Βγάλτε την Υγεία από την εντατική!

του Ν.Γ. Δρόσου

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Επί δεκαπέντε χρόνια τα έλεγαν, αλλά ποιος τους άκουγε;
Όχι μία φορά και δύο, αλλά εκατοντάδες φορές το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας είχε «κρούσει τον κώδωνα» προς τους αρμοδίους σχετικά με την ύπαρξη αδιαφάνειας και υπερκοστολογήσεων στις προμήθειες ιατρικού εξοπλισμού, αλλά αυτοί κώφευαν…

Βάσει των στοιχείων που κατατέθηκαν χθες στην Εξεταστική Επιτροπή η οποία διερευνά την υπόθεση Siemens, σχεδόν στην πλειονότητά τους τα 164 φύλλα ελέγχου ισάριθμων συμβάσεων νοσοκομείων με την εταιρία αυτή καταδείκνυαν την ύπαρξη υπερτιμολογήσεων και απουσίας ανταγωνισμού, εξαιτίας των απευθείας αναθέσεων στις οποίες προχωρούσαν οι διοικήσεις των νοσοκομείων για την προμήθεια υλικού.

Σε πολλές περιπτώσεις, ούτε καν ένας στοιχειώδης διαγωνισμός για να διαπιστωθεί εάν τον σχετικό ιατρικό εξοπλισμό προμήθευε ή μπορούσε να συντηρήσει και μια άλλη εταιρία.
Ούτε καν μια προσπάθεια διαπραγμάτευσης της τιμής.

Και για όλα αυτά που συνέβαιναν επί δεκαπέντε χρόνια μαθαίνουμε σήμερα με την αφορμή της Εξεταστικής για τη Siemens…
Είναι κάτι περισσότερο από εύλογο ότι το ζήτημα δεν αφορά μόνον στη δραστηριότητα της συγκεκριμένης εταιρίας.

Είναι πρόβλημα συστημικού χαρακτήρα, καθώς εμφανίζεται υπό διαφορετικές κυβερνήσεις, με σειρά διοικήσεων νοσοκομείων, επί σειρά ετών και για δεκάδες ή και εκατοντάδες διαφορετικές περιπτώσεις προμηθειών, όπως αξονικούς και μαγνητικούς τομογράφους, μηχανήματα εντατικής θεραπείας, αναισθησιολογικά μηχανήματα, αγγειογράφους, υπερηχοτομογράφους κ.ά.

Υπό το πρίσμα αυτό και δεδομένων αφενός της διαχρονικότητας του φαινομένου και αφετέρου της έκτασής του, γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε ότι αυτό δεν θα έχει εκδηλωθεί και σε άλλους τομείς προμηθειών;
Το αντίθετο μάλιστα.

Θα περίμενε κανείς να είναι ο κανόνας.

Αν δεν μπορεί το κράτος να διαχειριστεί κατά τρόπο επαρκή και αποτελεσματικό τα δημόσια νοσοκομεία, ας αναθέσει τη λειτουργία τους σε όσους έχουν αποδείξει ότι μπορούν να το πράξουν.

Ας βρει η κυβέρνηση αυτού του τόπου το θάρρος να εξαγγείλει έναν διαγωνισμό μεταξύ των διοικήσεων μεγάλων και καταξιωμένων νοσοκομειακών μονάδων της Ευρώπης, με στόχο την ανάληψη της διοίκησης και των ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων από αυτές.

Ό,τι καθεστώς προμηθειών ισχύει στα μεγάλα νοσοκομεία του Λονδίνου, του Παρισιού ή του Βερολίνου, ας ισχύσει και εδώ.

Σε ό,τι τιμές αγοράζουν τα φάρμακα, τον υγειονομικό, ιατρικό και λοιπό εξοπλισμό ή αναλώσιμα οι φίλτατοι Ευρωπαίοι, ας τα αγοράζουμε και εμείς.
Πέραν της προφανούς διαφάνειας από μια τέτοια διαδικασία, σειρά άλλων συνεργειών θα μπορούσε να προκύψει.

Στα νοσοκομεία αυτά της Ευρώπης ή της Αμερικής δεν πάνε οι Έλληνες ασθενείς που δεν μπορούν «να βρουν την υγειά τους» στην Ελλάδα;
Στα νοσοκομεία αυτά δεν πηγαίνουν οι Έλληνες γιατροί για να μετεκπαιδευτούν;
Γιατί δεν τα φέρνουμε στην πόρτα μας;
Προτιμούμε να συντηρούμε ένα αδιαφανές και αναποτελεσματικό καθεστώς, όπως το σημερινό;

Πηγές:
Euro2day.gr