξείας λοίμωξης, η υπερπαραγωγή έχει συνδεθεί με ανάπτυξη νόσων που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η καρδιαγγειακή νόσος.

Μια υπερβολική ανταπόκριση της IL-6 στους καθημερινούς παράγοντες στρες μπορεί ενδεχομένως να δημιουργήσει κατάσταση του οργανισμού που σε αρκετά χρόνια αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου.

Πηγές:
‘Annals of Behavioral Medicine’.