Ψυχικές παθήσεις, ταμπού και διάγνωσή τους

Δημοσίευση: 21 Οκτωβρίου 2015

Αφορά: Χρόνια Κόπωση, Σχιζοφρένεια, Κατάθλιψη, Διπολική Διαταραχή, Διαταραχές του ύπνου

Αν κυκλοφορεί κανείς με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, θα δει ανθρώπους με πολλές νευρώσεις, κουσούρια και γενικότερα ψυχικές διαταραχές. Δεν ξέρω αν η κρίση έχει αυξήσει τα περιστατικά, αλλά το σίσγουρο είναι πως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μάστιγα. Δεν έχει δοθεί η απαραίτητη σημασία, ενώ παράλληλα δεν φαίνεται και να καταφεύγουν πολλοί σε ψυχολογική στήριξη. Ταμπού ακόμη οι ψυχικές ασθένειες στην Ελλάδα? Μάλλον. Καλό θα ήταν να μας διαφωτίσει κάποιος ειδικός.

#2 Δημοσίευση: 21 Οκτωβρίου 2015

Οι ψυχικές παθήσεις (σε κάποιο φυσιολογικό επίπεδο) αντιμετωπίζονται άραγε μόνο με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού? Ή μήπως δεν φτάνει αυτό αλλά αφορά και την πνευματική κατάρτιση του καθενός?

Μήπως, λέω, έχει πέσει τόσο πολύ το μορφωτικό επίπεδο και ο καθένας ”αρρωσταίνει” με το παραμικρό λόγω των πολλαπλών στερεοτύπων και κλισέ της ελληνικής κοινωνίας?

Δεν λέω πως η αιτία είναι εκεί αλλά νομίζω πως ο Έλληνας έχει απολέσει κατά πολύ το πνεύμα του και μετουσιώνει το κάθε τι σε ψύχωση. Η φαντασίωση του ”πιασμένου” οικονομικά λόγω της κρίσης μεταβάλλει τον καθένα σε αρπακτικό. Τελικά μήπως είναι κοινωνικό το πρόβλημα?

#4 Δημοσίευση: 21 Οκτωβρίου 2015

Πολύ σωστά τα λέτε κυρία Αθανασιάδου!

Η αλλαγή μέσα μας θα επιφέρει την πρώτη και τελευταία, κατά την άποψή μου σημαντική αλλαγή που έχει να κάνει με την διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Σαφώς και τα υποκατάστατα δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά το περιπλέκουν, θα έλεγα. Τι λέτε εσείς?

#6 Δημοσίευση: 21 Οκτωβρίου 2015

Εγώ θυμώνω με αυτούς που δεν θέλουν να βοηθηθούν. Ζούμε σε μια τραγική κατάσταση και όλοι μας δοκιμαζόμαστε ψυχολογικά, όλα έχουν φτάσει στα όριά τους και πολλές φορές ξεπερνιούνται, αλλά να μην θέλεις να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου είναι ακόμα ποιο τραγικό.

#8 Δημοσίευση: 22 Οκτωβρίου 2015

Θυμώνουμε με τους ανθρώπους, που δεν αναζητούν βοήθεια, γιατί για εμάς τους υπόλοιπους είναι πολύ απλή η διαδικασία. Δεν είναι εύκολο για όσους δεν έχουν μάθει να φροντίζουν τους εαυτούς τους, για όσους δεν τους έμαθαν να κάνουν μόνο καλό στους ίδιους και να μην υπολογίζουν τις γνώμες τρίτων για τις επιλογές τους. Θέλουμε να βλέπουμε ανθρώπους χαρούμενους και δυνατούς να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με πυγμή και θάρρος. Δυστυχώς, δεν είμαστε όλοι ”φτιαγμένοι” για αυτό, αλλά μπορούμε όμως κάποια στιγμή στη ζωή μας να γυρίσουμε το φύλλο και να δώσουμε άλλη τροπή στα πράγματα. Είμαστε όλοι ελεύθεροι να επιλέξουμε τη ζωή που επιθυμούμε. Ακόμα κι αν αυτή είναι για το κακό μας.

#10 Δημοσίευση: 22 Οκτωβρίου 2015

Συμφωνώ και επαυξάνω,αγαπητή Χαρά.

Το ζήτημα είναι βέβαια μέχρι ποιο σημείο χρειάζεται η βοήθεια....

