Ζωή στα 100: Ο ρόλος των γονιδίων αυξάνεται στην πολύ μεγάλη ηλικία

Η υγιεινή διατροφή και η άσκηση θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους περισσότερους ανθρώπους να ζουν σε πολύ μεγάλη ηλικία αλλά το να φθάσει κάποιος στα 95 ή στα 100 μπορεί να απαιτεί βοήθεια από το DNA, αναφέρει νέα έρευνα.

Ο ερευνητής Dr. Thomas Perls, του Boston University, δήλωσε ότι το γενετικό προφίλ εξηγεί ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της ποικιλομορφίας σχετικά με τη μεγάλη ηλικία και ιδιαίτερα με το να ξεπεράσει κάποιος τα 100 χρόνια.

Ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής την καθηγήτρια βιοστατιστικής Paola Sebastiani, εξέτασε χιλιάδες ομάδες αδερφών στις οποίες τουλάχιστον ένας άνθρωπος έφθασε στην ηλικία των 90 ετών.

Σε ανθρώπους που ζούσαν έως τα 90, οι πιθανότητες τα αδέρφια τους να φθάσουν στην ίδια ηλικία ήταν 70% υψηλότερη σε σχέση με το μέσο άνθρωπο που γεννήθηκε περίπου την ίδια περίοδο, ανακάλυψε ή έρευνα.

Ωστόσο, γενετικοί παράγοντες άρχισαν να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο καθώς περνούσαν τα χρόνια.
Για παράδειγμα, σε ανθρώπους που έζησαν μέχρι τα 95 οι πιθανότητες να φθάσει και ο αδερφός τους στην ηλικία αυτή ήταν 3,5 φορές υψηλότερη από τη συνήθη, ανακάλυψε η έρευνα.

Σε ανθρώπους που ζούσαν μέχρι τα 100 οι πιθανότητες να φθάσουν στη συγκεκριμένη ηλικία τα αδέρφια τους ήταν 9 φορές υψηλότερη από το φυσιολογικό.

Για όσους έζησαν μέχρι τα 105, οι πιθανότητες να φθάσουν και τα αδέρφια τους στην ίδια ηλικία ήταν 35 φορές υψηλότερη από το φυσιολογικό, ανακάλυψαν οι ερευνητές.

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, το να φθάσει κάποιος στην ηλικία των 105 είναι περίπου 1.000 φορές πιο σπάνιο από το να φθάσει στα 95.

Τα ευρήματα στηρίζουν τη θεωρία ότι τα γονίδια παίζουν πιο ισχυρό ρόλο όσον αφορά το να φθάσει κάποιος σε τόσο μεγάλη ηλικία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι συνδυασμοί γονιδίων που σχετίζονται με τη μακροζωία, που βοηθούν ανθρώπους να ζήσουν μέχρι τα 95, θα μπορούσαν να είναι διαφορετικοί από αυτούς που βοηθούν τους ανθρώπους να φθάσουν στα 105.

Ο καθηγητής Perls, δήλωσε ότι για πολύ καιρό, με βάση μελέτες σε διδύμους, επιστήμονες πίστευαν ότι μόνο το 20-30% της μακροζωίας ή της διάρκειας της ζωής οφείλεται σε γονιδιακές διαφορές και ότι το υπόλοιπο οφειλόταν σε διαφορές στο περιβάλλον, συμπεριφορές σχετικές με την υγεία ή σε τυχαία γεγονότα.

Ο Perls δήλωσε ότι καθώς φαίνεται πως γενετικοί παράγοντες αρχίζουν να παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στο να ζουν οι άνθρωποι μετά τα 100 ή τα 105, έρευνες που εστιάζουν σε πολύ ηλικιωμένους ανθρώπους είναι πιο ισχυρές στο να ανακαλύψουν γονίδια που σχετίζονται με τη μακροζωία έναντι ερευνών σε ανθρώπους 90 ετών.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘’Journal of Gerontology: Biological Sciences.’’

Πηγές:
‘’Journal of Gerontology: Biological Sciences.’’