“Δολοφόνος” το παραλήρημα σε ηλικιωμένους με καρδιακό επεισόδιο

Μία νέα μελέτη δείχνει πως το παραλήρημα συνδέεται με πέντε φορές υψηλότερη θνησιμότητα σε ασθενείς με οξύ καρδιακό επεισόδιο ηλικίας 85 ετών και άνω.

Το παραλήρημα είναι μια συχνή πάθηση στους ηλικιωμένους και επηρεάζει έναν στους δέκα νοσηλευόμενους ασθενείς. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αποπροσανατολισμό, σύγχυση, έλλειψη συνοχής, παραισθήσεις, διαταραχές της ομιλίας και διαταραχές μνήμης. Συχνά περιγράφεται ως σε μια ονειρική κατάσταση και μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές μακροχρόνια επιπλοκές.

"Μεταξύ των νοσηλευόμενων ασθενών και ειδικά εκείνων που έχουν εισαχθεί σε μονάδα εντατικής θεραπείας, είναι πιο πιθανό να αναπτυχθεί παραλήρημα και δεν υπάρχουν στρατηγικές για τον περιορισμό των συνεπειών του” σχολιάζει ο δρ Giovanni Falsini, ένας επεμβατικός καρδιολόγος στο ιταλικό νοσοκομείο San Donato.

“Λιγότερο γνωστή για το παραλήρημα είναι η σημασία του σε ασθενείς που εισάγονται σε καρδιακή μονάδες εντατικής θεραπείας. Η μελέτη αυτή διερεύνησε τη συχνότητα και την κλινική επίπτωση του παραληρήματος σε ασθενείς με οξείες καρδιακές παθήσεις”.

Οι ερευνητές μελέτησαν ασθενείς ηλικίας 65 ετών και άνω, οι οποίοι είχαν εισαχθεί δύο φορές σε καρδιολογική εντατική μονάδα σε μια περίοδο 15 μηνών. Το σύνολο των ασθενών αξιολογήθηκαν για το παραλήρημα κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους.

Διαπίστωσαν ότι το παραλήρημα ήταν μια κοινή κατάσταση μεταξύ των ηλικιωμένων ασθενών με οξύ καρδιακό επεισόδιο. Από τους 726 ασθενείς, το 15% είχαν παραλήρημα, με το ποσοστό να ανεβαίνει στο 52% για όσους ήταν ηλικίας 85 ετών και άνω.

Η μελέτη αποκάλυψε, επίσης, ότι οι ασθενείς με παραλήρημα είχαν ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα για νοσηλεία 30 ημερών και μία έως δύο φορές αύξηση της θνησιμότητας σε περίοδο έξι μηνών. Ο κίνδυνος συνδέεται με τη μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο και τη συχνή επανεισαγωγή.

Προϋπάρχουσες

Οι ερευνητές εκτιμούν πως αυξημένο κίνδυνο θανάτου που σχετίζεται με παραλήρημα έχουν οι ασθενείς με προϋπάρχουσες παθήσεις, όπως η άνοια, η απώλεια οπτικής και ακουστικής ικανότητας, η κατάθλιψη, η χρήση ψυχοδραστικών φαρμάκων, οι ηλεκτρολυτικές ανισορροπίες και οι λοιμώξεις.

"Όσο πιο πολύπλοκη και εύθραυστη είναι η κατάσταση του ασθενούς, τόσο υψηλότερο είναι το ποσοστό του παραληρήματος και η χειρότερη έκβαση”, δήλωσε ο Falsini.

Το παραλήρημα – είπε – είναι μία κοινή, σοβαρή, δαπανηρή και υποδιαγνωσμένη κατάσταση. Είναι απαραίτητο ένα πρωτόκολλο για τον εντοπισμό και τη θεραπεία του.

Πηγές:
European Heart Journal: Acute Cardiovascular Care