Θεραπευτική αγωγή: Πήρατε το... chip σας σήμερα;

Πήρατε το χάπι σας σήμερα; Τη σωστή ώρα; Όλα τα φάρμακα;

Η συμμόρφωση στις οδηγίες του γιατρού σας μπορεί να είναι δύσκολη, ιδιαίτερα αν πρέπει να λαμβάνετε περισσότερα από ένα χάπια την ημέρα.

Για αυτό, επιστήμονες εργάζονται για την ανάπτυξη microchips που μπορούν να ‘’φορτωθούν’’ με φάρμακα και να εμφυτευτούν στον οργανισμό, ώστε να προγραμματιστούν να χορηγούν φάρμακα σε συγκεκριμένο χρόνο ή δόση. ‘Ενας γιατρός, θεωρητικά, θα μπορούσε να προσαρμόσει τη δόση ή να σταματήσει το φάρμακο με remote control.

Οι ερευνητές του Massachusetts Institute of Technology (ΜΙΤ), Robert Langer και Michael Cima, άρχισαν να εργάζονται στην ιδέα, με τον John Santini, τη δεκαετία του 1990. Οι δυο πρώτοι είναι τώρα μέλη του ΔΣ της εταιρίας MicroCHIPS, που προσπαθεί να κάνει την ιδέα πραγματικότητα.

Σε έρευνα του 2012 εμφύτευσαν ένα chip υποδόρια, κάτω από τη μέση 8 γυναικών που έπασχαν από οστεοπόρωση. Σε διάστημα 4 μηνών, η συσκευή απελευθέρωσε τακτικά, δόσεις φαρμάκου για οστεοπόρωση, που φυσιολογικά χορηγείται με ένεση. Η έρευνα έδειξε ότι η μέθοδος ήταν ασφαλής και αποτελεσματική.

Από τότε η συσκευή βελτιώθηκε σημαντικά, δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρίας, Robert Farra. Η νέα εκδοχή έχει περίπου το μέγεθος ενός πλακιδίου Scrabble και μπορεί να απελευθερώσει περισσότερα φάρμακα από πριν.

Η εταιρία στοχεύει να διαθέσει το πρώτο προϊόν της στο κοινό το 2017. Πιθανόν θα είναι συσκευή αντισύλληψης, που θα μπορεί να ανοίγει και να κλείνει ασύρματα και να απελευθερώνει σταθερή δόση ημερησίως.

Θα μπορεί να χορηγεί προγεστίνη και οιστρογόνα, όπως ένα αντισυλληπτικό χάπι.

Η πρώτη εκδοχή της συσκευής θα έχει διάρκεια πιθανόν 5 χρόνια, αλλά είναι πιθανό να δημιουργηθεί άλλη που θα μπορεί να παραμένει στον οργανισμό και να απελευθερώνει αποτελεσματικά φάρμακα για μέχρι 16 χρόνια.

Ο διευθύνων σύμβουλος της MicroCHIPS, Bradley Paddock, δήλωσε ότι η εμφυτεύσιμη συσκευή χορήγησης φαρμάκων της εταιρίας είναι η μεγαλύτερη εξέλιξη στη χορήγηση φαρμάκων από τη δημιουργία του πρώτου χαπιού, το 1876.

Άλλη συσκευή αναπτύσσεται για άλλες χρόνιες νόσους, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας. Μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε νέες θεραπείες, δήλωσε ο Langer. Η συσκευή θα μπορούσε επίσης να στέλνει στοιχεία σε νοσοκομεία και γιατρούς, ώστε να υπάρχουν μόνιμα αρχεία των φαρμάκων που έλαβε κάποιος.

Αργότερα, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως συσκευή δάσωσης, απελευθερώνοντας φάρμακα για καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο ή αλλεργική αντίδραση σε ασθενείς που κινδυνεύουν.

Πηγές:
Ξένος τύπος.