Τον Νοέμβριο του 2021, μέσω πανδημίας, άφησε άφωνη την δρομική κοινότητα και όχι μόνο, όταν λίγους μήνες μετά από ολική μαστεκτομή και ενώ έκανε ακόμη ακτινοβολίες στο Θεαγένειο, έτρεξε σε δύο μαραθώνιους μέσα σε μια εβδομάδα, και μάλιστα με κορυφαίες επιδόσεις: Στον Μέγα Αλέξανδρο της Θεσσαλονίκης έκοψε πρώτη το νήμα του τερματισμού, ενώ μια εβδομάδα νωρίτερα στον Αυθεντικό της Αθήνας είχε βρεθεί μια "ανάσα" από το βάθρο, τερματίζοντας τέταρτη.

Η Σόνια Τσεκίνι κατάφερε όλα αυτά ένα χρόνο μετά τη διάγνωση καρκίνου μαστού, σε πολύ προχωρημένο στάδιο, και ενώ οι πρώτοι γιατροί που την είχαν δει της έδιναν μόλις 3 μήνες ζωής. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση, έχει κάνει δύο ολικές μαστεκτομές και συνολικά 5 χειρουργεία, καθώς και μια ορθοπαιδική επέμβαση μετά από κάταγμα στο ισχίο στη διάρκεια αγώνα. Συνεχίζει να μπαινοβγαίνει στο Θεαγένειο για παρακολούθηση, λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, αλλά δεν σταματά να κάνει αυτό που αγαπά και να βάζει νέους στόχους, με πρώτο μια καλή επίδοση στον επικείμενο Μαραθώνιο της Αθήνας, στις 9 Νοεμβρίου.

Η αθλήτρια μιλάει στο iatronet.gr για τον αγώνα ζωής που συνεχίζει να δίνει, ενώ με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα στέλνει διπλό ηχηρό μήνυμα στις γυναίκες για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού, αλλά και για το πώς θα τον κοιτάξουν στα μάτια, αν εκείνος τις χτυπήσει την πόρτα.

Τα σημάδια που αγνοήθηκαν και η διάγνωση

Η 49χρονη σήμερα αθλήτρια μεγάλωσε στο Ελμπασάν της Αλβανίας και βρέθηκε πρώτη φορά στην Ελλάδα πριν την ενηλικίωσή της. Ζει στο Άργος Ορεστικό Καστοριάς, με τον σύζυγο και τις δύο τους κόρες, προπονείται στην ύπαιθρο και στον στίβο, ενώ βγάζει τα προς το ζην δουλεύοντας ως μαγείρισσα σε κέντρο αναψυχής, καθώς και στη συγκομιδή φρούτων στα χωράφια.

Στο ενεργητικό της έχει, μεταξύ άλλων τρεις νίκες στον μαραθώνιο Θεσσαλονίκης και 4 στον ημιμαραθώνιο, 2η και 3η θέση στον Κλασικό της Αθήνας, καθώς και πολλές πανελλήνιες διακρίσεις σε διάφορες αποστάσεις.

Το 2018 πρόσεξε κάποια μικρά σημάδια στο σώμα της και απευθύνθηκε σε γιατρό στην Καστοριά, ο οποίος όπως λέει την καθησύχασε, αλλά τη συμβούλευσε να τα παρακολουθεί και να κάνει διερεύνηση αν μεγαλώσουν. Εκείνη το αμέλησε και ξαναπήγε το 2020, δύο ολόκληρα χρόνια μετά. "Ο γιατρός μου είπε πως φαίνεται με τα μάτια ότι είναι καρκίνος και μάλιστα πολύ προχωρημένος και με έστειλε στη Θεσσαλονίκη με τέσσερα τηλέφωνα γιατρών", αναφέρει.

Η διάγνωση επιβεβαιώθηκε και η γυναίκα άκουσε από τα χείλη τουλάχιστον δύο ιδιωτών γιατρών πως δεν είχε πάνω από 3 μήνες ζωής. Κατέφυγε στο Θεαγένειο, όπου σχεδιάστηκε πλάνο θεραπείας, που υλοποιήθηκε σταδιακά, με μαστεκτομές, επαναληπτικά χειρουργεία, χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες.

