Ο διαβήτης τύπου 2, η αρχικά μη ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης, συνδέεται στενά με τον "οικογενειακό ιστορικό" των ατόμων που πάσχουν από αυτόν.

Μια αξιολόγηση του μητρώου διαβήτη του Τιρόλου στην Αυστρία έδειξε ότι τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό εμφανίζουν πρόωρη εκδήλωση της νόσου και επιπλοκές που εξαρτώνται από το φύλο. Αυτό προκύπτει από τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Plos One".

"Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη (FHD) αποτελεί ισχυρό παράγοντα κινδύνου για τον διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά σχετικά με τις επιπτώσεις που έχει αυτό", έγραψαν ο Clemens Plattner από την Πανεπιστημιακή Κλινική του Ίνσμπρουκ και οι συν-συγγραφείς του στην δημοσίευσή τους.

 Το 90% των περιπτώσεων διαβήτη οφείλεται στον διαβήτη τύπου 2. Η διεθνής αύξηση της συχνότητας της νόσου συνδέεται ειδικά με την αύξηση της παχυσαρκίας και του υπερβολικού βάρους. Ωστόσο, η νόσος, η οποία ξεκινά με αντίσταση στην ινσουλίνη που παράγεται από τον παγκρέας, έχει επίσης γενετικό υπόβαθρο και εμφανίζεται συχνότερα σε οικογένειες.

"Με βάση μελέτες σε οικογένειες και δίδυμα, η κληρονομικότητα του διαβήτη τύπου 2 εκτιμάται σε 25% έως 72%, έγραψαν οι επιστήμονες. Ωστόσο, υπάρχουν περίπου 250 διαφορετικές περιοχές του γονιδιώματος με πιθανά εμπλεκόμενα γενετικά χαρακτηριστικά. Αυτά ενδέχεται να έχουν διαφορετική επίδραση σε κάθε περίπτωση.

Ο Plattner και οι συν-συγγραφείς του από όλα τα εξωτερικά ιατρεία που ασχολούνται με τον διαβήτη στο Τιρόλο χρησιμοποίησαν στη μελέτη τους τα στοιχεία του Μητρώου Διαβήτη του Τιρόλου, προκειμένου να διερευνήσουν επιδημιολογικά τα σχετικά ζητήματα: "7.866 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 από το Μητρώο Διαβήτη του Τιρόλου ομαδοποιήθηκαν ανάλογα με το οικογενειακό ιστορικό τους όσον αφορά τον διαβήτη".

Το πρώτο αποτέλεσμα έδειξε ότι: Σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό, αυτή η μορφή διαβήτη, που παλαιότερα ονομαζόταν "διαβήτης ηλικίας" και στην αρχή δεν συνοδεύονταν συνήθως από ανάγκη για ένεση ινσουλίνης, εκδηλωνόταν νωρίτερα: κατά μέσο όρο, η νόσος εμφανιζόταν σε ηλικία 51,89 ετών. Οι διαβητικοί τύπου 2 χωρίς συγγενείς με τη νόσο διαγνώστηκαν κατά μέσο όρο σε ηλικία 56,59 ετών. Αυτή η στατιστικά σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες.

Στο πλαίσιο της χρόνιας νόσου, είναι ιδιαίτερα σημαντική η αποφυγή μακροχρόνιων επιπλοκών. Αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, καρδιαγγειακές παθήσεις όπως έμφραγμα του μυοκαρδίου και εγκεφαλικό επεισόδιο, χρόνια προοδευτική νεφρική νόσο, νευροπάθειες με έντονο πόνο και βλάβες στον αμφιβληστροειδή.

Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε σαφείς διαφορές. "Ο κίνδυνος νευροπάθειας ήταν υψηλότερος σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη (αύξηση της συχνότητας κατά 41%, σημ.), ενώ ο κίνδυνος από ασθένειες των μεγάλων αιμοφόρων αγγείων ("μακροαγγειακές", μείωση κατά 16%) ήταν χαμηλότερος".

Ωστόσο, το τελευταίο δεν ίσχυε για τους άνδρες με διαβήτη τύπου 2 και αντίστοιχο οικογενειακό ιστορικό επιβάρυνσης. Σε αυτή την περίπτωση, τα δεδομένα του μητρώου έδειξαν σαφώς μεγαλύτερο κίνδυνο σε σχέση με τις γυναίκες.

Επίσης, η θνησιμότητα από καρδιαγγειακές παθήσεις ήταν υψηλότερη στους άνδρες με διαβήτη σε σχέση με τις γυναίκες. Οι επιστήμονες τονίζουν ότι: "Ο κίνδυνος για όλες τις μακροαγγειακές παθήσεις συνολικά, καρδιακό έμφραγμα, απαραίτητες επεμβάσεις καρδιακής παράκαμψης ή περιφερική αρτηριακή νόσο  ήταν κατά 73% - 156% υψηλότερος στις ομάδες που συγκρίθηκαν".

Όσον αφορά το καρδιακό έμφραγμα μόνο, η συχνότητα ήταν περίπου διπλάσια για αυτούς τους άνδρες.

"Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη δεν συνδέεται μόνο με την πρόωρη διάγνωση του διαβήτη τύπου 2, αλλά επηρεάζει και τα αποτελέσματα που σχετίζονται με τον διαβήτη, με τους άνδρες να είναι πιο επιρρεπείς σε καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ οι ασθενείς με FHD (οικογενής προδιάθεση) έχουν αυξημένο κίνδυνο νευροπάθειας, αλλά μειωμένο κίνδυνο μακροαγγειακών παθήσεων", συνόψισαν οι συγγραφείς τα ευρήματά τους.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Λάρισα: Ανοικτή συζήτηση κατά της διάλυσης της Παιδιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου
Προχωρημένες επαφές για πώληση της Innovis Pharma
Πρώτη προκήρυξη για 53 μόνιμους ψυχιάτρους του Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΕΔΥΨΥ)