"Το εύρημα αυτό ενισχύει την άποψη ότι «και οι πατέρες, εκτός από τις μητέρες, παρουσιάζουν ορμονικές αλλαγές που είναι πιθανό να διευκολύνουν το δέσιμο και να παρακινούν τη φροντίδα των παιδιών", δήλωσε ο κύριος ερευνητής James Rilling από το Emory University στην Atlanta.
Η οξυτοκίνη είναι μια φυσική ορμόνη. Μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου έδειξαν ότι οι μπαμπάδες που λάμβαναν ένα ρινικό σπρέι το οποίο αύξανε την παραγωγή της και στη συνέχεια κοιτούσαν φωτογραφίες των νηπίων παιδιών τους, είχαν αυξημένη δραστηριότητα σε τμήματα του εγκεφάλου που συνδέονται με την επιβράβευση και τη συμπόνοια.
Τα ευρήματα αυτά σημαίνουν επίσης ότι "η οξυτοκίνη, που είναι γνωστό ότι παίζει ρόλο και στο κοινωνικό δέσιμο, μπορεί μια μέρα να χρησιμοποιείται για να εξομαλύνονται τα ελλείμματα στην εγγενή τάση για φροντίδα των παιδιών, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στους πατέρες με επιλόχειο κατάθλιψη", πρόσθεσε ο Rilling, ο οποίος είναι ανθρωπολόγος και διευθυντής του Laboratory for Darwinian Neuroscience του Emory.
Ολοένα περισσότερα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού δρα προστατευτικά, μειώνοντας την πιθανότητα νόσησης και θανάτου, και βοηθά στην κοινωνική, νοητική και μορφωτική ανάπτυξη του παιδιού.
Ωστόσο δεν είναι όλοι οι πατέρες πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε αυτήν, διευκρίνισε ο Rilling.
"Έχει πολύ ενδιαφέρον να καταλάβουμε γιατί μερικοί πατέρες συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών και άλλοι δεν το θέλουν", είπε. "Για να σχηματίσουμε όμως μια πλήρη εικόνα για το θέμα, πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος τη νευροβιολογία και τους φυσικούς μηχανισμούς που διέπουν αυτή τη συμπεριφορά".
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό Hormones and Behavior.
Πηγές:
Hormones and Behavior, Emory University
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}