2. Κατά πλάκας ψωρίαση

Η κατά πλάκας ψωρίαση, που είναι και η συνηθέστερη μορφή, παρουσιάζεται σαν ποικίλου μεγέθους πλάκες, με σαφές περίγραμμα, έντονα ερυθρές και καλυπτόμενες από αργυρόχροα λέπια που μπορεί να συνενώνονται σχηματίζοντας μεγαλύτερες πλάκες.

Συνηθέστερες θέσεις εντόπισης είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής και η περιοχή της οσφύος.Οι βλάβες είναι συμμετρικές και μπορεί να παρουσιαστούν από μία μόνο πλάκα έως και πολυάριθμες σε όλο το σώμα. Συνήθως δεν προσβάλλει το πρόσωπο με την εξαίρεση ίσως της μετωπιαίας γραμμής.

Επίσης, οι παλάμες και τα πέλματα μπορεί να προσβληθούν κάνοντας δυσχερή τη βάδιση και προκαλώντας κοινωνικά προβλήματα στους πάσχοντες. Οι βλεννογόνοι επίσης μπορεί να προσβληθούν, όπως και τα νύχια.

Η έναρξη του εξανθήματος γίνεται με ερυθρές κηλίδες, που σταδιακά καλύπτονται από λέπι, το οποίο χαρακτηριστικά δεν ξεπερνά τα όρια της ερυθρής βλάβης. Τα λέπια στην αρχή μπορεί να είναι λίγα και μικρά, ενώ σε παλαιότερες βλάβες γίνονται πολλά δίνοντας μια συμπαγή μορφή στην ψωριασική πλάκα.

Η απομάκρυνση των λεπιών συνοδεύεται με μικροαιμορραγία από τη βλάβη.

Χαρακτηριστικά, η ψωρίαση μπορεί να εκδηλωθεί σε σημείο πρότερου ταυματισμού του δέρματος από π.χ έγκαυμα, χειρουργικό τραύμα, αμυχή ή άλλη αιτία.Το εξάνθημα της ψωρίασης συνήθως είναι ασυμπτωματικό, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδεύεται από κνησμό ή και πόνο.

Η πορεία του νοσήματος είναι απρόβλεπτη, ενώ είναι συνήθως χρόνια και υποτροπιάζουσα. Διάφοροι εκλυτικοί παράγοντες, όπως λοιμώξεις, φάρμακα, ταυματισμοί του δέρματος, περιβαλλοντικοί παράγοντες και στρες μπορεί να πυροδοτήσουν την εμφάνιση ή επιδείνωσή της.

Η ηλιακή ακτινοβολία έχει ευεργετική επίδραση σε ποσοστό 80% στις βλάβες της ψωρίασης κι έτσι τους θερινούς μήνες τουλάχιστον στη χώρα μας με την έντονη ηλιοφάνεια, μπορεί να επέλθει μεγάλη βελτίωση έως και κάθαρση από τις ψωριασικές βλάβες.