Ακόμη και αν η γλυκόζη νηστείας είναι εντός του φυσιολογικού εύρους, μια υψηλότερη αρχική τιμή αποτελεί ισχυρό δείκτη για τη μελλοντική ανάπτυξη διαβήτη. Ωστόσο, το φύλο, ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) και η ηλικία παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στον ατομικό κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, όπως δείχνει μελέτη κοόρτης από τις ΗΠΑ που δημοσιεύθηκε στο "JAMA Network Open".

Οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής την Aoife M. Egan από το Τμήμα Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη και Μεταβολισμού της Κλινικής Mayo στο Ρότσεστερ, ανέλυσαν τα στοιχεία 44.992 κατοίκων της κομητείας Olmsted στην πολιτεία της Μινεσότα των ΗΠΑ, οι οποίοι συμμετείχαν στο Rochester Epidemiology Project.

Κατά τη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης 6,8 ετών, 3.879 συμμετέχοντες εμφάνισαν διαβήτη. Ο αθροιστικός 10ετής κίνδυνος διαβήτη ήταν 12,8%. Σε όλους τους συμμετέχοντες μετρήθηκε η γλυκόζη νηστείας τουλάχιστον δύο φορές. Όταν η πρώτη μέτρηση ήταν εκτός του εύρους 80-94 mg/dl, είτε κάτω είτε πάνω, ο κίνδυνος διαβήτη ήταν αυξημένος.

Ο κίνδυνος νόσησης αυξάνεται επίσης και με την χαμηλή γλυκόζη νηστείας

Για παράδειγμα, γλυκόζη νηστείας < 70 mg/dl σχετιζόταν με τριπλάσια αύξηση του κινδύνου (HR 3,49; 95% CI 2,19-5,57), ενώ γλυκόζη νηστείας μεταξύ 120 και 125 mg/dl σχετιζόταν με δωδεκαπλάσια αύξηση του κινδύνου.

Άλλοι ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για διαβήτη ήταν το ανδρικό φύλο, η μεγαλύτερη ηλικία, και ο ΔΜΣ εκτός του φυσιολογικού εύρους, συμπεριλαμβανομένου του ελλιποβαρή.

 Διαπιστώθηκε ότι οι παράγοντες κινδύνου ήταν σημαντικά προσθετικοί, ιδίως η γλυκόζη νηστείας και ο ΔΜΣ. Για παράδειγμα, μια γυναίκα ηλικίας 55-59 ετών με ΔΜΣ 18,5-24,9 και γλυκόζη νηστείας 95-99 mg/dl είχε 10ετή κίνδυνο διαβήτη 7,0%.

Ωστόσο, εάν ο ΔΜΣ τους ήταν μεταξύ 30,0 και 34,9, ο κίνδυνος διαβήτη σχεδόν διπλασιαζόταν σε 13%. Και όταν η γλυκόζη νηστείας αυξανόταν επίσης, στα 105-109 mg/ml, ο κίνδυνος διαβήτη διπλασιαζόταν και πάλι στο 28,0 %.

Οι παράγοντες κινδύνου αλληλεπιδρούν μεταξύ τους

Οι συγγραφείς της μελέτης καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η γλυκόζη νηστείας, η ηλικία, ο ΔΜΣ και το ανδρικό φύλο σχετίζονται με την ανάπτυξη διαβήτη, με σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των παραγόντων κινδύνου.

"Τα δεδομένα μας βελτιώνουν την κατανόηση της κλινικής πορείας του διαβήτη και αναδεικνύουν τη σημαντική ατομική διακύμανση του κινδύνου διαβήτη σύμφωνα με τους κοινά μετρήσιμους κλινικούς παράγοντες κινδύνου".

Με βάση τα ευρήματά τους, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα εργαλείο που επιτρέπει την κατηγοριοποίηση των ασθενών σε κατηγορίες με διαφορετικά επίπεδα 10ετούς κινδύνου διαβήτη, αποδίδοντας διαφορετικές βαθμολογίες για τους 4 παράγοντες κινδύνου.

Πηγές:
JAMA Network Open

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Eμβολιασμός ενηλίκων
Ε. Περάκης στο iatronet.gr: Συνταγογράφηση για τον ασθενή, όχι για το υπουργείο και τη γραφειοκρατία
Αγρίνιο: Στην Αθήνα διακομίζεται 38χρονος που έφαγε χταπόδι με άγκιστρο [εικόνα]