Οικογενειακή θεραπεία βοηθά εφήβους με ανορεξία

Οικογενειακή θεραπεία μπορεί να ωφελήσει εφήβους με νευρική ανορεξία, σύμφωνα με νέα έρευνα. 

Ο ερευνητής, Dr. Stewart Agras, του Stanford University, δήλωσε ότι το μήνυμα για τους γονείς είναι ότι υπάρχει καλή διαθέσιμη αγωγή για το παιδί που παλεύει με την ανορεξία.

Επίσης, η προτιμώμενη αγωγή είναι η θεραπεία οικογένειας στην οποία οι γονείς βοηθούν τα παιδιά να αυξήσουν το βάρος τους, δήλωσε ο Agras.
Ο ερευνητής, Dr. James Lock, δήλωσε ότι για πολύ καιρό άνθρωποι κατηγορούσαν τις οικογένειες για την πρόκληση ανορεξίας και πίστευαν ότι θα πρέπει να αφήνονται εκτός θεραπείας.

Δήλωσε ότι η έρευνα υποδεικνύει ότι όπως και να τις εμπλέξεις, οι οικογένειες μπορεί να είναι χρήσιμες και ότι η πιο εστιασμένη οικογενειακή αγωγή δρα γρηγορότερα και με μικρότερο κόστος για τους περισσότερους ασθενείς.

Η έρευνα περιέλαβε περισσότερους από 160 ασθενείς με ανορεξία.

Η ηλικία τους ήταν μεταξύ 12 και 18 ετών και πολεμούσαν με την ανορεξία για 13,5 μήνες κατά μέσον όρο. Ποσοστό 90% των ασθενών ήταν γυναίκες.

Το μέσο σωματικό βάρος τους ήταν τουλάχιστον 75% του ιδανικού, που σημαίνει ότι οι γιατροί θεωρούσαν ασφαλές να λάβουν εξωνοσοκομειακή θεραπεία.

Οι συμμετέχοντες εγγράφηκαν σε 2 διαφορετικά είδη οικογενειακής θεραπείας.

Το ένα πρόγραμμα δίδαξε στους γονείς πώς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να τρώνε φυσιολογικά και να αποκτήσουν βάρος στο σπίτι, ενώ το άλλο είχε σκοπό την επίλυση των οικογενειακών προβλημάτων.

Και τα 2 προγράμματα αποτελούνταν από 16 συνεδρίες διάρκειας μιας ώρας, για διάστημα 9 μηνών.
Η αποτελεσματικότητα των θεραπειών αξιολογήθηκε στο τέλος της αγωγής, που διήρκεσε 9 μήνες και ένα χρόνο αργότερα.
Ασθενείς στις 2 ομάδες είχαν παρόμοια ποσοστά ανάρρωσης από την ανορεξία.

Ωστόσο, όσοι ήταν στο πρόγραμμα που εστίαζε στις φυσιολογικές διατροφικές συνήθειες κέρδισαν γρηγορότερα βάρος και χρειάστηκαν λιγότερη νοσηλεία.
Ο Lock πιστεύει ότι οι γονείς μπορούν να διαταράξουν τις συμπεριφορές ανορεξίας αρκετό χρόνο ώστε να μειωθούν οι σκέψεις που συνδυάζονται με τη νόσο.

Τα ευρήματα ενισχύουν ενδείξεις ότι η εμπλοκή των γονέων είναι σημαντική στη θεραπευτική αγωγή εφήβων με ανορεξία.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘’JAMA Psychiatry.’’

Πηγές:
'’JAMA Psychiatry.’’