Πώς φροντίζουμε ασθενή με μεταστατικό καρκίνο του μαστού;

Η φροντίδα ενός αγαπημένου προσώπου με μεταστατικό καρκίνο είναι κάτι δύσκολοκαι είναι στιγμές που κάποια στιγμή, στο μέλλον, μπορεί να αναπολείτε με κάποια νοσταλγία. Όσο τις βιώνετε, όμως, το πιο πιθανό είναι να νιώθετε εξουθενωμένοι. Θα ακούτε κόσμο να σας ρωτάει αν φροντίζετε και εσείς τον εαυτό σας και θα αισθάνεστε ακόμα και οργή· υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα να φροντίσουμε αυτή την στιγμή, έτσι δεν είναι;

Και, ναι, έτσι είναι, αλλά το άλλο άκρο μπορεί να γίνει επικίνδυνο. Όσο πιο εξαντλημένοι είμαστε, τόσο χειρότερα θα διαχειριζόμαστε την δύσκολη αυτή κατάσταση. Όσο δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να πέσει για ύπνο για λίγες ώρες, τόσο πιο εύκολο θα είναι κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη μέρα να είμαστε έτοιμοι να ξεσπάσουμε.

Και αυτό το ξέσπασμα μπορεί να φέρει στην επιφάνεια άσχημα συναισθήματα που θα μας γεμίσουν με ακόμα περισσότερη απόγνωση ή και ενοχές. Μην κάνετε λάθος: Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση της αγάπης και του πόσο νοιάζεστε, αλλά ο καρκίνος πραγματικά είναι μια ασθένεια που φέρνει τις ανθρώπινες σχέσεις στα όριά τους. Με τρόπους διαφορετικούς για την κάθε οικογένεια, ανάλογα με τις δυναμικές των μελών της.

Το να βλέπεις ένα άτομο που αγαπάς να υποκύπτει στον καρκίνο είναι μια διαδικασία τόσο τραυματική και επίπονη, που μπορεί να δημιουργήσει το αίσθημα πως είμαστε αβοήθητοι  ή - χειρότερα - ανίκανοι να βοηθήσουμε οι ίδιοι. Η εξέλιξη του καρκίνου εξαρτάται από τον οργανισμό, από το πόσο έγκαιρα θα υπάρξει διάγνωση και θεραπεία, ακόμα και από το πώς είναι η ψυχολογία του ασθενούς, αλλά και από παράγοντες εντελώς εκτός του ελέγχου μας: Εννοούμε ότι ο καρκίνος, εκτός των άλλων, απαιτεί δαπάνες.

Μία ακόμα πιθανή εστία έντασης είναι να διαφωνούμε με τον ασθενή γύρω από τη θεραπεία (ή μη θεραπεία;) που αποφασίζει να λάβει. Αν εμείς θα επιλέγαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικά. Το να σεβαστούμε την επιλογή του αγαπημένου μας προσώπου ίσως είναι από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες αγάπης που υπάρχουν.

Δεν ξέρουμε αν μπορούμε να δώσουμε πρωτότυπες συμβουλές που δεν έχετε ξανακούσει. Μπορούμε, όμως, να τις επαναλάβουμε, επειδή έχουν όντως νόημα.

*Μην αφήνετε τον εαυτό σας να φτάνει στα όριά του σωματικά. Κοιμηθείτε. Προσπαθήστε να φάτε όσο πιο κανονικά γίνεται. Δεν μπορείτε να βοηθήσετε ούτε καν με την παρουσία σας αν είστε εξαντλημένοι ή εκνευρισμένοι από τους καφέδες.

*Μην το περάσετε αυτό μόνοι. Ζητήστε βοήθεια, ακόμα και αν έχει να κάνει με απλά, καθημερινά πράγματα που δεν μπορείτε να τους δώσετε την πλήρη προσοχή σας. Δεν είναι ντροπή, ούτε σημαίνει ότι χάνετε τον έλεγχο. Αντίθετα, ζητάτε βοήθεια για να μην τον χάσετε. Και, σε ένα πιο βαθύ επίπεδο για το οποίο δεν είναι άνετο να συζητάμε, αν τα κάνετε όλα μόνοι σας, είναι σχεδόν δεδομένο ότι κάποια στιγμή τα νεύρα σας θα ταράζονται με το παραμικρό.

*Το μαύρο χιούμορ βοηθά. Ή, έστω, αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία, μήπως και βοηθήσει.