Η ΧΑΠ κοστίζει  38,6 δισ. ευρώ στην Ευρώπη

Το συνολικό ετήσιο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων και έμμεσων δαπανών, ήταν 3 φορές υψηλότερο για ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) από τους ασθενείς χωρίς ΧΑΠ, δήλωσαν οι ερευνητές μιας πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Chron Obstructive Pulmonary Disease.

«Η πρόληψη της σοβαρής συννοσηρότητας και η αποτελεσματικότερη διαχείρισή της δεν θα ωφελήσει μόνο τους ασθενείς, αλλά θα ανακουφίσει τα συστήματα και από το οικονομικό βάρος της νόσου », σημείωσαν οι ερευνητές.

Η εθνική μελέτη από τη Δανία είναι μια από τις λίγες που έχουν πραγματοποιηθεί για την αξιολόγηση της διαχρονικής οικονομικής επίδρασης της περίθαλψης στη ΧΑΠ, την αξιολόγηση της επίδρασης του έμμεσου κόστους, ενώ είναι και η πρώτη που εξέτασε τη σχέση μεταξύ των συμπτωμάτων δύσπνοιας και του κόστους, ανέφεραν οι συγγραφείς.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το άμεσο κόστος των αναπνευστικών ασθενειών εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύει το 6% των συνολικών δαπανών για την υγεία, με τη ΧΑΠ να αντιπροσωπεύει το 56% (των αναπνευστικών ασθενειών) και να ανέρχεται σε 38,6 δισ. ευρώ (45,4 δισ. δολ.). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το άμεσο κόστος που σχετίζεται με τη ΧΑΠ ανέρχεται σε 32 δισ.δολ. και το έμμεσο κόστος σε 20,4 δισ. δολ..

Το άμεσο κόστος συνίσταται κυρίως σε έξοδα που σχετίζονται με την επιδείνωση της νόσου, τη νοσηλεία, τη φροντίδα ασθενών που προσέρχονται στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, τις επισκέψεις γενικών ιατρών, τα φάρμακα, τις εργαστηριακές εξετάσεις και τα προγράμματα αποκατάστασης. Το έμμεσο κόστος αναφέρεται σε κόστος που σχετίζεται με την απώλεια παραγωγικότητας που οδηγεί σε παροχές αναπηρίας, ανεργίας κ.λπ.

Γενικά, δεν υπάρχουν πληροφορίες για έμμεσες δαπάνες.

Η Δανία έχει υψηλό επιπολασμό στη ΧΑΠ, με 270.000 κατοίκους να έχουν μέτρια έως σοβαρή ΧΑΠ, με βάση την κλίμακα ταξινόμησης της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια.

Στη μελέτη συμμετείχαν 49.826 ασθενείς με ΧΑΠ ηλικίας 40 ετών και άνω, οι οποίοι έλαβαν διάγνωση μεταξύ του 2008 και του 2016. Η μέση ηλικία ήταν 69,2 έτη και το 52% ήταν γυναίκες.

Το μέσο κόστος που σχετίζεται με μέτριες και σοβαρές παροξύνσεις υπολογίστηκε με βάση τη χρήση πόρων υγειονομικής περίθαλψης τις πρώτες 28 ημέρες μετά την έναρξη ενός συμβάντος επιδείνωσης.

Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε Ομάδα Α, με λιγότερο σοβαρή κατάσταση, έως την Ομάδα Δ, με πιο σοβαρές καταστάσεις.

Το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων δαπανών για τη φροντίδα ηλικιωμένων και τα έξοδα συνταξιοδότησης, ήταν 28.969 ευρώ (34.096 δολ.) για ασθενείς με ΧΑΠ και 10.693 ευρώ (12.585 δολ.) για τον πληθυσμό αναφοράς. Το έμμεσο κόστος για τον συνολικό πληθυσμό της ΧΑΠ ήταν 6773 ευρώ (7971,75 δολ).

Η Ομάδα Α παρουσίασε το χαμηλότερο ποσό άμεσου κόστους και η Ομάδα Δ το υψηλότερο. 

Όταν συμπεριλήφθηκαν τα αντιβιοτικά στο συνολικό άμεσο κόστος, τότε αυτό ανήλθε σε 8.324 ευρώ (9797,26 δολ.) για την Ομάδα Α, 12,295 ευρώ (14,471,09 δολ.) για την Ομάδα Β, 10,702 ευρώ (12,596 δολ.) για την Ομάδα Γ και 16,930 ευρώ (19,926,44 δολ.) για την Ομάδα Δ .

Το άμεσο κόστος επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το κόστος που σχετίζεται με τη νοσηλεία, επισκέψεις ιατρών και συνταγογραφούμενα φάρμακα. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας άμεσου κόστους ήταν οι σοβαρές επιδεινώσεις. Το μέσο κόστος ήταν 888 ευρώ (1045,17 δολ.) ανά μέτρια έξαρση και 7091 ευρώ (8346,04 δολ.) ανά σοβαρή έξαρση. 

Το ποσό της ετήσιας επιδείνωσης διπλασιάστηκε για τις ομάδες  Α και Β κατά το επόμενο έτος, λόγω της αύξησης των σοβαρών παροξύνσεων, ενώ δεν συνέβη κάτι ανάλογο στις ομάδες Γ και Δ. 

«Η αύξηση των σοβαρών παροξύνσεων κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης δείχνει τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης και διαχείρισης της ΧΑΠ, καθώς αυτό όχι μόνο θα ωφελήσει τους ασθενείς, αλλά ελπίζουμε επίσης ότι θα μειώσει το οικονομικό βάρος της νόσου διακόπτοντας την δυσμενή εξέλιξή της», έγραψαν οι ερευνητές.