Τρεις ώρες άθλησης την εβδομάδα διατηρεί σε καλή κατάσταση το μυαλό

Με δεδομένο ότι μέχρι στιγμής οι φαρμακευτικές θεραπείες έχουν μέτρια αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του Alzheimer, γηρίατροι επικεντρώνουν τώρα την προσοχή τους σε μη φαρμακευτικές μεθόδους. Σε πολλές μελέτες καθίσταται πλέον σαφές ότι η άσκηση βοηθά κατά πολύ τις νοητικές λειτουργίες. Τώρα φαίνεται ότι έχει θετική επίδραση και σε ασθενείς με Alzheimer.

Παρά το γεγονός πάντως ότι σε πολλές μικρότερες έρευνες είχε γίνει αντιληπτή μια νοητική σταθεροποίηση, εντούτοις σύμφωνα με την Dr. Gunhild Waldeman από την πανεπιστημιακή σχολή της Κοπεγχάγης, δεν είχε γίνει σαφής η ένταση της νόσου αλλά και η έκταση των σωματικών δραστηριοτήτων. Στο πρώτο συνέδριο της ευρωπαϊκής Ακαδημίας νευρολογίας, η νευρολόγος παρουσίασε τα πρώτα στοιχεία της μελέτης ADEX με 200 ασθενείς, μία από τις μεγαλύτερες μελέτες για το όφελος της άθλησης στην νόσο του Alzheimer. Στη μελέτη εξετάστηκε η επίδραση της αερόβιας άσκησης με μέτρια έως υψηλή ένταση σε ασθενείς με ήπιο Alzheimer (MMSE> 19).

Οι ασθενείς χωρίστηκαν από τους ερευνητές σε δύο ομάδες: Η πρώτη ομάδα εξετάστηκε σε ειδικά κέντρα για τρεις ημέρες την εβδομάδα, έχοντας υποβληθεί σε ασκήσεις σε διάδρομο ή στατικό ποδήλατο. Την διαδικασία παρακολουθούσε κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να φθάσουν περίπου στο 70-80% του ανώτατου ορίου του καρδιακού ρυθμού κατά τη διάρκεια της άσκησης. Η εκπαίδευση διήρκεσε τέσσερις μήνες. Στην ομάδα ελέγχου, από την άλλη, οι συμμετέχοντες έλαβαν κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, μόνο τη συνήθη θεραπεία, και μετά από αυτή συμμετείχαν και αυτοί κανονικά στην διαδικασία.

Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν οι αλλαγές στο Symbol Digit Mοdality Test (SDMT) μετά από τέσσερις μήνες. Οι ασθενείς ήταν ηλικίας 70-72 ετών, σχεδόν όλοι πήραν φάρμακα κατά της άνοιας, και η τελική μέτρηση ήταν για τους ασθενείς με ήπιο Alzheimer (MMSE) 24 βαθμοί, και στο SDMT έφτασαν τους 27 βαθμούς η ομάδα παρέμβασης, και 25 μονάδες η ομάδα ελέγχου. Η τιμή SDMT ήταν σε μεγάλο βαθμό για τους συμμετέχοντες στην ομάδα παρέμβασης στις 16 εβδομάδες στο ίδιο επίπεδο όπως στην αρχή της μελέτης, ενώ ήταν στην ομάδα ελέγχου παρουσιάστηκε μικρή πτώση. Η διαφορά των 2,5 μονάδων μεταξύ των δύο ομάδων δεν κρίθηκε σημαντική σύμφωνα με τους επιστήμονες.