Στις νέες ειδικευμένες πληροφορίες πρέπει τώρα να υπογραμμίζεται ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας, συμπεριλαμβανομένου μέχρι και του κώματος, καθώς και ψυχικών διαταραχών που μπορεί να εμφανιστούν μετά από στοματική ή συστηματική χορήγηση.
Οι φθοροκινολόνες είναι ένα παράδειγμα φαρμάκων των οποίων οι κίνδυνοι αναγνωρίστηκαν πολύ καιρό μετά την έγκρισή τους. Το Ciprofloxacin, το πλέον διαδεδομένο μέλος της κατηγορίας φαρμάκων, εισήχθη το 1987. Μόλις μια δεκαετία αργότερα, τον Ιούλιο του 2008, η FDA εξέδωσε προειδοποιητική προειδοποίηση στην εξιδικευμένη πληροφορία, που παραπέμπει σε κίνδυνο εμφάνισης τενοντίτιδας και ρήξης τένοντα. Τον Φεβρουάριο του 2011, η προειδοποίηση συμπληρώθηκε με ένδειξη για επιδείνωση των συμπτωμάτων σε ασθενείς με μυασθένεια gravis. Από τον Αύγουστο του 2013, οι κατασκευαστές πρέπει να επισημαίνουν τον κίνδυνο μη αναστρέψιμης περιφερικής νευροπάθειας.
Το 2016 υπήρξε προειδοποίηση για μόνιμες παρενέργειες στους τένοντες, τους μυς, τις αρθρώσεις, τα νεύρα και το κεντρικό νευρικό σύστημα και απαγορεύθηκε σε μεγάλο βαθμό η χρήση φθοροκινολονών σε ασθενείς με ήπιες λοιμώξεις όπως οξεία βακτηριακή ιγμορίτιδα, οξεία βακτηριακή παροξύνωση χρόνιας βρογχίτιδας ή απλές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Οι φθοροκινολόνες θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με τις εν λόγω νόσους μόνο εάν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Τώρα, η FDA αξιώνει πρόσθετες πληροφορίες ασφαλείας από τους κατασκευαστές των levofloxacin, ciprofloxacin, moxifloxacin, ofloxacin, gemifloxacin και delafloxacin, τα οποία είναι σήμερα διαθέσιμα ως γενόσημα φάρμακα.
Πηγές:
Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA)
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}