Διαβήτης: Aποτελεσματική διαχείριση μόνο με καταγραφή στοιχείων

Μόλις 7 από τις 30 χώρες της Ευρώπης διαθέτουν μητρώο ασθενών με διαβήτη.

Όμως η ύπαρξη μητρώου, άρα και στοιχείων για την πορεία των ασθενών, τις αγωγές που ακολουθούν, αλλά και τις συνήθειές τους, έφερε για πρώτη φορά, στην πρώτη θέση από πλευράς ποιότητας περίθαλψης των συγκεκριμένων ασθενών, τη Σουηδία, έναντι της Δανίας, που παραδοσιακά κέρδιζε την πρωτιά.

Η αξιολόγηση έγινε από τον οργανισμό Health Consumer Powerhouse, που ανέπτυξε έναν δείκτη για τον διαβήτη, αποτελούμενο από μια σειρά μετρήσιμες παραμέτρους, σε ότι αφορά την πρόληψη, θεραπεία και έκβαση της ασθένειας, στις 30 ευρωπαϊκές χώρες. Τις πρώτες τρεις θέσεις κατέλαβαν η Σουηδία με 936 μονάδες, η Ολλανδία με 922 και η Δανία με 863 μονάδες. Ακολουθούν το Ηνωμένο Βασίλειο με 812 και η Ελβετία με 799, ενώ η χώρα μας πήρε μόλις 566 μονάδες.

Η ίδια μελέτη, έδειξε ότι ενώ η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία, ως μεσογειακές χώρες έχουν αποτελεσματικότερη πρόληψη της νόσου λόγω διατροφής και μειωμένων περιστατικών υπέρτασης, εντούτοις, η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε δυσκολίες πρόσβασης των ασθενών στα συστήματα υγείας, καθώς επίσης και στην έλλειψη στοιχείων για τη διαχείριση της νόσου.

Τα κυριότερα προβλήματα στη διαχείριση της νόσου, εντοπίζονται στην πρόσβαση των ασθενών στην περίθαλψη, και στην εκπαίδευση για διαχείριση της νόσου τους, στον προγραμματισμό ελέγχου των επιπτώσεων της νόσου, αλλά και στην ανυπαρξία στοιχείων για νεφρική ανεπάρκεια, ακρωτηριασμούς, αποτυχία της θεραπείας και τύφλωση.

Τα παραπάνω ανακοινώθηκαν από τον οργανισμό Health Consumer Powerhouse, στο πλαίσιο του 50ού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Βιέννη.

Πολιτικές προτίμησης

Κατά την παρουσίαση του Euro Diabetes Index 2014, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Health Consumer Powerhouse δρ. Arne Bjornberg, τόνισε τη σημασία της επιλεγόμενης πολιτικής υγείας για την αντιμετώπιση της νόσου από κάθε χώρα, ανεξάρτητα από τη διαθεσιμότητα των πόρων.

Υπογράμμισε πως το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η Σουηδία, που κατέκτησε φέτος την πρώτη θέση πετυχαίνει καλύτερη ρύθμιση των ασθενών από την παρακολούθησή τους, έστω και αν δεν χρησιμοποιεί τα τελευταίας γενιάς φάρμακα, σε αντίθεση με τη χώρα μας, που κατατέλαβε την 24η θέση συνολικά στην αντιμετώπιση της νόσου, τη στιγμή που είναι πρώτη σε χορήγηση φαρμάκων τελευταίας γενιάς (γλιπτίνες), όμως η πρόσβαση των ασθενών είναι εξαιρετικά δύσκολη. Γρηγορότερα έχουν πρόσβαση σε νέες θεραπείες οι ασθενείς στη Γαλλία, την Ιρλανδία και την Ελλάδα.

Οι ασθενείς αυξάνονται

Παρατηρώντας την εξέλιξη της επιστήμης την τελευταία 20ετία, διαπιστώνεται στους διαβητικούς μείωση των εμφραγμάτων κατά 67%, των εγκεφαλικών κατά 53% και των ακρωτηριασμών κατά 51%, όμως σε απόλυτους αριθμούς, στις ΗΠΑ, οι ασθενείς το 1990 ήταν μόλις 6,5 εκατομμύρια και το 2010 είχαν φθάσει τα 20,7 εκ. πληθυσμού, αυξάνοντας τον αριθμό των εμφραγμάτων, εγκεφαλικών και ακρωτηριασμών.

Η μελέτη συμπεριέλαβε τις 28 χώρες της Ε.Ε. συν τη Νορβηγία και Ελβετία, και κατέγραψε δεδομένα που αφορούν την πρόληψη, τη διάγνωση των περιστατικών, το εύρος των υπηρεσιών υγείας και τη δυνατότητα πρόσβασης στο σύστημα υγείας, την πρόσβαση σε θεραπείες, τις διαδικασίες ελέγχου της νόσου και την αποτελεσματικότητα ελέγχου της νόσου.

Τα στοιχεία προήλθαν από την κάθε χώρα ξεχωριστά, είτε μέσω των στοιχείων που διαθέτει η κάθε χώρα, είτε μέσω στοιχείων οργανώσεων ασθενών, ειδικών και άλλων σχετικών κοινωνικών εταίρων.

Συμπεράσματα της μελέτης

Τα κυριότερα συμπεράσματα της μελέτης, διαπιστώνουν ότι οι Ευρωπαίοι:

• Δεν αθλούνται τακτικά, ούτε ακολουθούν υγιεινή διατροφή, με αποτέλεσμα η παχυσαρκία να αυξάνεται στην Ευρώπη, αυξάνοντας τους κινδύνους για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2,
• Εθνικά μητρώα διαβήτη υπάρχουν μόλις σε επτά από τις 30 χώρες της Ευρώπης, με αποτέλεσμα να χρειάζεται περισσότερη διαφάνεια και στοιχεία που θα επιτρέψουν σύγκριση στην προσέγγιση της νόσου από την κάθε χώρα ξεχωριστά,
• Χρειάζεται συστηματικός προληπτικός έλεγχος σε ομάδες υψηλού κινδύνου, για να εντοπίζονται αδιάγνωστα περιστατικά,
• Φαρμακευτική αγωγή και συσκευές που βοηθούν τον ασθενή να ελέγχει τη νόσο του, θα πρέπει να παρέχονται με τη συμμετοχή των φορέων περίθαλψης,
• Χρειάζεται εκπαίδευση των ασθενών και των συγγενών τους για την αντιμετώπιση της νόσου,
• Χρειάζεται τακτικός έλεγχος των ματιών, ποδιών και νεφρών των ασθενών,
• Οι επαγγελματίες υγείας που ασχολούνται με τον διαβήτη (οικογενειακοί γιατροί και νοσηλευτές, εκτός από τους διαβητολόγους), χρειάζονται εκπαίδευση για την κατανόηση της νόσου των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων και την επέκταση της χρήσης των νέων μέσων προς όφελος των ασθενών.

ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΔΟΜΑΡΚΑΚΗ