Λίστα φαρμάκων: είναι η πολύφερνη νύφη;

Του Γιώργου Κιοσέ, φαρμακοποιού, αντιπροέδρου του ΙΦΕΤ

Η λίστα φαρμάκων εμφανίστηκε εδώ και μία δωδεκαετία, ως πανάκεια για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. Αμέσως όμως με την εφαρμογή της εμφανίστηκε και το ‘αντίδοτο’. Η γνωστή γνωμάτευση για το ‘μοναδικό και αναντικατάστατο’ έβαλε από το παράθυρο στη λίστα, όλα τα φάρμακα που κατά κύριο λόγο ήταν ακριβότερα από τα ενταγμένα στη λίστα.

Όπως ήταν επόμενο η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε ελάχιστα στην αρχή και κατόπιν αυξήθηκε υπέρμετρα, καθώς και οι γραφειοκρατικές διαδικασίες της εκτέλεσης των συνταγών από τους φαρμακοποιούς.

Πριν μία πενταετία η λίστα φαρμάκων καταργήθηκε και όλα τα φάρμακα συνταγογραφούνται από τους γιατρούς των ασφαλιστικών ταμείων.

Πάλι όμως η φαρμακευτική δαπάνη συνέχισε να αυξάνεται τα επόμενα χρόνια με οικονομική επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων.

Είναι λοιπόν σίγουρο ότι η νέα εφαρμογή της θα έχει τα ίδια αποτελέσματα με αυτό της πρώτης εφαρμογής της αλλά και της πρώτης κατάργησής της, αφού οποιαδήποτε λίστα ή μη λίστα δεν μπορεί να έχει οφέλη για τα ασφαλιστικά ταμεία εάν παράλληλα δεν συνοδεύεται και από άλλα μέτρα αλλά κυρίως ένα: την μηχανοργάνωση όλων των ασφαλιστικών ταμείων

διότι

• Όταν η μηχανοργάνωση είναι για τους ασφαλιστικούς φορείς άγνωστη λέξη
• Όταν κανένα ασφαλιστικό ταμείο δεν γνωρίζει τι γράφει ο κάθε γιατρός του
• Όταν δεν γνωρίζει τι φάρμακα (ποιοτικά και ποσοτικά) λαμβάνει ο κάθε ασφαλισμένος του
• Όταν δεν γνωρίζει που καταλήγουν αυτά τα φάρμακα

είναι ατυχές, άστοχο και δείγμα ‘στρουθοκαμηλισμού’ να ενοχοποιείται η απουσία της λίστας και ο φαρμακοποιός για την διόγκωση της φαρμακευτικής δαπάνης αφού ο φαρμακοποιός ως γνωστόν δεν συνταγογραφεί, εκτελεί μόνο τη συνταγή.

Παράλληλα τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η φαρμακευτική δαπάνη αποτελεί το 20% των συνολικών δαπανών υγείας και να επικεντρωθούν επίσης και στον έλεγχο μέσω της μηχανοργάνωσης τόσο της νοσοκομειακής δαπάνης όσο και της ιατρικής δαπάνης και της δαπάνης των διαγνωστικών εξετάσεων.

Διαφορετικά ισχύει η λαϊκή ρήση ‘βαράμε το σαμάρι να ακούσει ο γάιδαρος’.

Τα ασφαλιστικά ταμεία εκπέμπουν SOS και όλοι συμφωνούμε για την ύπαρξη υγιών δυνατών ασφαλιστικών φορέων με αντοχές στο απώτερο και μακρινό μέλλον. Ας μη γίνει η λίστα φαρμάκων ‘άλλοθι’ για την μη λήψη άλλων μέτρων που θα μπορούσαν να ελέγξουν δραστικά την φαρμακευτική δαπάνη.

Και αυτά είναι η ηλεκτρονική συνταγογραφία στο φάσμα (γιατρός – φαρμακοποιός – ασφαλιστικό ταμείο) και η μηχανοργάνωση των ασφαλιστικών ταμείων, ώστε να καταστεί δυνατός ο έλεγχος της αλόγιστης και ασύδοτης διακίνησης φαρμάκων και να επιτευχθεί η ζητούμενη από όλους ορθολογικοποίηση της φαρμακευτικής δαπάνης.