Παράνομες διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο δημόσιο σύστημα υγείας της Ελλάδας

Ερώτηση

Θέμα: Παράνομες διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο δημόσιο σύστημα υγείας της Ελλάδας

Τα τελευταία χρόνια, λόγω της απαγόρευσης των προσλήψεων,  ο αριθμός των εργαζομένων στο δημόσιο σύστημα υγείας έχει μειωθεί κατά 25% και θέσεις εργασίας που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αντί με μόνιμο προσωπικό, καλύπτονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Πιο συγκεκριμένα, στο προσωπικό που σήμερα εργάζεται με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις εργασίας περιλαμβάνονται:

 α. 1200 επικουρικοί εργαζόμενοι, οι  οποίοι εργάζονται από 24 μήνες έως 5 συνεχόμενα έτη.

 β. 3.700 εργαζόμενοι μέσω προγραμμάτων ΟΑΕΔ, που όμως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και έχουν υπερβεί το 24μηνο.

 γ. Αδιευκρίνιστος αριθμός εργαζομένων μέσω συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε καθαριότητα, φύλαξη και εστίαση νοσοκομείων, οι οποίοι επίσης έχουν υπερβεί το 24μηνο, χρόνος που αποτελεί προϋπόθεση για την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, βάσει εθνικής νομοθεσίας (Π.Δ. 186/2003).

Με δεδομένα τα  ανωτέρω, την Οδηγία 1999/70 περί καταχρήσεως διαδοχικών συμβάσεων εργασίας και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού  Δικαστηρίου[1][2]

 Ερωτάται η Κομισιόν:

 1. Μπορεί να βεβαιώσει  ότι σε περίπτωση παραβίασης της νομοθεσίας, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου πρέπει να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου, ακόμη και εάν η εθνική νομοθεσία το απαγορεύει;

 2. Τι μέτρα προτίθεται να λάβει η Κομισιόν, προκειμένου η ελληνική κυβέρνηση να μετατρέψει τις ανωτέρω συμβάσεις σε αορίστου χρόνου και να καταργήσει το θεσμό των συμβασιούχων;

[1]               Υπόθ. C-16/15, 14 Σεπτέμβριος 2016
[2]               Υπόθ. C-331/17, Οκτώβριος 2018