Τη νύχτα της 22ης Αυγούστου του 2023, κι ενώ οι πύρινες γλώσσες που καταπίνουν επί μέρες το δάσος της Δαδιάς έχουν φτάσει στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, η πρωτοφανής επιχείρηση εκκένωσης του νοσοκομείου έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, όταν το προσωπικό της Μαιευτικής Κλινικής ενημερώνεται για μια 32χρονη επίτοκο που έχει καταφτάσει με πρόωρη ρήξη θυλακίου («σπάσιμο νερών»). Σημαίνει δεύτερος συναγερμός, καθώς έχει προηγηθεί η εκκένωση της Κλινικής και η μεταφορά 11 βρεφών σε νοσοκομεία άλλων νομών, καθώς και συνολικά 65 νοσηλευόμενων ασθενών στο πλοίο της γραμμής Αλεξανδρούπολης - Σαμοθράκης, που έχει μετατραπεί σε πλωτό νοσοκομείο.

Στη διάρκεια ημερίδας στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μαιών/Μαιευτών, η Μαρία Στύλιου, μαία MSc στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο το θρίλερ που ακολούθησε και είχε ως κατάληξη να γεννηθεί ένα υγιέστατο κοριτσάκι, μέσα στο ασθενοφόρο που μετέφερε την επίτοκο, την ίδια και τον γυναικολόγο στο νοσοκομείο Διδυμοτείχου.

Με το χαμόγελο θα έρθει η "Fuego"

"Αμέσως παίρνουμε την κοπέλα μέσα στο μαιευτήριο και όλα ξαφνικά, μαγικά αποκτούν νόημα", είπε. Το προσωπικό ενημέρωσε την ετοιμόγεννη Μαρίνα και τον σαστισμένο σύζυγό της, ότι είναι ασφαλείς και πως θα είναι δίπλα τους. Όμως ο τοκετός ήταν αδύνατο να γίνει στο νοσοκομείο, που είχε ζωστεί από καπνό. Η ίδια και ο γυναικολόγος ειδοποιούνται να μεταβούν μαζί με την 32χρονη σε ασθενοφόρο που θα τους μεταφέρει σε άλλο νοσοκομείο. Παίρνουν μαζί τους υλικά και ξεκινούν για το ασθενοφόρο, όπου ο οδηγός τους ενημερώνει ότι θα μεταφερθούν στο νοσοκομείο Διδυμοτείχου, στα βόρεια του νομού. Η μαία κοιτάει στα μάτια την επίτοκο και ακολουθεί ο εξής διάλογος, όπως τον μετέφερε η μαία:

- "Φοβάσαι";

- "Ναι".

- "Γιατί";

- "Δεν έχω ξαναμπεί σε ασθενοφόρο".

- "Ε και; ούτε κι εγώ. Οι μαίες δεν μπαίνουμε σε ασθενοφόρα για δουλειά. Εμείς θα γεννήσουμε αυτό το βράδυ. Δεν ξέρω πού, αλλά θα γεννήσουμε. Με χαμόγελο θα έρθει η μικρή μας Fuego".

"Σταματήστε εδώ, γεννάμε"

Οι συσπάσεις δεν άργησαν να γίνουν πιο συχνές και με μεγαλύτερη διάρκεια. "Κι εγώ και ο γυναικολόγος μας, παρά τη μαύρη μας ψυχή, με όλη αυτή την καταστροφή που εξελίσσεται γύρω μας, παρά αυτή τη μυρωδιά του καπνού που σε πνίγει, είμαστε έτοιμοι, γεμάτοι αισιοδοξία, να ζήσουμε μέσα σε αυτόν τον μικρό χώρο του ασθενοφόρου το θαύμα της γέννησης", διηγήθηκε η κ.Στύλιου. Η εξέταση δείχνει τελεία διαστολή και ξεκινάει η εξώθηση.

"Κάπου ανάμεσα στα χωριά του Έβρου Λύρα, Τυχερό και Φυλαχτό, που ακόμα και η ονομασία τους για εμένα δεν ήταν τυχαία, περίπου στη μέση της διαδρομής Αλεξανδρούπολης – Διδυμοτείχου, χτυπάω το τζαμάκι του ασθενοφόρου. ‘Παιδιά, μην τρέχετε άλλο, σταματήστε εδώ, στην άκρη του δρόμου, γεννάμε’", ανέφερε η μαία και συνέχισε: "Κι εκεί, εκείνη την ώρα που μόλις είχε ξημερώσει, κοντά στο δάσος της Δαδιάς, εκεί που πριν μέρες ήταν πνοή ζωής, επικρατούσε τώρα μια νεκρική ησυχία. Καμένη γη απ΄ έξω, θάνατος. Και ξαφνικά την αποκαρδιωτική αυτή ησυχία σπάει το κλάμα της μικρής. Ελπίδα μέσα στη στάχτη. Όλα καλά, κοριτσάκι, γερό, υπέροχο. Και μια μαμά σαστισμένη, ευτυχισμένη. Και η μαία μαζί με τον γιατρό στο πλάι της, μέσα στα δύο τετραγωνικά του χώρου μας, να κάνουμε τη δουλειά μας. Με συναισθήματα τόσο ανάμικτα. Αγκαλιά, skin to skin, θηλασμός".

Για τη μαία και τον γυναικολόγο αυτός ο τοκετός ήταν το φως μέσα στο σκοτάδι. "Κι εγώ ήμουν εκεί, ευλογημένη που ασκώ αυτό το επάγγελμα. Επάγγελμα γεμάτο συναίσθημα, γιατί αγγίζει την ίδια την ουσία της ζωής", επισήμανε, καταλήγοντας: "Κάθε γέννηση είναι μια στιγμή που αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην καρδιά κάθε μαίας. Μια στιγμή που γίνεται μέρος της δικής μας προσωπικής ιστορίας".

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ποιο είναι το γονίδιο που αποκαλύπτει την ευθραυστότητα στους ηλικιωμένους καρδιοπαθείς
Μουδιάσματα και τσιμπήματα στα πόδια: Πότε υποδηλώνουν σοβαρή πάθηση
The Lyceum Project 2025 - Τα παιδιά στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης