Φυσικοθεραπευτές: Κίνδυνος παραγραφής απαιτήσεων προς τον ΕΟΠΥΥ

Την ανάγκη να επισπευσθούν οι διαδικασίες εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους παρόχους του, επισημαίνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών.

Η κατάσταση – αναφέρεται σε ανακοίνωση – προκαλεί έντονη ανησυχία, καθώς είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος παραγραφής των απαιτήσεων για υπηρεσίες και υλικό που έχουν παρασχεθεί και παραδοθεί έως το τέλος του 2011.

“Για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Οργανισμού, υπάρχουν διαθέσιμα 600 εκατομμύρια ευρώ, αλλά η αδυναμία ελέγχου και εκκαθάρισης στερεί από την αγορά πολύτιμη ρευστότητα την οποία έχει ανάγκη”, αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Γιώργος Μπάκας.
Περαιτέρω, η εκκαθάριση του 10% των κρατήσεων του ΟΠΑΔ, που αφορά απαιτήσεις από το 2010 και μετά, φαντάζει αδύνατη να πραγματοποιηθεί καθώς εκατομμύρια παραπεμπτικά παραμένουν στοιβαγμένα σε μαύρους σάκους, στα υπόγεια των υπηρεσιών.

“Η ευθύνη βαρύνει τη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ και το υπουργείο Υγείας, οι οποίοι δεν δίνουν εντολές εκκαθάρισης στις περιφερειακές διευθύνσεις του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΟΠΑΔ) για να ολοκληρώσουν το έργο της εκκαθάρισης - όσες τουλάχιστον από αυτές έχουν την δυνατότητα με το υπάρχον προσωπικό”, αναφέρει σχετικά ο κ. Μπάκας.

Επικαλούνται συνεχώς αδυναμία των υπηρεσιών να ανταποκριθούν στον όγκο της δουλειάς των μεγάλων περιφερειακών διευθύνσεων, τονίζει ο πρόεδρος του ΠΣΦ, για να σημειώσει:

“Το σύνολο των παρόχων σηκώνουμε όλο και μεγαλύτερο φορτίο, καθώς έχουμε υποχρεωθεί σε “κούρεμα” κατά 10% έως 15% των απαιτήσεών μας για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΕΟΠΥΥ.

Περαιτέρω, παραμένουμε απλήρωτοι ακόμη και για τις οφειλές που είχε ο ΟΠΑΔ τον Σεπτέμβριο του 2011 - εκκρεμότητα η οποία μας βρίσκει να αντιμετωπίζουμε και άλλο κίνδυνο: τα χρέη του ΕΟΠΥΥ που είναι μεν ληξιπρόθεσμα, δεν έχουν χαρακτηριστεί ως τέτοια με νόμο, με αποτέλεσμα να είναι εφικτή η παραγραφή τους μετά την παρέλευση τετραετίας.

Καλούμε την διοίκηση του ΕΟΠΥΥ και το υπουργείο Υγείας να προχωρήσουν το έργο της εκκαθάρισης, τονώνοντας τους κατακερματισμένους παρόχους.

Πώς είναι δυνατόν οι καθυστερήσεις των οικονομικών υποχρεώσεων του δημοσίου προς τους πολίτες να θεωρούνται “φυσιολογικές” και οι καθυστερήσεις των πολιτών προς το δημόσιο ποινικά αδικήματα;