Έλενα Καραμπή: Ζώντας 28 χρόνια με μόσχευμα

Η Έλενα Καραμπή είναι νεφροπαθής. Υποβλήθηκε το 1992 σε μεταμόσχευση νεφρού, με μόσχευμα που πήρε από τη μητέρα της.

Το 2017, δημιούργησε την ομάδα "Δωρεά οργάνων, δώρο ζωής" με σκοπό την ενημέρωση και στήριξη των μεταμοσχευμένων ασθενών, καθώς και τη νομική προάσπιση των δικαιωμάτων τους.

Μιλάει στο iatronet για την εμπειρία της αλλά και για την μεγάλη σημασία της δωρεάς οργάνων. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:

Μιλήστε μας λίγο για την εμπειρία σας από την μεταμόσχευση. Πόσο άλλαξε η ζωή σας;

Η εμπειρία μου, σε γενικές γραμμές, είναι ότι η μεταμόσχευση δεν είναι θεραπεία. Είναι μια κατάσταση συντήρησης, μακριά από το βάσανο της αιμοκάθαρσης. Όσο κρατήσει, είναι κέρδος, τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε σωματικό επίπεδο. Απλά είμαι ευγνώμων.

Τι σκεφθήκατε αρχικά όταν σας ανακοίνωσαν ότι πρέπει να υποβληθείτε σε μεταμόσχευση;

Πανικός στην αρχή… Μετά, συζητώντας με τον τότε θεράποντα ιατρό μου, αποδοχή και απίστευτη δύναμη για να ζήσω φυσιολογικά. Έχω αποδεχτεί ότι είμαι νεφροπαθής.

Πώς αισθάνεστε μετά από 28 χρόνια; Πώς είναι η καθημερινότητά σας;

Αισθάνομαι ότι έχω κερδίσει ό,τι δεν φανταζόμουν. Η καθημερινότητά μου είναι, όπως όλων των φυσιολογικών υγιών ανθρώπων. Δεν έχω αλλάξει τίποτα, νιώθω ελεύθερη και υγιής. Φυσικά, δεν υποτιμώ τη κατάσταση, απλά θέλω το ποτήρι να το βλέπω μισογεμάτο.

Πώς σας αντιμετώπισε ο περίγυρος μετά την περιπέτεια της υγείας σας;

Ήμουν από τους τυχερούς σε αυτό. Τόσο η οικογένειά μου όσο και οι φίλοι μου με στήριξαν πολύ. Κάποιοι κράτησαν απόσταση- αυτό δεν με αφορά, μπορώ να πω ότι σε αυτό υπήρξα ευλογημένη.

Ποιες είναι οι δυσκολίες πρόσβασης στην Υγεία ενός μεταμοσχευμένου;

Οι δυσκολίες είναι αρκετές με το υπάρχον σύστημα Υγείας διότι τόσο οι ελλείψεις γιατρών και νοσηλευτών όσο και των αναλωσίμων δεν διευκολύνουν την κατάσταση - ειδικά ενός μεταμοσχευόμενου ασθενή. Όμως, με θέληση και από τις δυο πλευρές (νοσοκομείο - ασθενείς) αλλά και υπομονή μπορούμε να προσπαθήσουμε για το καλύτερο.

Πόσο σημαντική είναι η δωρεά οργάνων και ποιες είναι οι δυσκολίες;

Η δωρεά οργάνων είναι μια σημαντική πράξη για τον συνάνθρωπο. Οι ανάγκες, δυστυχώς, πληθαίνουν για όργανα και κάποιοι συνάνθρωποί μας χάνονται. Η δωρεά οργάνων θα έπρεπε να γίνεται βάσει νόμου και να επιβάλλεται όπως σε πολλά προχωρημένα κράτη.

Τι πρέπει να κάνει κανείς όταν αποφασίσει να δωρίσει τα όργανά του; Σε ποιους πρέπει πρώτα από όλα να απευθυνθεί;

Όταν κάποιος θελήσει να γίνει δωρητής μπορεί να μπει στη σελίδα του Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Να ζητήσει κάρτα δωρητή και βήμα - βήμα να ολοκληρώσει την διαδικασία ή να απευθυνθεί σε κάποια μεταμοσχευτικά κέντρα στα γραφεία συντονισμού τους. Σας παραθέτω για τον λόγο αυτό τα στοιχεία επικοινωνίας:
τηλεφωνικό κέντρο: 2132027000, φαξ: 2106475818, e-mail:info@eom.gr.

Ποια είναι η κατάσταση στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά την δωρεά οργάνων; Είναι εξοικειωμένος ο κόσμος με την ιδέα αυτή;

Είμαστε πίσω σαν χώρα και αυτό δεν είναι παρά απόρροια της κακής κατάστασης, λόγω των υφιστάμενων ελλείψεων. Για παράδειγμα, θα έπρεπε έξω από κάθε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) να υπάρχει συντονιστικό γραφείο ενημέρωσης. Ο κάθε γιατρός να βρίσκεται δηλαδή στο πόστο του, να σώζει ασθενείς και όχι να ενημερώνει για τη δωρεά ενός δυνητικού δότη (εγκεφαλικά νεκρός ασθενής).

Ο κόσμος δεν είναι αρνητικός. Στην πλειοψηφία του, όμως, έχει ημιμάθεια. Ξέρουν τα μισά και τα άλλα μισά λάθος. Αυτό είναι θέμα Πολιτείας, νοσοκομείων. Υπάρχει έλλειψη αντίληψης γιατί δεν γίνονται ενημερώσεις πρώτα από όλα στα σχολεία, στην τηλεόραση, στους Δήμους. Όλοι πρέπει να ευαισθητοποιηθούν. Σε μια χώρα που κυριαρχούν οι νομολάτρες έχει ξεφύγει το σημαντικό θέμα της δωρεάς οργάνων σαν νομοθετικό πλαίσιο και ανάγκη.

Σαν ιδιωτική πρωτοβουλία, εμείς κάνουμε μια καμπάνια ενημέρωσης με τις ομάδες μας γύρω από το θέμα "γίνε και συ δωρητής" με τον φίλο και συνεργάτη Παντελή Χατζή.
Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δόθηκε να πω κάποια πράγματα γύρω από τη δωρεά οργάνων σαν πράξη αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο.