Μια γνωστική λειτουργική θεραπεία, η οποία έχει ως στόχο να απαλλάξει τους ασθενείς από τον φόβο των επώδυνων κινήσεων και να τους παρακινήσει να ακολουθήσουν έναν πιο ενεργό τρόπο ζωής, ανακούφισε τα συμπτώματα ασθενών με χρόνιο πόνο στην οσφυική χώρα σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη.

Τα αποτελέσματα της τριετούς μελέτης δημοσιεύτηκαν στο "Lancet Rheumatology".

Ο πόνος στην πλάτη οδηγεί πολλούς ασθενείς σε μια στάση που, σύμφωνα με την εμπειρία, ευνοεί τη χρόνια μορφή της πάθησης.

Μια βιοψυχοκοινωνική θεραπεία, που αναπτύχθηκε από Αυστραλούς φυσιοθεραπευτές με βάση το μοντέλο της γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας, έχει ως στόχο να βοηθήσει τους ασθενείς να ξεπεράσουν τα εμπόδια στη σκέψη και τους φόβους τους και να επιστρέψουν σε μια ενεργό καθημερινή ζωή.

Το πρόγραμμα δοκιμάστηκε το χρονικό διάστημα μεταξύ Οκτωβρίου 2018 και Αυγούστου 2020 σε 20 φυσιοθεραπευτήρια στο Περθ και το Σίδνεϊ. Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη, 492 ασθενείς ηλικίας 40 ετών και άνω που έπασχαν από χρόνιο πόνο στην οσφυική χώρα για 4 έως 5 χρόνια χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες.

Το ένα τρίτο έλαβε τη συνήθη συντηρητική θεραπεία, στη δεύτερη ομάδα προσφέρθηκε γνωστική λειτουργική θεραπεία, η οποία συνδυάστηκε με βιοανάδραση στην τρίτη ομάδα.

Η βιοανάδραση συνίστατο σε έναν αισθητήρα που έδινε στους ασθενείς ανατροφοδότηση σχετικά με τις καθημερινές τους δραστηριότητες και τον καρδιακό τους ρυθμό.

Η γνωστική λειτουργική θεραπεία συνίστατο σε 7 θεραπευτικές συνεδρίες εντός 12 εβδομάδων.

Τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν το 2023 στο Lancet έδειξαν ότι η γνωστική λειτουργική θεραπεία μπορεί να μειώσει τις σωματικές περιορισμούς στο "Roland Morris Disability Questionnaire" (RMDQ).

Ο Peter Kent από το Πανεπιστήμιο Curtin στο Περθ διαπίστωσε τότε μια μείωση στο RMDQ κατά μέσο όρο 4,6 βαθμούς (95% διάστημα εμπιστοσύνης 3,4; 5,9) σε σύγκριση με τη συνήθη περίθαλψη. Με την πρόσθετη βιοανάδραση, το RMDQ βελτιώθηκε επίσης κατά 4,6 βαθμούς (95% CI 3,3; 5,8). Αυτό σημαίνει ότι η βιοανάδραση δεν βελτίωσε τα αποτελέσματα.

Ο Mark Hancock από το Πανεπιστήμιο Macquarie στο Σίδνεϊ και οι συνεργάτες του παρακολούθησαν 312 ασθενείς για 3 χρόνια.

Στο μεταξύ, οι συμμετέχοντες είχαν λάβει μόνο μία "ενισχυτική" συνεδρία μετά από 26 εβδομάδες. Ωστόσο, η επίδραση της γνωστικής λειτουργικής θεραπείας είχε διατηρηθεί (κάτι που, παρεμπιπτόντως, είναι επίσης χαρακτηριστικό της γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας της κατάθλιψης).

Το πλεονέκτημα της γνωστικής λειτουργικής θεραπείας στο RMDQ ήταν ακόμα 3,5 βαθμοί (95% CI 2,0; 4,9). Η πρόσθετη παροχή ενός αισθητήρα βιοανάδρασης αύξησε ελαφρώς, αλλά όχι σημαντικά, τη διαφορά σε σχέση με τη συνήθη περίθαλψη σε 4,1 βαθμούς (95% CI 2,6; 5,6).

Για τον Hancock, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η διδασκαλία τεχνικών αυτοδιαχείρισης από φυσιοθεραπευτές μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη θεραπεία της χρόνιας οσφυαλγίας.

Πηγές:
Lancet Rheumatology

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί
Ενδυνάμωση των ασθενών: Καμπάνια ευαισθητοποίησης για την ενίσχυση υιοθέτησης της περιτοναϊκής κάθαρσης στην Ελλάδα
Πνευμονία: Βακτηριακό ένζυμο είναι πιθανό να προκαλεί μοιραίες καρδιακές επιπλοκές [μελέτη]