Η κοινωνική απομόνωση των ηλικιωμένων…οδηγεί και σε απώλεια δοντιών

Ηλικιωμένοι που είναι κοινωνικά απομονωμένοι είναι πιο πιθανό να έχουν λιγότερα δόντια –και να τα χάνουν πιο γρήγορα- σε σχέση με όσους έχουν περισσότερη κοινωνική αλληλεπίδραση.

Αυτό αναφέρει νέα έρευνα σε Κινέζους ηλικιωμένους που πραγματοποιήθηκε από το NYU Rory Meyers College of Nursing.

Ο Xiang Qi, του NYU Meyers, δήλωσε οτι η έρευνα υποδεικνύει ότι η διατήρηση και βελτίωση των κοινωνικών σχέσεων μπορεί ενδεχομένως να ωφελεί τη στοματική υγεία των ηλικιωμένων .

Η πανδημία έχει επιδεινώσει την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά στους ηλικιωμένους οι οποίοι έχουν κίνδυνο για ακόμα ένα πρόβλημα. Την απώλεια δοντιών.

Για την έρευνα, επιστήμονες χρησιμοποίησαν στοιχεία της Chinese Longitudinal Healthy Longevity Survey για να αναλύσουν δεδομένα 4.268 ανθρώπων 65 ετών και άνω.

Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σε 3 περιόδους σχετικά με την κοινωνική απομόνωση, τη μοναξιά και την απώλεια δοντιών σε διάστημα 7 ετών.

Περισσότεροι από το ένα τέταρτο ήταν κοινωνικά απομονωμένοι και το 26.5% ανέφεραν ότι αισθάνονταν μοναξιά.

Οι ερευνητές διαπίστωσα  ότι υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής απομόνωσης συνδέονταν με το να έχουν λιγότερα δόντια και η απώλεια δοντιών συνέβαινε πιο γρήγορα –ακόμα και όταν ελήφθησαν υπόψη παράγοντες όπως στοματική υγιεινή, κατάσταση υγείας, κάπνισμα, αλκοόλ και μοναξιά. Ηλικιωμένοι που ήταν κοινωνικά απομονωμένοι είχαν κατά μέσον όρο 2.1 λιγότερα  δόντια και  1.4 φορές υψηλότερο ποσοστό απώλειας δοντιών

Ο ερευνητής  Wu δήλωσε ότι κοινωνικά απομονωμένοι ενήλικες τείνουν να έχουν λιγότερες κοινωνικές συμπεριφορές και συμπεριφορές υγείας, όπως άσκηση-κάτι που θα μπορούσε να έχει αρνητική επίδραση στη γενική λειτουργικότητα και στοματική υγιεινή καθώς και να αυξάνει τον κίνδυνο  συστημικής φλεγμονής.

Αυτή η λειτουργική βλάβη φαίνεται να είναι σημαντική οδός που συνδέει την κοινωνική απομόνωση με την απώλεια δοντιών.

Η μοναξιά δεν συνδεόταν με τον αριθμό των εναπομεινάντων δοντιών ούτε με το ποσοστό απώλειας δοντιών.

Ο Qi δήλωσε ότι ενώ η κοινωνική απομόνωση μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη στήριξης η οποία μπορεί να επηρεάσει συμπεριφορές υγείας για τους ηλικιωμένους που νιώθουν μοναξιά, είναι πιθανό τα κοινωνικά τους δίκτυα ακόμα να υπάρχουν και να μπορούν να τους βοηθήσουν να συνεχίσουν τις υγιεινές συμπεριφορές.

Tα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της ανάπτυξης παρεμβάσεων για τη μείωση της κοινωνική απομόνωσης.