#12 Δημοσίευση: 22 Οκτωβρίου 2015
Τροποποίηση: 22 Οκτωβρίου 2015

Αν θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε στη συζήτηση από τη δική μας εμπειρία στην γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης για άτομα με ρευματικά νοσήματα (210 8237302) φαίνεται ότι η ανάγκη για υποστήριξη είναι μεγάλη, ιδίως σε συνθήκες κρίσης, και οι άνθρωποι τολμούν να την εκφράσουν ζητώντας βοήθεια όταν παρέχεται ένα ασφαλές και σταθερό πλαίσιο αναφοράς.
Σίγουρα η διαταραχή της ψυχικής υγείας ενεργοποιεί πλήθος στερεοτύπων αλλά και δικούς μας ασυνείδητους φόβους. Ωστόσο σήμερα το πεδίο της ψυχικής υγείας συζητείται ευρύτερα και την ίδια στιγμή που το θεσμικό πλαίσιο προάσπισης της έχει υποβαθμιστεί φαίνεται ότι γίνονται ζυμώσεις για νέες μορφές φροντίδας και υποστήριξης.
Η έγκυρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση του ενδιαφερόμενου αλλά και του περιβάλλοντος του για όλες τις εναλλακτικές μεθόδους προσέγγισης της δυσκολίας που αντιμετωπίζει μαζί με την εξατομικευμένη παρέμβαση ( προσαρμοσμένη στη δική του κουλτούρα και στο δικό του ρυθμο ) μπορούν να φανούν εξαιρετικά χρήσιμες τόσο στη θεραπεία όσο και στην πρόληψη.

Δάφνη Αρετάκη,
ψυχολόγος, υπεύθυνη της ψυχοκοινωνικής παρέμβασης της ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.

#14 Δημοσίευση: 23 Οκτωβρίου 2015

Οι σύλλογοι ασθενών παίζουν καταλυτικό ρόλο στην ψυχολογική υποστήριξη των μελών τους. Γνωρίζω πολύ καλά τις δράσεις σας και πιστεύω ότι με την γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης θα μπορέσουν να αλλάξουν πολλά. Οι ασθενείς αισθάνονται πως ανά πάσα στιγμή έχουν κάποιον να τους στηρίξει και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

#16 Δημοσίευση: 23 Οκτωβρίου 2015

Μήπως για το γεγονός της καθυστέρησης στην αναζήτηση βοήθειας φταίει και η κατεστημένη νοοτροπία που για τον ψυχικά ασθενή αποτελεί εμπόδιο να εκφράσει ελεύθερα τους προβληματισμούς του? Μήπως είμαστε ως κοινωνία ακόμη πιο συντηρητική απ΄όσο είχαμε ως τώρα φανταστεί?

#18 Δημοσίευση: 23 Οκτωβρίου 2015

Καλημέρα σας! Όταν κάποιος επιλέγει να αυτοβασανίζεται στην ζωή του, είναι αναμενόμενο να διακατέχεται από αρνητικά συναισθήματα, από τα οποία δεν είναι εύκολο να βγει. Το ζήτημα είναι κάποια στιγμή αυτός ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει τους λόγους που κάνει κακό στον εαυτό του. Τι είναι αυτό που τον ωθεί να μην αγαπάει τον εαυτό του. Μόνο με αυτόν τον τρόπο υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αντιστρέψει την συμπεριφορά του. Όταν καταλάβει, αποκτήσει επίγνωση και σιγά σιγά θα υιοθετήσει συμπεριφορές, που μόνο μπροστά μπορούν να τον πάνε. Σαν διαδικασία δεν είναι απλή. Χρειαζόμαστε βοήθεια. Η αρχή είναι στο χέρι του καθενός. Να κουραστεί και να αποφασίσει να γυρίσει τον τροχό.

#20 Δημοσίευση: 23 Οκτωβρίου 2015

Έχουμε κουραστεί όλοι, κακά τα ψέματα, με όλα αυτά που γίνονται γύρω μας. Είναι καταστάσεις που με προβληματίζουν σε προσωπικό αλλά και σε γενικό επίπεδο.
Ίσως μέσα στους κόλπους της οικογένειας και των φίλων μπορούμε να βρούμε κάποια αγαλλίαση. Αλλά και πάλι, το αίσθημα ότι μπορείς να προδοθείς από τον ‘ανταγωνισμό’ από ανθρώπους που έχεις εμπιστευθεί, είναι κάτι που γίνεται και αυτό τροχοπέδη.
Πόσο μάλλον αν έχεις ψυχικό νόσημα, κλείνεσαι ακόμα περισσότερο στο καβούκι σου… Γιατί πραγματικά αυτό είναι η μόνη σταθερά στην ζωή μας. Είναι ο μόνος τόπος που είναι πραγματικά δικός μας. Αν έχουμε κάποιες σχέσεις με τους συνανθρώπους μας, που είναι καλές, αξίζει να τους κάνουμε χώρο στο μικρόκοσμο μας.
Ωστόσο, σε αυτό το σημείο θέλω να πω πόσο σημαντική είναι παρέμβαση ειδικών, στην προσωπική μας πορεία. Είναι οι άνθρωποι που μπορούν να δουν την κατάσταση μας ποιο ψύχραιμα, με άλλο μάτι και να μας δώσουν, μέσα από συζήτηση, λύσεις που δεν είχαμε σκεφτεί. Στο δικό μας χέρι είναι να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες προς όφελος μας.
Φυσικά, έχει σημασία, πόσο σοβαρός είναι και ο επαγγελματίας, πόσο μορφωμένος και ηθικός είναι.

Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας. Καλή δύναμη.