Ο ύπνος προστατεύει τις παλιές αναμνήσεις

Σε νέα έρευνα, επιστήμονες του University of California San Diego School of Medicine, αναφέρουν ότι ο ύπνος μπορεί ενδεχομένως να βοηθά ανθρώπους να μαθαίνουν συνεχώς κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Όπως σημειώνουν  στο eLife ερευνητές, χρησιμοποίησαν μοντέλα διαφορετικών καταστάσεων του εγκεφάλου, όπως ύπνου και εγρήγορσης, για να εξετάσουν πώς σταθεροποιεί ο ύπνος νέες αναμνήσεις και εμποδίζει τη βλάβη των παλιών.

Όπως σημειώνουν, ο εγκέφαλος είναι πολύ απασχολημένος όταν κοιμόμαστε’ επαναλαμβάνοντας αυτά που μάθαμε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο ύπνος βοηθά στην αναδιοργάνωση των αναμνήσεων και τις παρουσιάζει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Τα ευρήματα υποδεικνύον ότι οι αναμνήσεις είναι δυναμικές, όχι στατικές. Οι αναμνήσεις ακόμα και οι παλιές, δεν είναι τελικές. Ο ύπνος συνεχώς τις επικαιροποιεί.

Ο Maksim Bazhenov, δήλωσε ότι η έρευνα υποδεικνύει κατά τον κύκλο του ύπνου, παλιές και νέες αναμνήσεις ξαναπαίζονται αυθόρμητα, κάτι που εμποδίζει το να τις ξεχνούμε και κάνει την ικανότητα ανάκλησης πιο εύκολη.

Το ξαναπαίξιμο των αναμνήσεων κατά τον ύπνο παίζει προστατευτικό ρόλο, επιτρέποντας στους ίδιους πληθυσμούς νευρώνων να αποθηκεύουν πολλές αναμνήσεις. Μαθαίνουμε νέα πράγματα σε καθημερινή βάση και αυτές οι αναμνήσεις μάχονται τις παλιές. Για να ‘’βολέψουμε’’ όλες τις αναμνήσεις χρειαζόμαστε ύπνο.

Για παράδειγμα, φανταστείτε κάποιον που μαθαίνει πώς να κινείται πηγαίνοντας σε ένα πάρκινγκ, στρίβοντας αριστερά σε ένα stop και δεξιά σε ένα φανάρι. Την επόμενη ημέρα πρέπει να μάθει πώς να πάει σε διαφορετικό πάρκινγκ χρησιμοποιώντας διαφορετικές οδηγίες. Ο ύπνος σταθεροποιεί αυτές τις αναμνήσεις για να επιτρέψει την ανάκληση και των δυο.

Όταν κάποιος παίζει τένις έχει συγκεκριμένη μυϊκή μνήμη. Αν στη συνέχεια μάθει πώς να παίζει γκολφ, πρέπει να μάθει πώς να κινεί τους ίδιους μυς με διαφορετικό τρόπο. Ο ύπνος εξασφαλίζει ότι η εκμάθηση γκολφ δεν σβήνει το πώς να παίζει τένις και καθιστά πιθανή τη συνύπαρξη διαφορετικών αναμνήσεων στον εγκέφαλο.

Οι συγγραφείς υποδεικνύουν ότι η αναγεννητική αξία του ύπνου μπορεί ενδεχομένως να είναι αυτό που λείπει από τα σύγχρονα συστήματα υπολογιστών, που δίνουν ενέργεια σε αυτοκίνητα που οδηγούνται μόνα τους και αναγνωρίζουν φωτογραφίες με επίδοση που υπερβαίνει αυτή των ανθρώπων.

Ωστόσο, αυτά τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης δεν έχουν την ικανότητα να μαθαίνουν συνεχώς και ξεχνούν τις παλιές γνώσεις όταν μαθαίνουν νέες.

Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων τεχνικών διέγερσης στον ύπνο, για τη βελτίωση της μνήμης και της μάθησης. Αυτό θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ηλικιωμένους ή ανθρώπους που πάσχουν από μαθησιακές λειτουργίες.