"Έτρεχα στις βεράντες του Θεαγένειου"

Ακόμη και στις ημέρες των νοσηλειών και της ανάρρωσης, η ίδια είχε στο μυαλό της την σωματική άσκηση. «Έβαζα τα παπούτσια μου και έτρεχα στις βεράντες του Θεαγένειου για να κρατηθώ σε φόρμα. Έπαιρνα την καρέκλα και έκανα κάμψεις στον θάλαμο, ή ανεβοκατέβαινα τις σκάλες του νοσοκομείου», θυμάται, χαρακτηρίζοντας τη γυμναστική ως καταφύγιο.

"Θεωρώ πως σε ποσοστό 90% η άσκηση ήταν αυτή που με βοήθησε να κρατηθώ όρθια και σωματικά και ψυχολογικά. Εκείνη την περίοδο είχαμε εντάσεις στο σπίτι γιατί υπήρχε μεγάλος θυμός και στεναχώρια. Ζορίστηκα πολύ και το τρέξιμο ήταν η διέξοδος. Ξυπνούσα το πρωί και έλεγα στον άνδρα μου πήγαινε τα παιδιά στο σχολείο εγώ θα πάω στην προπόνηση. Έχω το κινητό μαζί μου, αν μου συμβεί κάτι θα είμαι στο δασάκι".

Σε όλο το διάστημα της δοκιμασίας, δεν σταμάτησε να δηλώνει συμμετοχή στους αγώνες αντοχής και να προετοιμάζεται για αυτούς. Άκουγε το σώμα της πριν την εκκίνηση και έπραττε αναλόγως. "Θυμάμαι στην Αθήνα ότι το χέρι μου δεν είχε τη δύναμη να ανοίξει το καπάκι από το μπουκάλι με το νερό, λόγω των θεραπειών. Έλεγα στους εθελοντές των σταθμών εφοδιασμού ότι το θέλω ανοιχτό", λέει. Το 2022 στον Ημιμαραθώνιο της Αθήνας υπέστη κάταγμα ισχίου και κατέρρευσε στο 15ο χιλιόμετρο, ενώ ήταν στη ζώνη των μεταλλίων.

Σήμερα η υγεία και η φυσική της κατάσταση συνεχίζει να έχει διακυμάνσεις. Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε στη γραμμή εκκίνησης του Νυχτερινού Ημιμαραθώνιου Θεσσαλονίκης, αλλά επέλεξε τελικά να μην δοκιμάσει τα όριά της. "Δεν το έχω αφήσει ακόμα πίσω μου, έχω τα πάνω και τα κάτω μου. Νιώθω συχνά κόπωση και ζαλάδα", λέει, έχοντας βάλει ως μεγάλο στόχο έναν καλό χρόνο στον Μαραθώνιο της Αθήνας.

Μηνύματα ζωής από μια μαχήτρια

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα, η Σόνια Τσεκίνι απευθύνει διπλό μήνυμα, αφενός προς όλες τις γυναίκες για την πρόληψη, αφετέρου σε εκείνες που περνούν τώρα τη δοκιμασία:

"Στη γυναίκα που νοσεί θα πω μέσα από την καρδιά μου να κάνει αυτά που θέλει και μπορεί, αυτά που την κάνουν χαρούμενη. Εγώ έχω το τρέξιμο, αν δεν της αρέσει η άσκηση ας βγει μια βόλτα, μια εκδρομή. Να ντυθεί και να πάει για καφέ", υπογραμμίζει και συμπληρώνει: "Κάθε μια γυναίκα, όπως κάθε άνθρωπος έχει μέσα του τη δύναμη. Να μην παραιτηθεί, να μην πει είμαι άρρωστη δεν μπορώ".

Αναφερόμενη στην πρόληψη, αντίθετα, καλεί τις γυναίκες να μην ακολουθήσουν το δικό της παράδειγμα: "Εγώ έλεγα είμαι αθλήτρια, δεν έχω κάνει καταχρήσεις, δεν πίνω, δεν καπνίζω, φροντίζω την υγεία μου. Ο γιατρός με καθησύχασε για τα πρώτα σημάδια, αλλά μου είπε αν μεγαλώσουν να τα κοιτάξω. Δεν το έκανα, το άφησα δύο χρόνια. Μην κάνετε το ίδιο, η πρόληψη σώζει ζωές".

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί
Ενδυνάμωση των ασθενών: Καμπάνια ευαισθητοποίησης για την ενίσχυση υιοθέτησης της περιτοναϊκής κάθαρσης στην Ελλάδα
Ποιες τροφές αυξάνουν την καλή χοληστερόλη