Στο DNA μπορεί να οφείλεται η αγάπη για τους σκύλους

Νέα ευρωπαϊκή έρευνα υποδεικνύει ότι η αγάπη για τους σκύλους οφείλεται στα γονίδια.

Αυτό φάνηκε μετά τη σύγκριση του γενετικού προφίλ 35.000 δίδυμων ζευγαριών ιδιοκτητών σκύλων. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι γενετικές ποικιλομορφίες εξηγούν περισσότερες από τις μισές πιθανότητες να έχει κάποιος σκύλο.

Η Tove Fall, του Uppsala University, ένιωσε έκπληξη όταν διαπίστωσε ότι το γενετικό προφίλ φαίνεται να έχει σημαντική επίδραση στο αν κάποιος είναι ιδιοκτήτης σκύλου.

Τα ευρήματα έχουν σημαντικές εφαρμογές σε αρκετούς τομείς σχετικούς με την κατανόηση της αλληλεπίδρασης σκύλων-ανθρώπων, ιστορικά και στη σύγχρονη εποχή.

Τα αποτελέσματα μπορεί ενδεχομένως να εξηγήσουν γιατί ορισμένοι είναι ‘’άνθρωποι για σκύλους’’ σε σύγκριση με όσους δεν έχουν κατοικίδια.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι ορισμένοι άνθρωπο  έχουν υψηλότερη εγγενή τάση να φροντίζουν ένα κατοικίδιο.

Οι σκύλοι εκτιμάται ότι ωφελούν την ευεξία και την υγεία των ιδιοκτητών τους.

Η Carri Westgarth, του University of Liverpool, δήλωσε ότι τα ευρήματα είναι σημαντικά, καθώς υποδεικνύουν ότι οφέλη στην υγεία από την ιδιοκτησία ενός σκύλου που αναφέρονται σε έρευνες, μπορεί να εξηγούνται μερικώς από το διαφορετικό γενετικό προφίλ των ανθρώπων που μελετήθηκαν.

Ο Patrik Magnusson, του Karolinska Institute, δήλωσε ότι η έρευνα δεν μπορεί να αναφέρει ακριβώς ποια γονίδια εμπλέκονται, αλλά τουλάχιστον δείχνει για πρώτη φορά ότι γενετικοί παράγοντες και περιβάλλον παίζουν περίπου ίσους ρόλους στο να καθορίσουν την ιδιοκτησία σκύλων.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports.