Πώς η διάγνωση ή η υποψία μιας νόσου μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου

Εντελώς ξαφνικά, μία μαστογραφία και υπέρηχος ρουτίνας εντόπισε μία ύποπτη μάζα στον αριστερό μαστό μου. Ο χειρουργός μαστού συνέστησε να γίνει άμεσα βιοψία καθώς τα ευρήματα του υπερηχογραφήματος δεν ήταν και πολύ αισιόδοξα.

Με δεδομένο ότι και οι δύο γονείς μου έχουν χτυπηθεί από διάφορες μορφές καρκίνου, το σενάριο να «χτυπηθώ» κι εγώ κάποια στιγμή δεν μου φαίνεται πολύ μακρινό.

Η βιοψία προγραμματίστηκε για πέντε ημέρες αργότερα. Νόμιζα ότι ήταν οι χειρότερες πέντε μέρες της ζωής μου…

Διάβασα ό,τι υπάρχει online σχετικά με τον καρκίνο του μαστού, τις μεθόδους λήψης βιοψίας, τα ποσοστά ακρίβειάς τους κλπ, επισκέφθηκα forum ασθενών και ρώτησα όσες είχαν περάσει από αυτή την εμπειρία, για να είμαι προετοιμασμένη κατ’ αρχήν για τη διαδικασία.

Η μέρα της βιοψίας ήρθε, το δείγμα εστάλη στο εργαστήριο και ο χειρουργός μαστού προσπάθησε να με καθησυχάσει με κάτι τσιτάτα προηγούμενης δεκαετίας και βάλε… παρόλο που του έκανα πολύ σαφές ότι ήξερα ακριβώς για ποιο λόγο ήμουν εκεί! Ακόμα και με την πρόοδο της επιστήμης, η βιοψία θέλει ένα ολόκληρο δεκαήμερο.

Ο χρόνος περνάει βασανιστικά αργά όταν βιάζεσαι και αυτές οι δέκα μέρες ήταν πραγματικά οι χειρότερες της ζωής μου!

Δεν είπα σε κανέναν τίποτα για πάνω από μία εβδομάδα, δεν ήθελα ή μάλλον δεν ήξερα τι να πω, δεν είχα διάγνωση… είχα μόνο απίστευτο άγχος για το πώς θα διαχειριζόμουν την επόμενη μέρα σε περίπτωση που η βιοψία έδειχνε ότι ήταν καρκίνος.

Στο μυαλό μου περνούσαν χιλιάδες σκέψεις… έχω ένα παιδί, είμαι αυτοαπασχολούμενη, το δίκτυο υποστήριξής μου είναι σχεδόν ανύπαρκτο καθώς όταν μου συμβαίνει κάτι σοβαρό, αντί να ανοίγομαι, κλείνομαι στο καβούκι μου. Το είπα μόνο στις κολλητές μου και μόνο όταν εκείνες με πίεσαν γιατί υποψιάστηκαν ότι κάτι κρύβεται πίσω από την «εξαφάνισή» μου.

Τα ερωτηματικά ατελείωτα! Πώς θα διαχειριζόμουν την κατάσταση, εξετάσεις, θεραπείες, έξοδα, το παιδί μου, η δουλειά μου, οι γονείς μου που με έχουν ανάγκη… ερωτηματικά πολλά και καμία απάντηση.

Αργά και βασανιστικά το δεκαήμερο πέρασε και η βιοψία μου ήταν έτοιμη. Περίμενα τρέμοντας πάνω από το φαξ, διαβάζοντας γραμμή γραμμή όπως το χαρτί έβγαινε από το μηχάνημα. Κράτησε μόλις μία στιγμή, όμως μου φάνηκε ατελείωτη.

Και μετά, ένας μεγάλος αναστεναγμός ανακούφισης και η πρώτη μου σκέψη… τη γλύτωσα!

Υπάρχουν όμως τόσες πολλές γυναίκες στα forum που επισκέφθηκα που δεν είχαν την ίδια θετική εξέλιξη. Μία από αυτές, είναι 52 ετών, ζει στον Καναδά και κάναμε τη βιοψία μας την ίδια ακριβώς ημέρα. Αν και τα υπερηχογραφήματά μας ήταν παρόμοια, η δική της βιοψία έδειξε προχωρημένο καρκίνο του μαστού και η αξονική που ακολούθησε έδειξε μεταστάσεις σε λεμφαδένες και οστά.

Τη μία στιγμή χαιρόμασταν για τη δική μου καλή βιοψία, της έδινα κουράγιο λέγοντάς της ότι το ίδιο θα συμβεί και σε εκείνη και μόλις δύο ημέρες αργότερα μάθαινα ότι τα πράγματα είναι πολύ άσχημα για εκείνη. Όσο εγωϊστικό κι αν ακούγεται, χάρηκα που εγώ ήμουν καλά, που μπορούσα να συνεχίσω τη ζωή μου όπως πριν, να δω το παιδί μου να μεγαλώνει και να φροντίσω τους γονείς μου με τον τρόπο που πρέπει… ένιωσα όμως τον πόνο της.

Δεν ξέρω καν το πραγματικό της όνομα, αλλά ξέρω ότι όλες οι σκέψεις που είχα στο δικό μου μυαλό για την επόμενη ημέρα, για εκείνη είχαν γίνει πραγματικότητα. Μία σκληρή πραγματικότητα, με εκατομμύρια ερωτηματικά, αγωνία, άγχος, φόβο, ένα τρενάκι του τρόμου με εξετάσεις, θεραπείες, στατιστικές, παρενέργειες, καινούργιες εξετάσεις, πόνο, ταλαιπωρία… Ολόκληρη η ζωή της γύρισε τούμπα σε μόλις μία στιγμή!

Εγώ τη γλύτωσα, όμως η γυναίκα από τον Καναδά δεν ξέρω αν θα τη γλυτώσει. Θα είμαι εκεί, στο ίδιο forum, με το ρόλο του φροντιστή ασθενούς με καρκίνου (του πατέρα μου) και θα προσπαθήσω να τη στηρίξω όσο περισσότερο μπορώ.

Ας της στείλουμε όλοι μαζί όση θετική ενέργεια μπορούμε! Θα τη χρειαστεί!

Το ΙΑΤΡΟΝΕΤ είναι χορηγός επικοινωνίας του ΤΕDMED Live Athens.

Πηγές:
TEDMED.