Σύμφωνα με πρόσφατη μετα-ανάλυση, οι εμφυτεύσιμοι καρδιακοί απινιδωτές (ICDs) βελτιώνουν την επιβίωση έναντι της συμβατικής θεραπείας σε ασθενείς τόσο με ισχαιμική όσο και μη ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια, σε αντίθεση με τη μελέτη DANISH του περασμένου έτους που αμφισβήτησε τα οφέλη των ICD σε ασθενείς με μη ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια.
Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από 11 τυχαιοποιημένες μελέτες που συνέκριναν τη θεραπεία με ICD με τη συμβατική θεραπεία (π.χ. βέλτιστη φαρμακευτική αγωγή, αντιαρρυθμική θεραπεία) για πρωτογενή πρόληψη σε περίπου 8.700 ενήλικες με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης. Μεταξύ των ευρημάτων σε παρακολούθηση περίπου 3 ετών ήταν τα ακόλουθα:
• Σε ασθενείς με μη ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες ήταν με στατιστική σημαντικότητα χαμηλότερη με τους ICD από ό, τι με τη συμβατική θεραπεία (20% έναντι 24%) και σε ασθενείς με ισχαιμική νόσο επίσης χαμηλότερη με τους ICD (22% έναντι 30%) αλλά χωρίς στατιστική σημαντικότητα.
• Ο αιφνίδιος θάνατος σε ασθενείς με μη ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια ήταν αμελητέα χαμηλότερος με τους ICD (3% έναντι 7%) και σε ασθενείς με ισχαιμική νόσο στατιστικά σημαντικά χαμηλότερος με τους ICD (5% έναντι 15%).
• Τα οφέλη της επιβίωσης της θεραπείας ICD παρατηρήθηκαν ανεξάρτητα από την ηλικία του ασθενούς, το φύλο, τα συμπτώματα, τη συστολική λειτουργία και τη διάρκεια QRS.
Πηγές:
Ann Intern Med. 2017.DOI: 10.7326/M17-0120
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}