Αυξημένος κίνδυνος για γενετικές ανωμαλίες σε μωρά που γεννήθηκαν με εξωσωματική γονιμοποίηση

Τα μωρά που συνελήφθησαν με τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχουν περίπου κατά το ένα τρίτο περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν γενετικό ελάττωμα σε σχέση με μωρά που συνελήφθησαν χωρίς επιπλέον βοήθεια από την τεχνολογία, σύμφωνα με επισκόπηση δεκάδων ερευνών.

Ωστόσο οι ερευνητές, των οποίων τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Fertility and Sterility’, δεν εντόπισαν γιατί οι αγωγές κατά της υπογονιμότητας σχετίζονται με υψηλότερο κίνδυνο γενετικών ανωμαλιών ή ακόμα αν η τεχνολογία είναι υπεύθυνη.

Η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι διαθέσιμη για περισσότερα από 30 χρόνια και πολλές έρευνες έχουν εξετάσει τους πιθανούς κινδύνους.

Ο Zhibin Hu, του Nanjing Medical University, συνέλεξε τα αποτελέσματα 46 ερευνών που συνέκριναν τον αριθμό των γενετικών ελαττωμάτων στα παιδιά που συνελήφθησαν με τεχνική IVF έναντι παιδιών που συνελήφθησαν με φυσιολογικό τρόπο.

Για περισσότερα από 124.000 παιδιά που γεννήθηκαν με τεχνικές IVF ή ICSI, ο κίνδυνος εμφάνισης γενετικού ελαττώματος ήταν 37% υψηλότερος σε σχέση με αυτόν άλλων παιδιών, ανακάλυψαν.

Η ερευνητική ομάδα σημείωσε ότι παιδιά που συνελήφθησαν με IVF και ή ICSI αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για γενετικές ανωμαλίες και δεν υπάρχει διαφορά στον κίνδυνο μεταξύ παιδιών που συνελήφθησαν με IVF και/ ή ICSΙ.

Ο William Buckett, του McGill University, που δεν έλαβε μέρος στην επισκόπηση, δήλωσε ότι η έρευνα επιβεβαιώνει αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δέχονται, ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος συγγενούς ανωμαλίας που συνδέεται με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.

Η αύξηση των γενετικών ανωμαλιών ήταν εμφανής σε γκάμα λειτουργιών και συστημάτων του οργανισμού, όπως τα γεννητικά όργανα, ο σκελετός το πεπτικό και το νευρικό σύστημα.

Παραμένει να απαντηθεί η ερώτηση γιατί οι περισσότερες έρευνες ανακαλύπτουν ότι οι γενετικές ανωμαλίες είναι πιο συχνές σε μωρά που έχουν συλληφθεί με εξωσωματική γονιμοποίηση.

Είναι πιθανό οι ίδιες αιτίες που οι άνθρωποι έχουν πρόβλημα να συλλάβουν και αναζητούν λύση στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή να μπορούσαν να επηρεάσουν τον αυξημένο κίνδυνο να αποκτήσουν παιδί με γενετικό ελάττωμα.

Είναι επίσης πιθανό οι τεχνικές εξωσωματικής γονιμοποίησης, ο συνωστισμός των εμβρύων ή άλλα φάρμακα που συνοδεύουν την αγωγή να εμπλέκονται. Τρίτη θεωρία είναι ότι οι γενετικές ανωμαλίες εμφανίζονται πιο συχνές σε μωρά που έχουν συλληφθεί με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, επειδή παρακολουθούνταν πιο στενά, δήλωσε ο Buckett.

Πρόσθεσε ότι ζευγάρια που απέκτησαν παιδιά από εξωσωματική γονιμοποίηση παρακολουθούνται πιο στενά και επομένως ελαφρές ανωμαλίες μπορούν να εντοπιστούν οι οποίες αλλιώς μπορεί να περνούσαν απαρατήρητες.

Ο Hu δήλωσε, όσον αφορά την προσπάθεια μείωσης του κινδύνου γενετικών ανωμαλιών για γονείς που χρησιμοποιούν εξωσωματική γονιμοποίηση, ότι είναι πολύ νωρίς να βρεθούν τρόποι να μειώσουν τον κίνδυνο επειδή οι αιτίες είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστες.

Πηγές:
‘Fertility and Sterility’.