Εμβοές και η γενεσιουργός πηγή τους: Τι ποσοστό του πληθυσμού πάσχει;

Είναι σημαντικό πριν την οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση να γίνει κατανοητό ότι οι εμβοές είναι αμιγώς ένα σύμπτωμα και όχι μία πάθηση. Κατά συνέπεια, είναι αναγκαία η διαπίστωση ότι η παρουσία τους δεν υποκρύπτει κάποια σοβαρή παθολογία.

Στις περισσότερες, πάντως, περιπτώσεις οι εμβοές είναι «ιδιοπαθείς» και κατά συνέπεια η οποιαδήποτε προτεινόμενη θεραπευτική προσέγγιση είναι εμπειρική. Ποσοστό 80% των ατόμων που πάσχουν από εμβοές, πάσχει επίσης και από βαρηκοΐα. Το γεγονός αυτό οδήγησε στη λογική ότι η εφαρμογή ακουστικής ενίσχυσης μπορεί να έχει και ευνοϊκή επίπτωση στην αντιμετώπιση των εμβοών. (H πρώτη ανακοίνωση ότι τα ακουστικά βαρηκοΐας βελτιώνουν την ένταση των εμβοών έγινε το 1947 από τους Maurice Saltzman, M.D. & Matthew S. Ersner, M.D.

Kλινικές πληροφορίες που αφορούν την παρουσία εμβοών σύμφωνα με τον Pawel J. Jastreboff, Phd, ScD:

• Το 17% του γενικού πληθυσμού εμφανίζει εμβοές.
• Το 4% του γενικού πληθυσμού  πάσχει από βασανιστικές εμβοές.
• Το 30% περίπου του γενικού πληθυσμού άνω των 65 ετών πάσχει από εμβοές.
• Το 75% των ασθενών με ωτοσκλήρυνση εμφανίζουν εμβοές (Glasgold & Altman 1966).
• To 10% περίπου των ατόμων με φυσιολογική ακοή εμφανίζουν εμβοές (Institute of Hearing Research 1981).
• To 13% περίπου των παιδιών με ακουομετρικά πιστοποιημένη φυσιολογική ακοή αναφέρουν περιστατικά εμβοών (Brackman 1981).
• H υψηλή συγκέντρωση στο αίμα σαλικυλικών και μερικών μη στεροειδών-αντιφλεγμονωδών ουσιών μπορεί να προκαλέσει την εκδήλωση εμβοών και μετρίου βαθμού νευρο- αισθητήρια βαρηκοΐα. Η διακοπή της λήψης των ουσιών αυτών βελτιώνει τόσο τις εμβοές όσο και τη βαρηκοΐα.
• Η βαρηκοΐα  και οι εμβοές μετά τη λήψη αμινογλυκοσιδών, στο 15% περίπου των περιπτώσεων είναι μη αναστρέψιμες.
• Το 40% των ασθενών με εμβοές εμφανίζουν επίσης και υπερακουσία (Pawel J. Jastreboff, PhD, ScD). Υπερακουσία μπορεί να εμφανίζουν και ασθενείς χωρίς εμβοές.
• Η σιγή και οι πολύ έντονοι ήχοι θα πρέπει να αποφεύγονται από τους ασθενείς με εμβοές.
• Η αποτελεσματικότητα όλων των φαρμακευτικών ουσιών - που έχουν χρησιμοποιηθεί σήμερα – δεν έχει πιστοποιηθεί. Για τις περισσότερες δεν υπερβαίνει την “placebo” δράση.
• Η γενεσιουργός πηγή των εμβοών σπάνια προέρχεται από άλλες ανατομικές περιοχές της κεφαλής και τραχήλου πέραν του νευρο-αισθητηριακού μηχανισμού του ακουστικού συστήματος.

Οι πλέον συνήθεις εξ’ αυτών είναι:

• Σύνδρομο της χαίνουσας ευσταχιανής σάλπιγγας
• Μυόκλονος της υπερώας – Σε μερικές περιπτώσεις σχετίζεται με συστηματικές παθήσεις όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, τραυματισμός της κεφαλής, ενδοκρανιακού όγκου και διάφορες ψυχολογικές διαταραχές
• Μυόκλονος των μυών του Μέσου Ωτός
• Ανώμαλος βολβός της σφαγίτιδας
• Αυχενικός κριγμός (cervical crepitus)
• Aνώμαλη ροή του αίματος
• Διακυμάνσεις της πίεσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού
• Διαταραχή της κροταφογναθικής άρθρωσης
• Αποκεκαλυμμένος σιγμοειδής κόλπος

"Συνιστώ το Memovigor2 σε ασθενείς με προβλήματα εμβοών-ιλίγγων και γενικότερα σε διαταραχές αιθουσαίου συστήματος. Εμφανίζει εκλεκτική δράση στα άτομα που πάσχουν από εμβοές, σημαντικός αριθμός των οποίων εμφανίζει είτε μείωση είτε εξάλειψη των αυτών.''

Μπορείτε να προμηθευτείτε το MemoVigor2 από εδώ.

Ξενέλης Ιωάννης Ε., Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Ωτορινολαρρυγγολόγος, Ειδικός Ωτολόγος, Ωτοχειρουργός.