Κολικοί μωρού : Συμπτώματα και αντιμετώπιση

«Κάθε απόγευμα, το μωρό κλαίει ασταμάτητα. Το έχω αλλάξει, έχει φάει, το έχω αγκαλιά, όμως είναι απαρηγόρητο. Τραβάει τα ποδαράκια του στην κοιλιά και τα εντεράκια του γουργουρίζουν. Δεν ξέρω τι να κάνω. Μήπως φταίω εγώ;»… 

Να ένας λόγος που ανησυχεί τους γονείς τους πρώτους τρεις μήνες ζωής και μάλιστα σε ποσοστό 10%-20% των βρεφών. Οι κολικοί εκδηλώνονται με την εμφάνιση έντονου κλάματος διάρκειας δύο-τριών ωρών, συνήθως το απόγευμα ή αργά το βράδυ, τραβήγματος των ποδιών στην κοιλιά, γουργουρίσματος και ερυθρότητας του προσώπου. Ξεκινούν συνήθως μετά τις 15 ημέρες ζωής και σταματούν απότομα, συνήθως στους 3 μήνες.
Για τη διάγνωσή τους χρησιμοποιούμε τον «κανόνα των τριών», σύμφωνα με τον οποίο το μωρό πρέπει να κλαίει χωρίς άλλο λόγο για πάνω από τρεις ώρες τη μέρα, για περισσότερο από τρεις μέρες την εβδομάδα και μέχρι την ηλικία των τριών μηνών. Παρά την παρουσία των κολικών, τα βρέφη είναι υγιέστατα και η ψυχοκινητική και σωματική ανάπτυξη τους φυσιολογική.

Η αντιμετώπιση

Για την αιτία των κολικών ενοχοποιούνται πολλοί παράγοντες, καμία όμως θεωρία δεν έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα. Σημαντικοί επιβαρυντικοί παράγοντες φαίνεται πως είναι η υπερσίτιση του βρέφους και η κατάποση μεγάλης ποσότητας αέρα κατά τη διάρκεια του γεύματος, η ανωριμότητα του πεπτικού μηχανισμού του γαστρεντερικού συστήματος, που οδηγεί σε αυξημένη κινητικότητα του εντέρου, και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Επίσης ενοχοποιείται το κάπνισμα στο σπίτι, η κατανάλωση από τη θηλάζουσα μητέρα καφέ, σοκολάτας, μυρωδικών, λαχανικών και οσπρίων.

Έτσι, λοιπόν, συνιστάται να μην… παραταΐζετε το βρέφος. Είναι καλό να μεσολαβούν διαστήματα τουλάχιστον 2-2,5 ωρών ανάμεσα στα γεύματα. Φροντίστε όσο γίνεται να περιοριστεί η κατάποση αέρα. Κρατήστε το μωρό σας μπρούμυτα πάνω στα πόδια σας και χαϊδέψτε το στην πλάτη. Φροντίστε να βρίσκεται σε ήρεμο περιβάλλον, δροσερό, χωρίς έντονο φωτισμό. Μερικά μωρά παρηγορούνται με απαλή μουσική ή διάφορους συνεχείς θορύβους. Το χαμομήλι, το τίλιο και το γλυκάνισο φαίνεται να ανακουφίζουν λίγο τα συμπτώματα. Η βόλτα με το καρότσι ή με το αυτοκίνητο το κάνουν συχνά να ξεχαστεί. Αποφύγετε να το δίνετε ο ένας γονιός στον άλλο, περιορίστε την ένταση και μη φωνάζετε. Είναι σίγουρο ότι το μωρό θα προσπαθήσει να ξεπεράσει την ένταση της φωνής σας! Να θυμάστε πάντα πως το βρέφος έρχεται σε έναν κόσμο για τον οποίο δεν έχει καμία εμπειρία.

Το 'μυστικό'

Η πρώτη «περιουσία» του βρέφους είναι το σώμα του με τις ποικίλες λειτουργίες, τόσο τις σπλαχνικές που συντηρούν τη ζωή, όσο και τις αισθητικοκινητικές, με τις οποίες έρχεται σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο. Το βρέφος θέλει να εκφραστεί και να επικοινωνήσει. Έτσι, οι σωματικές του ανάγκες, οι φωνές ή τα χαμόγελα και οι κινήσεις του αποτελούν γέφυρες με τις οποίες συναντά τον υπόλοιπο κόσμο στο πρόσωπο εκείνου που το φροντίζει. Σε αυτό το ταξίδι της ανατολής του προσώπου του παιδιού σας, περιλαμβάνονται τόσο οι καλές όσο και οι δύσκολες ή οι κακές στιγμές του. Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός «δύσκολες ή κακές» εκπροσωπεί τις ανάγκες του ενήλικα και όχι την πραγματικότητα τη δική του.
Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, λοιπόν, βεβαιωθείτε πρώτα ότι το κλάμα του μωρού σας δεν οφείλεται σε παθολογική αιτία και μετά προσπαθήστε να χαλαρώσετε, να το αγκαλιάσετε, να το παρηγορήσετε. Αγάπη, αγάπη, αγάπη είναι το Α και το Ω της ζωής.

Πηγές:
Ευθυμία Στεφανίδου, Παιδίατρος - Νεογνολόγος, Αναπλ. Διευθύντρια ΜΕΝΝ ΛΗΤΩ