Ψυχολογικές επιπτώσεις διαρκείας μπορεί να έχει η καραντίνα

Η καραντίνα παράγει αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις, όπως συμπτώματα μετατραυματικού στρες, σύγχυση και θυμό, σύμφωνα με ερευνητές του King’s College London.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Lancet, ανακάλυψε ότι αυτές οι ψυχολογικές επιδράσεις μπορεί να είναι διαρκείας.

Η νέα επισκόπηση για την ψυχολογική επίδραση προηγούμενων επιδημιών προέκυψε από την ανάλυση 24 ερευνών σε 10 χώρες και περιέλαβε ανθρώπους με SARS, Ebola, H1N1, MERS και  ιπποειδή γρίπη.

Η έρευνα έδειξε ευρεία ακτίνα ψυχολογικών επιπτώσεων από την καραντίνα, όπως κατάθλιψη, σύνδρομο μετατραυματικού στρες, θυμό και φόβο.

Ορισμένα από αυτά, ιδιαίτερα συμπτώματα συνδρόμου μετατραυματικού στρες, φάνηκαν διαρκείας. Όσοι είχαν ιστορικό ψυχικών διαταραχών και εργαζόμενοι στην περίθαλψη είχαν μεγαλύτερη ψυχολογική επίπτωση λόγω της καραντίνας, σύμφωνα με την έρευνα.

Η Dr Samantha Brooks, του Institute of Psychiatry, Psychology & Neuroscience (IoPPN), King’s College London, δήλωσε ότι η καραντίνα είναι μια εμπειρία απομόνωσης, συχνά δημιουργεί φόβο και η έρευνα έδειξε ότι έχει αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις.

Το εύρημα ότι αυτές οι επιπτώσεις μπορούν να εντοπιστούν μήνες ή χρόνια μετά-από μικρό αριθμό ερευνών-είναι ανησυχητικό και δείχνει ότι θα πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά τον σχεδιασμό της διαδικασίας της καραντίνας, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι ψυχολογικές επιπτώσεις.

Η νέα έρευνα έδειξε ότι εργαζόμενοι στην υγεία πρέπει να λάβουν ειδική προσοχή από τους διευθυντές και συναδέλφους και όσοι έχουν προϋπάρχουσα φτωχή ψυχική υγεία θα χρειαστούν επιπλέον στήριξη κατά την καραντίνα.

Η έρευνα εξέτασε τους στρεσογόνους παράγοντες που ήταν σημαντικοί για το επίπεδο της ψυχολογικής επίπτωσης λόγω της καραντίνας.

Εντόπισε ότι μακρύτερης διάρκειας καραντίνα συνδεόταν με φτωχότερη ψυχική υγεία.

Η έρευνα έδειξε ότι είναι σημαντικό όσοι είναι σε καραντίνα να έχουν πρόσβαση σε επικαιροποιημένες πληροφορίες, ακριβείας, που με σαφήνεια και σταθερότητα επικοινωνούν τους λόγους καραντίνας και τυχόν αλλαγές στο σχέδιο αυτής, ιδιαίτερα κατά τη διάρκειά της.

Η περίοδος καραντίνας θα πρέπει να είναι όσο βραχεία γίνεται και η διάρκεια δεν θα πρέπει να αλλάζει εκτός από περιπτώσεις ακραίων περιστάσεων, καθώς τέτοιες αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές επιπτώσεις ψυχικής υγείας.

Έρευνες έδειξαν ότι η υπογράμμιση της αλτρουιστικής πλευράς της καραντίνας όσον αφορά τη διατήρηση της ασφάλειας των άλλων ανθρώπων θα μπορούσε να κάνει πιο εύκολα ανεκτό το στρες και τη σύγχυση όσων έχουν την εμπειρία της καραντίνας.

Πηγές:
King’s College London.