Έρευνα συνδέει την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή με τη σχιζοφρένεια

Ενώ η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και η σχιζοφρένεια είναι χωριστές ψυχικές διαταραχές, προηγούμενες έρευνες υπέδειξαν σχέση μεταξύ των 2 παθήσεων.

Δανοί ερευνητές, με επικεφαλής την Sandra Meier του Aarhus University παρακολούθησαν στοιχεία 3 εκατομμυρίων ανθρώπων που γεννήθηκαν μεταξύ του 1955 και του 2006. ‘Ολοι οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν από το 1995 έως το 2012.

Από τους 16.200 ανθρώπους που εμφάνισαν σχιζοφρένεια, περίπου το 3% είχε προηγούμενη διάγνωση ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό ''JAMA Psychiatry.''

Τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η διάγνωση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο σχιζοφρένειας αργότερα. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι παιδιά γονέων που διαγνώστηκαν με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχουν αυξημένο κίνδυνο για σχιζοφρένεια.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν ορισμένου βαθμού αλληλεπικάλυψη μεταξύ των 2 νόσων αλλά δεν υποδεικνύουν ότι οι διαταραχές θα πρέπει να συνδυαστούν σε μια διάγνωση, δήλωσε η ερευνητική ομάδα.

Χρειάζονται νέες έρευνες για να διαπιστωθεί ποιοι γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου είναι κοινοί στις 2 παθήσεις.

Ο Dr. Alan Manevitz, του Lenox Hill Hospital, στη Νέα Υόρκη, που επισκόπησε τα ευρήματα, δήλωσε ότι ενώ η νέα έρευνα επιβεβαιώνει το μικρή αλλά ίσως σημαντική αύξηση στην κατηγορία τω ασθενών που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκασιτκή διαταραχή και σχιζοφρένεια δεν εξηγεί την αιτία.

Πρόσθεσε ότι στο γενικό πληθυσμό περίπου το 1% των ανθρώπων διαγιγνώσκονται με σχιζοφρένεια, ποσοστό που αυξάνεται στο 2% σε όσους ήδη έχουν διαγνωστεί με την πάθηση.

Ωστόσο ακόμα και με το διπλάσιο κίνδυνο θα δημιουργούσε ανησυχία η υπόδειξη ότι ένας άνθρωπος με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχει υψηλότερες πιθανότητες να εμφανίσει σχιζοφρένεια. Στην πραγματικότητα ο κίνδυνος παραμένει χαμηλός, δήλωσε.

‘Αλλος ειδικός έχει διαφορετική γνώμη για τα ευρήματα.

Ο Dr. Aaron Pinkhasov, του Winthrop University Hospital στη Mineola, της Νέας Υόρκης, δήλωσε ότι τουλάχιστον μέρος της σχέσης μπορεί να είναι αποτέλεσμα λανθασμένης διάγνωσης σε ασθενείς πριν εμφανίσουν πιο συγκεκριμένα για τη σχιζοφρένεια συμπτώματα.

Καθώς η πλειοψηφία όσων πάσχουν από ελαφριά και μέτρια ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αντιμετωπίζεται από γενικούς ιατρούς εκτός νοσοκομείου καθιστά δύσκολη την εφαρμογή των ευρημάτων σε όλους τους ασθενείς που πάσχουν από ιδεοψυχναγκαστική διαταραχή. Επομένως, ο κίνδυνος μπορεί να είναι σε ένα βαθμό υπερτιμημένος.

Πηγές:
''JAMA Psychiatry.''