‘’Ανάσα ζωής’’ από  εθελοντικές ιατρικές αποστολές σε Ιόνιο και Αιγαίο

Παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί, γυναίκες που η τελευταία τους μαστογραφία χρονολογείται εδώ και μια...δεκαετία και καρδιοπαθείς που αδυνατούν να κάνουν αιματολογικές εξετάσεις, είναι μερικά από τα προβλήματα που καταγράφουν οι εθελοντές ιατροί στη διάρκεια εξορμήσεών τους στα μικρά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, προσφέροντας πρόσκαιρη έστω ανακούφιση στους κατοίκους τους.

Οι εκδηλώσεις  αγάπης προς τους ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό των αποστολών αυτών είναι κάτι παραπάνω από συγκινητικές, ως «αντάλλαγμα» της ιατρικής φροντίδας που προσφέρεται, η οποία για πολλούς από τους κατοίκους μπορεί να είναι επιθυμητή αλλά δύσκολα να υλοποιείται. 

«Πρέπει επιτέλους να δοθούν κίνητρα και να πάψει αυτή η υποβάθμιση της υγείας στα μικρά νησιά, όπως διαπιστώνουμε συνεχώς με τις εξορμήσεις μας ως εθελοντές κάθε άνοιξη», σημειώνει ο κ. Πέτρος Μαλακάσης, Ειδικός Ακτινοδιαγνώστης Μαστού, Διευθυντής του Απεικονιστικού τμήματος Μαστού και Οστεοπόρωσης της Ευρωκλινικής Αθηνών και βασικό μέλος της ομάδας ιατρών πολλών εθελοντικών οργανώσεων όπως παλαιότερα της «Σύμπλευσης» και της «Ομάδας Αιγαίου» και τώρα του «Εμείς» και της «Axion Hellas». 

«Στις εξορμήσεις μας διαπιστώνουμε τραγικά πράγματα», συνεχίζει, «με τα κυριότερα να είναι η έλλειψη εμβολιασμών στα παιδιά, τα οφθαλμολογικά προβλήματα, η αδυναμία των γυναικών να πραγματοποιήσουν ένα μαστολογικό προληπτικό έλεγχο, αλλά και πολλοί καρδιοπαθείς να στερούνται της δυνατότητας μιας αιματολογικής εξέτασης».

Η αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, με τους συχνούς αποκλεισμούς των νησιών λόγω καιρού, αλλά και η οικονομική αδυναμία των κατοίκων, αποτελούν  κατά τον κ. Μαλακάση τις αιτίες που καθιστούν τελικά απαραίτητες τις πολυπληθείς  εθελοντικές ιατρικές αποστολές που κάθε άνοιξη κυριολεκτικά «οργώνουν» Αιγαίο και Ιόνιο και καταλήγει λέγοντας: «Και εμείς οι ιατροί θα έπρεπε να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο το εθελοντικό κίνημα και να αφιερώνουμε χρόνο και εμπειρία σε αυτές τις αποστολές, δικαιώνοντας στο ελάχιστο το ρόλο μας ως πραγματικών λετουργών της υγείας».