Μεγαλύτερη η συμβολή του DNA στην εμφάνιση ουρικής αρθρίτιδας

Αν και πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν από εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας θεωρούν ότι υπεύθυνη είναι  η διατροφή τους, νέα έρευνα υποδεικνύει ότι το DNA παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο.

Τα ευρήματα έρχονται να αμφισβητήσουν την πεποίθηση ότι η διατροφή είναι ο κύριος παράγοντας στην ουρική αρθρίτιδα.

Ερευνητές από τη Νέα Ζηλανδία ανέλυσαν γενετικά και διατροφικά στοιχεία σχεδόν 17.000 Αμερικανών ευρωπαϊκής καταγωγής.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η διατροφή ήταν πολύ λιγότερο σημαντική σε σχέση με τα γονίδια καθενός στο αν ή όχι θα εμφάνιζε
υπερουριχαιμία.

Ο Dr. Tony Merriman του University of Otago, δήλωσε ότι τα ευρήματα είναι σημαντικά για να δείξουν τη σχετική συμβολή της γενικής διατροφή και τους κληρονομικούς γενετικούς παράγοντες στην ουρική αρθρίτιδα.

Ο Dr. Ed Roddy, του Keele University στη Βρετανία, σημείωσε ότι τα ευρήματα έχουν σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις στους ασθενείς που μπορεί να ένιωθαν ότι ήταν δικό τους το λάθος εμφάνισης της πάθησης λόγω της διατροφής που επέλεγαν.

Η νέα έρευνα παρέχει σημαντικές ενδείξεις ότι μεγάλο μέρος της τάσης των ασθενών για ουρική αρθρίτιδα οφείλεται σε γενετικούς λόγους και δεν μπορεί να τροποποιηθεί.

Για αιώνες, η διατροφή εθεωρείτο κύρια αιτία ουρικής αρθρίτιδας και πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι ορισμένες τροφές όπως το κρέας, τα οστρακοειδή, το αλκοόλ και αναψυκτικά συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας, ενώ άλλες τροφές, όπως φρούτα, λαχανικά και καφές μπορεί ενδεχομένως να προστατεύουν από την πάθηση.

Ωστόσο, άλλες έρευνες έχουν επίσης δείξει ότι γενετικοί λόγοι παίζουν σημαντικό ρόλο στην ουρική αρθρίτιδα.

Ο Dr. Waseem Mir, ρευματολόγος στο Lenox Hill Hospital της Νέας Υόρκης, δήλωσε ότι τα νέα ευρήματα είναι σε ευθυγράμμιση με αυτά που βλέπει στην κλινική πρακτική.

Πρόσθεσε, ότι υπάρχει πολύ ασάφεια στους ασθενείς σχετικά με το γιατί παθαίνουν εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας. Η διατροφή φαίνεται πως παίζει μικρό ρόλο ακόμα και στην κλινική πρακτική.

Αυτό που έδειξε η νέα έρευνα είναι ότι πρόκειται για γενετικό πρόβλημα και χρειάζεται να αντιμετωπιστεί με φάρμακα και όχι μόνο με διατροφή στα περισσότερα περιστατικά.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό BMJ.