Η ευεργετική επίδραση της παρηγορικής φροντίδας στους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα

Ο στόχος της παρηγορικής φροντίδας είναι να βελτιώσει την ποιότητα ζωής όχι μόνο των ασθενών, αλλά και των οικογενειών και των φροντιστών τους. Αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε ομιλία της  στην ημερίδα του iatronet.gr για τον πνευμονολογικό καρκίνο, η Ομότιμη καθηγήτρια αναισθησιολογίας και θεραπείας πόνου στο ΕΚΠΑ, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας - ΠΑΡΗΣΥΑ,  μέλος του Δ.Σ της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, και επιστημονική συνεργάτιδα στο Ιατρείο Πόνου στο Αρεταίειο, κ. Ιωάννα Σιαφάκα.

Σύμφωνα με πρόσφατα στατιστικά στοιχεία από μελέτη της Εταιρείας για την παρηγορική φροντίδα που αφορούν 51 ευρωπαϊκές χώρες, τουλάχιστον 4.428.663 άνθρωποι στην Ευρώπη πεθαίνουν από σχετιζόμενο με την υγεία "Υποφέρειν", ανάμεσα στους οποίους 139.000 παιδιά.

Οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα υποφέρουν από βασανιστικά συμπτώματα ως αποτέλεσμα της νόσου και της θεραπείας που συνήθως δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς. Μεγάλο ρόλο στην διαχείριση των ψυχολογικών και σωματικών συμπτωμάτων παίζει η πολυεπιστημονική ομάδα, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει ειδικούς πόνου και παρηγορικής φροντίδας.

Η κ. Σιαφάκα τονίζει ότι η παρηγορική φροντίδα και ανακούφιση του πόνου αποτελούν βασικά στοιχεία της καθολικής υγειονομικής κάλυψης. Η ομάδα κέντρων πόνου και παρηγορητικής Αγωγής θα πρέπει να περιλαμβάνει, αναισθησιολόγο, ογκολόγο, ακτινοθεραπευτή, χειρούργο, νευροχειρούργο, νοσηλευτή, ψυχίατρο, ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, ιερέα και εθελοντές.

Η παρηγορική φροντίδα και η αντιμετώπιση του πόνου δεν πρέπει να αποτελεί την φροντίδα στο τέλος της ζωής αλλά να ξεκινά από την αρχή της διάγνωσης και να συνεχίζει καθόλη την διάρκειά της νόσου.

Τα ιατρεία πόνου στην Ελλάδα, επισημαίνει η κ. Σιαφάκα δεν μπορούν να προσφέρουν την αντίστοιχη βοήθεια σε αυτούς που υποφέρουν περισσότερο από 2 φορές την εβδομάδα, με εξαίρεση το ιατρείο πόνου στο Αρεταίειο που το κάνει αυτό 5 φορές την εβδομάδα.

Δυστυχώς, όπως επισημάνθηκε, είναι ελάχιστη η οικονομική στήριξη στην παρηγορική φροντίδα και οι πράξεις ή οι υπηρεσίες δεν αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Η πρόταση του ΠΟΥ είναι να μοιραστεί το ποσό μεταξύ αντικαρκινικής θεραπείας και παρηγορικής φροντίδας στις ανεπτυγμένες χώρες ενώ στις μη ανεπτυγμένες να ενισχυθεί η παρηγορική φροντίδα.

Για τους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα, πάντως, υπάρχουν εμπόδια στην παρηγορική φροντίδα. Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη γνώση για το είναι ακριβώς είναι η παρηγορική φροντίδα από γιατρούς και ασθενείς.

Όλοι οι επαγγελματίες υγείας που φροντίζουν ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα θα πρέπει να εκπαιδευτούν στην Πρωτοβάθμια παρηγορική φροντίδα, ώστε να εξασφαλιστεί η κάλυψη των αναγκών των ασθενών, υπογραμμίζει, η κ. Σιαφάκα, καθώς υπάρχουν σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν πως η ένταξη της παρηγορικής φροντίδας στην τυπική ογκολογική φροντίδα των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα έχει ευεργετική επίδραση.