Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τη διάγνωση του καρκίνου

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα ιατρικά δεδομένα, κάθε δύο λεπτά ένας άνθρωπος στην Ευρώπη διαγιγνώσκεται με καρκίνο. Περίπου οι μισοί άνθρωποι από όσους γεννήθηκαν μετά το 1960 θα εμφανίσουν κάποια μορφή καρκίνου κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν ένα άτομο πάρει τη διάγνωση αυτή;

«Περιμένοντας στο γραφείο του γιατρού να με ενημερώσει για τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου, τον βλέπω να μπαίνει σκυθρωπός. Με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει δυστυχώς είναι καρκίνος. Και εκεί παγώνουν όλα… Ότι με προβλημάτιζε λίγα λεπτά πριν μοιάζει αδιάφορο...Χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου και λέω πως αυτό ήταν..Ήρθε το τέλος…». Δανείζομαι τα λόγια αυτά από μια κυρία που μου τα εκμυστηρεύτηκε λίγο μετά το ραντεβού με τον γιατρό της. Ο λόγος που τα χρησιμοποιώ είναι γιατί αυτή είναι και η πιο συχνή πρώτη αντίδραση απέναντι στη διάγνωση του καρκίνου. Μια ασθένεια που κουβαλά μεγάλο κοινωνικό στίγμα, ακόμα και σήμερα. Μια ασθένεια που οι περισσότεροι προσπαθούν να κρύψουν φοβούμενοι τις αντιδράσεις των γύρω τους. Μια ασθένεια στο άκουσμα μόνο της οποίας οι περισσότεροι άνθρωποι «παγώνουν» και τρομοκρατούνται. Έρευνα που έγινε το 2014 σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαιώνει πως για την πλειοψηφία των ανθρώπων ο ισχυρότερος φόβος στα ζητήματα υγείας αποτελεί ο φόβος του καρκίνου.

Φανταστείτε λοιπόν ότι κάθεστε στο γραφείο του γιατρού σας και γίνεται η διάγνωση του καρκίνου. Από εκείνη ακριβώς τη στιγμή ολόκληρη η ζωή σας αλλάζει. Όλα αυτά που σας δυσκόλευαν και σας προβλημάτιζαν λίγα λεπτά πριν μοιάζουν ανούσια. Τώρα έρχεστε αντιμέτωποι με μία ασθένεια απειλητική για τη ζωή σας, που οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν από την αρχή αν θα μπορέσουν να κερδίσουν ή όχι. Και ενώ μπορεί να νιώθετε ότι ο χρόνος έχει παγώσει, εσείς πρέπει να προχωρήσετε. Πώς μπορείτε όμως να το κάνετε αυτό;

• Αρχικά, δώστε στον εαυτό σας τον απαραίτητο χρόνο. Η διάγνωση του καρκίνου αποτελεί για τους περισσότερους ανθρώπους μια τρομακτική εμπειρία. Μια εμπειρία που θα εύχονταν να μην τη ζούσαν ποτέ. Σε καμία λοιπόν περίπτωση δεν πρέπει να πιέσετε τον εαυτό σας να διαχειριστεί άμεσα τη διάγνωση αυτή. Δώστε στον εαυτό σας το χρόνο που έχει ανάγκη για να πενθήσει, να κλάψει και μετά να συνειδητοποιήσει το τι ακριβώς έχει γίνει. Κάθε άνθρωπος χρειάζεται το δικό του χρόνο για να περάσει από τη διαδικασία αυτή. Επιπρόσθετα, μην είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας πιέζοντάς τον να συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς την καθημερινότητά σας. Ίσως στην περίοδο αυτή της διάγνωσης να πρέπει να μειώσετε το φορτωμένο σας πρόγραμμα και να περιορίσετε σε κάποιο βαθμό αυτά που κάνετε.
• Αποφασίστε ποιους θα ενημερώσετε. Τη διάγνωση μιας ασθένειας δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τη μοιραστούμε με όλους μας τους γνωστούς και φίλους. Καθένας έχει δικαίωμα να επιλέξει σε ποιους θα μιλήσει και σε ποιους όχι και τι θα τους πει. Μόνο εσείς πρέπει να αποφασίσετε και να επιλέξετε ποιοι θα είναι δίπλα σας στη μάχη αυτή που δίνετε. Όσο και να σας πιέσουν οι γύρω σας να μάθουν τι συμβαίνει ενημερώστε μόνο αυτούς που έχετε ανάγκη δίπλα σας και θεωρείτε πως θα σας στηρίξουν.
• Μην περιμένετε να κατανοήσετε από την αρχή όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Μόλις γίνει η διάγνωση από τον γιατρό οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αφομοιώνουν άλλες πληροφορίες πέρα από τη λέξη καρκίνος. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Μια πρόσφατη επιστημονική μελέτη σε άτομα διαγνωσμένα με καρκίνο έδειξε πως το 71% των ατόμων είχαν τεράστια δυσκολία αφομοίωσης πληροφοριών και κατανόησης αμέσως μετά τη διάγνωση. Η δυσκολία αυτή εξηγείται από το γεγονός πως όταν είμαστε αγχωμένοι και σοκαρισμένοι δεν μπορούμε να αφομοιώσουμε νέες πληροφορίες.

Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που παραδέχονται πως μετά τη μάχη που έδωσαν με τον καρκίνο άλλαξαν εντελώς τον τρόπο που έβλεπαν τη ζωή τους. Μετά το πέρασμα της επώδυνης αυτής δοκιμασίας οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τα πράγματα από μια διαφορετική, περισσότερο αληθινή και ουσιαστική σκοπιά, καθώς καταλαβαίνουν τι έχει πραγματική σημασία στη ζωή τους και τι αξίζει. Αντιλαμβάνονται πως πλέον δεν θέλουν απλά να επιβιώνουν, αλλά να έχουν και μια καλή ποιότητα ζωής. Και ποτέ να μην ξεχνάτε πως «οι μάχες που δίνουμε είναι αυτές που μεγαλώνουν τη δύναμή μας. Όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και αποφασίζουμε να μην παραδοθούμε και να το παλέψουμε, αυτό σημαίνει δύναμη».