Υπάρχουν παγκοσμίως δύο βασικοί τρόποι ελάττωσης του κινδύνου εμφράγματος. Τον πρώτο θα μπορούσαμε θεωρητικά να τον ονομάσουμε βορειοευρωπαϊκό, και αυτόν ακολούθησε η Φιλανδία. Ο τρόπος αυτός προϋποθέτει τον αποκλεισμό των παραγόντων κινδύνου, κατά πρώτο λόγο δια της αλλαγής του τρόπου ζωής. Αποφυγή του αλκοόλ, μέγιστη δυνατή μείωση των λιπαρών στη διατροφή, συστηματική κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, συνεχής έλεγχος του βάρους και της πίεσης, ενασχόληση με τα σπορ.
Τον δεύτερο δρόμο επέλεξαν οι Αμερικανοί, οι οποίοι συνεχίζουν -μιλώντας υποθετικά- να τρώνε χάμπουργκερ καθήμενοι πολλή ώρα μπροστά στην τηλεόραση, καθώς και να δοκιμάζουν συνεχές στρες εξαιτίας των τσακωμών με τη σύζυγό τους και τον προϊστάμενό τους, ενώ μειώνουν τις βλαβερές συνέπειες από τους παράγοντες αυτούς με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής.
Ανάλογα με το βαθμό επέκτασης της αρτηριοσκλήρωσης (της αύξησης των αθηρωματικών πλακών στις αρτηρίες) μπορεί να χρειαστεί καθημερινά η χορήγηση στον οργανισμό όχι ενός χαπιού, αλλά τριών. Τα δισκία αυτά μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου από έμφραγμα, ακόμη και για εκείνους που εξακολουθούν τον ανθυγιεινό τρόπο ζωής. Παρόλα αυτά όμως, δεν μπορούν να προστατεύσουν πλήρως τα αγγεία από τις βλάβες που προκαλεί το κάπνισμα, επομένως, η συνήθεια αυτή πρέπει σε τελική ανάλυση να εγκαταλειφθεί.
Και στις δυο χώρες, η θνησιμότητα μειώθηκε περίπου το ίδιο, και μάλιστα κατά πολύ. Παρότι και οι Φιλανδοί λαμβάνουν και φάρμακα, καθώς σε περιπτώσεις που υπάρχει ήδη ένα ιστορικό, από μόνη της η αλλαγή του τρόπου ζωής δεν θα βοηθήσει. Ενδιαφέρον είναι το εξής: Στην Αμερική, ενώ μειώθηκε σημαντικά ο αριθμός των εμφραγμάτων, αυξήθηκε σημαντικά η θνησιμότητα από την παχυσαρκία και το διαβήτη. Επομένως, υπό αυτή την έννοια, ο αμερικανικός τρόπος έχει τις παρενέργειές του...
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}