Πρόσληψη αλατιού και νόσος Alzheimer

Η σημαντική μείωση της πρόσληψης αλατιού θα μπορούσε να έχει προληπτική επίδραση όσον αφορά τη νόσο Alzheimer, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Ομάδα με επικεφαλής τον Dr Constantino Iadecola του Cornell University, χρησιμοποίησε μοντέλο ποντικών και ανθρώπινων κυττάρων για να μελετήσει τη διαχρονική επίδραση της υψηλής σε αλάτι διατροφής.

Στην έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Nature Neuroscience, ανέφερε ότι η διατροφή που τακτικά υπερβαίνει τη συνιστώμενη καθημερινή πρόσληψη αλατιού οδηγεί σε αύξηση του αριθμού των κυττάρων ανοσοποιητικού TH17  στο αίμα, μετά από αντίδραση των εντέρων.

Αυτό στη συνέχεια ενισχύει χημική ουσία που παράγουν αυτά τα κύτταρα, IL-17, που έχει φλεγμονώδη επίδραση και καταστέλλει την παραγωγή μονοξείδιου του αζώτου στα αγγεία.

Το μονοξείδιο του αζώτου είναι γνωστό πως βοηθά στη χαλάρωση των αγγείων και συμβάλλει στη δημιουργία νεών αναμνήσεων στον ιππόκαμπο.

Μετά από λίγες ημέρες με διατροφή υψηλή σε αλάτι, ανακαλύφτηκε ότι οι ποντικοί εμφάνισαν μείωση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο.

Είχαν επίσης αλλάξει συμπεριφορά και ξεχνούσαν.

Τα ευρήματα σχετικά με τη βλάβη ίσχυαν και για τα ενδοθηλιακά κύτταρα του ανθρώπινου εγκέφαλου υποδεικνύοντας ότι η διατροφή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο να κρατά υγιή τον εγκέφαλο.

Όταν η διατροφή αντιστράφηκε και δόθηκε κανονική τροφή στους ποντικούς, η ροή αίματος και η ενδοθηλιακή λειτουργία επέστρεψαν ξανά σε υγιή επίπεδα εντός 4 εβδομάδων.

Ο Dr Iadecola δήλωσε ότι η έρευνα δείχνει άξονα εντέρων-εγκεφάλου που συνδέει τις διατροφικές συνήθειες με μακροπρόθεσμη υγεία και υπέδειξε ότι αλλαγή στον τρόπο ζωής θα μπορούσε να πραστατεύσει τον εγκέφαλο μακροπρόθεσμα.

Πηγές:
Nature Neuroscience,