Έρευνα: Αντιφλεγμονώδες σκεύασμα επιβραδύνει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων

Επιστήμονες του The Scripps Research Institute (TSRI) στη Φλόριντα ανακάλυψαν ότι ένα από τα ευρέως συνταγογραφούμενα αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη σκευάσματα επιβραδύνει την ανάπτυξη ενός είδους καρκίνου σε ζώα και υποδεικνύουν ότι το σκεύασμα θα μπορούσε να έχει την ίδια επίδραση σε άλλα είδη όγκων.

Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Cancer Research, εστίασε στην επίδραση της σελεκοξίμπης.

Το σκεύασμα στοχεύει το ένζυμο COX-2, το οποίο συνδέεται με τον πόνο και τη φλεγμονή. Το ένζυμο είναι επίσης σημαντικό για τη δημιουργία των προσταγλανδινών οι οποίες παίζουν ρόλο στην εξέλιξη του όγκου. Η έκφραση του COX-2 είναι χαμηλή στον φυσιολογικό ιστό αλλά υψηλή σε πολλά είδη καρκίνου.

Ο Joseph Kissil, δήλωσε ότι οι ερευνητές επιθυμούσαν να εντοπίσουν αυτό που κάνει στον καρκίνο μια συγκεκριμένη οδός σηματοδότησης. Ανακάλυψαν ότι ενεργοποιεί γονίδια που προάγουν την επιβίωση των κυττάρων των όγκων και το πραγματοποιούν ενεργοποιώντας ένζυμα που εμπλέκονται στη φλεγμονή- περιλαμβανομένου του COX2 το οποίο καταστέλλουν αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η σελεκοξίμπη.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν έρευνες σε ζώα για την επίδραση της σελεκοξίμπης στην ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων ενός είδους όγκου γνωστού ως νευρωινωμάτωση τύπου 2. Στους ανθρώπους είναι σχετικά σπάνια κληρονομική μορφή καρκίνου που προκαλείται από μεταλλάξεις στο γονίδιο NF2.

Ζώα έλαβαν καθημερινή δόση του φαρμάκου και η ανάπτυξη του όγκου παρακολουθήθηκε με απεικονιστικές εξετάσεις. Ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε σημαντικά πιο αργή ανάπτυξη του όγκου στα ζώα που αντιμετωπίστηκαν με celecoxib σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

Η νέα έρευνα έδειξε επίσης ότι η οδός Hippo-YAP εμπλέκεται σε αυτά τα αποτελέσματα και ότι η πρωτεΐνη YAP απαιτείται για τον πολλαπλασιασμό και την επιβίωση των κυττάρων NF2 και της δημιουργίας του όγκου.

Ο ερευνητής William Guerrant, δήλωσε ότι η έρευνα δείχνει ότι οι αναστολείς COX2 έχουν επίδραση στα κύτταρα των όγκων, καθώς και επίδραση στις φλεγμονώδεις αντιδράσεις που παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη των όγκων.

Πηγές:
Cancer Research.