Νέες θεραπείες και δυνατότητες ίασης για τις γυναίκες με καρκίνο

Το φάσμα των καρκινικών παθήσεων που αφορούν ειδικά τις γυναίκες είναι ποικίλο και το φάσμα των θεραπευτικών επιλογών, της πρόληψης και της διάγνωσης διευρύνεται ολοένα και περισσότερο. Ο καρκίνος του μαστού (καρκίνωμα του μαστού) και ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας (καρκίνωμα του τραχήλου της μήτρας) συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο συχνών όγκων, αλλά είναι πλέον σε πολλές περιπτώσεις εύκολα θεραπεύσιμοι, εξήγησε μια ομάδα εμπειρογνωμόνων σε συνέντευξη Τύπου στη Βιέννη.

Ο καρκίνος των ωοθηκών (καρκίνωμα των ωοθηκών) είναι σχετικά σπάνιος, αλλά συχνά αποδεικνύεται ιδιαίτερα κακοήθης και συνήθως ανακαλύπτεται μόνο σε προχωρημένο στάδιο. Ανεξάρτητα από τον τύπο του όγκου, οι πιθανότητες καλής θεραπευτικής έκβασης αυξάνονται, τουλάχιστον χάρη στην ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών. Το φάσμα των νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων για τους όγκους που αφορούν ειδικά τις γυναίκες αυξάνεται συνεχώς, λένε οι ειδικοί. Αυτό συνοδεύεται από βελτίωση της πρόγνωσης και της ποιότητας ζωής.

"Οι πολύπλοκοι μηχανισμοί δράσης φέρνουν επανάσταση στη θεραπεία, αλλά απαιτούν επίσης περισσότερο χρόνο για την εκπαίδευση των ασθενών, τη διαχείριση της θεραπείας και την τεκμηρίωση", δήλωσε η Gabriela Kornek, ιατρική διευθύντρια του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου AKH της Βιέννης και πρόεδρος της Ένωσης "Ζώντας με τον καρκίνο". Αυτό προσφέρει μεταφορά γνώσεων για τους πάσχοντες, τους συγγενείς και τις ιατρικές επαγγελματικές ομάδες. Ένα πολυ-επαγγελματικό σχήμα που περιλαμβάνει "νοσηλευτές μαστού" και ψυχολόγους έχει αποδειχθεί επιτυχημένο στη θεραπεία.

"Ο καρκίνος του μαστού είναι σήμερα η πιο συχνή καρκινική νόσος παγκοσμίως, και παρόλα αυτά έχει χάσει μέρος της απειλής του τις τελευταίες δεκαετίες", εξηγεί ο Rupert Bartsch, διευθυντής προγράμματος για τον καρκίνο του μαστού στην Πανεπιστημιακή Κλινική Εσωτερικής Ιατρικής του AKH.

Το επίκεντρο εξακολουθεί να είναι η χειρουργική αφαίρεση του καρκινικού ιστού. Στην περίπτωση του μεταστατικού καρκίνου του μαστού, η έμφαση δίνεται στη χρονιότητα, δηλαδή στη σταθεροποίηση επί χρόνια με όσο το δυνατόν καλύτερης ποιότητας ζωής. Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του όγκου, το φάσμα των θεραπευτικών επιλογών κυμαίνεται από τη χημειοθεραπεία έως τις αντι-ορμονικές θεραπείες, τα μονοκλωνικά αντισώματα και την ανοσοθεραπεία και τις στοχευμένες θεραπείες (π.χ. αναστολείς CDK4/6), τα συζεύγματα αντισωμάτων-φαρμάκων και τους αναστολείς PARP.

Ένας άλλος πυλώνας της θεραπείας είναι η προσθήκη ενός αντισώματος (αναστολέας του VEGF Bevacizumab) κατά του σχηματισμού νέων αιμοφόρων αγγείων και της αιμάτωσης του όγκου. Τεράστια πρόοδος σημειώθηκε με την εισαγωγή των αναστολέων PARP, οι οποίοι εμποδίζουν τη γονιδιακή επιδιόρθωση των καρκινικών κυττάρων. Ιδιαίτερα ελπιδοφόρα είναι τα συζεύγματα αντισωμάτων-φαρμάκων (ADC), τα οποία μπορούν να επιτύχουν παράταση της συνολικής επιβίωσης.